ေျမာက္ပိုင္းေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ကို ၿဖိဳခြဲသြားတဲ့ တရားခံအစစ္က ဘယ္သူေတြလဲ (၂)

(လက္ရွိေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ဥကၠဌကိုသံခဲရဲ့ဇနီးေဒၚခင္ေရႊလိွဳင္ေရးတဲ့ေဆာင္းပါးပါ။သူကကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကိုကိုယ္ တိုင္  ေခါင္းျဖတ္ပါရေစလို ့သံေခ်ာင္းအိမ္ တက္ေတာင္းဆိုတယ္လို ့ ညီညီ( ေျမာက္ပိုင္းရဲေဘာ္)ေရးတဲ့ေဆာင္းပါး မွာဖတ္ ခဲ့ရဖူး သူ ပါ။ညီညီ(ေျမာက္ပိုင္းရဲေဘာ္)ေရးသားထားသလိုကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကိုကိုယ္တိုင္ေခါင္းျဖတ္ပါရေစေတာင္းဆိုခဲ့သူျဖစ္ႏိုင္ မျဖစ္ႏိုင္ ဆိုတဲ့အခ်က္နဲေျမာက္ပိုင္းေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ကိုျဖိဳခြဲသြားတဲ့တရားခံအစစ္ေတြကဘယ္သူလဲဆိုတာကိုေတာ့စာဖတ္သူတို ့ ကိုယ္တိုင္ဖတ္ရွဳ ဆင္ျခင္ၾကပါကုန္။)

ေျမာက္ပိုင္းရဲ႕ နိဒါန္းအစ 
ေျမာက္ပိုင္းဟာ ရွစ္ေလးလံုးေနာက္ပိုင္း တက္လာခဲ့တဲ့ ဗန္းေမာ္အုပ္စု၊ ျမစ္ႀကီးနားအုပ္စု၊ မိုးေကာင္းအုပ္စု၊ မိုးညႇင္းအုပ္စု ေကာ္လင္း၀န္သို၊ စစ္ကိုင္းအုပ္စု စတဲ့ ေဒသခံေက်ာင္းသားေတြစုဆံုရင္း ျဖစ္တည္လာတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတခုပါ။ အုပ္စု ေတြကို ဦးေဆာင္လာခဲ့ၾကသူေတြကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ေက်ာင္းသားအရြယ္ကို ေက်ာ္လြန္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ပိုင္း က လူႀကီးေတြပါပဲ။ အုပ္စုတစုစီမွာကို ဦးေဆာင္လာတဲ့လူႀကီးေတြၾကား ပံုသၢန္ခ်င္းလည္းမတူ အျမင္ခ်င္းလည္းမတူ ကြဲ ျပာျခားနားမႈေတြ ရွိခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ အုပ္စုတစုစီအတြင္းမွာေရာ  အုပ္စုလိုက္အေနနဲ႔ေရာ ေနရာလုပြဲေတြ ရွိခဲ့ၾကတယ္။ ယူဂ်ီလမ္းေၾကာင္း ပြင့္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ရန္ကုန္၊ ပဲခူး၊ မႏၲေလး၊ မံုရြာ၊ ေရက်ပ္ဘို ေက်ာင္းသားေတြ တေျဖးေျဖး ၀င္ေရာက္ လာခဲ့ၾကတယ္။

ေဒသခံေက်ာင္းသားဦးေရ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပါ၀င္တဲ့ စစ္သင္တန္းအပတ္စဥ္ (၄) အထိ ျပႆနာအႀကီးႀကီးမားမား မ ရွိခဲ့ေပမဲ့ နန္းေအာင္ေထြးၾကည္နဲ႔ အတူတူလာခဲ့တဲ့ တိုက္ပိတ္ (ေဒၚေအာင္ဆန္းဆုၾကည္ ၿခံထဲမွာ အၿမဲလာ႐ႈပ္ၿပီး၊ ဖြဖြေန လို႔ ၿခံလံုၿခံဳေရးတာ၀န္က်သူေတြက မသကၤာျဖစ္ၿပီး ၿခံထဲက တိုက္ပ်က္ထဲကို ေခၚစစ္ရာက တြင္ခဲ့တဲ့နာမည္) နာမည္အ ရင္းက သန္းထြန္းစိုး
 (ေျမာက္ပိုင္းမွာသူတို႔႐ိုက္ထားတဲ့ဓါတ္ပံုေတြကို ေဒၚေအာင္ဆန္းဆုၾကည္ထံသြားေပးခဲ့လို႔  ေဒၚ ေအာင္ဆန္း ဆုၾကည္ေတာ တြင္းဆက္သြယ္မႈနဲ႔ ပထမဆံုးစြပ္စြဲခံခဲ့ရသလို၊ ေျမာက္ပိုင္းရဲ႕ ေတာတြင္းဓါတ္ပံုေတြကို မ်က္ ခင္းသစ္ မွာ ေဖာ္ျပႏိုင္ေအာင္ ပထမဆံုး ဖန္တီးေပးခဲ့သူ။ ကိုသံေခ်ာင္းနဲ႔ ရဲေဘာ္ေတြ တိုက္ပြဲ၀င္ရင္း အဖမ္းခံရစဥ္က အ စိုးရဘက္ေတာ္သားလုပ္ခဲ့သူ) နဲ႔ သူေခၚလာခဲ့တဲ့ ရန္ကုန္၊ ပဲခူး၊ ၿမိဳ႕ျပေက်ာင္းသားေတြ အေတာ္မ်ား မ်ား ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ စစ္ သင္တန္းအပတ္စဥ္ (၅) မွာမွ သင္တန္းသားေတြၾကား အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြအေပၚ ဆူပူမႈေတြ မေက်နပ္မႈေတြ စတင္ျဖစ္ပြား လာခဲ့တယ္။ ရဲေဘာ္ရဲေမေတြ အားလံုးကို ေခၚ ယူၿပီး ေတြ႔ ဆံုေဆြးေႏြးပြဲေတြ လုပ္ခဲ့တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ ျပန္လုပ္ခဲ့ ၾကတယ္။

အဲဒီေရြးေကာက္ပြဲကေန ရန္ကုန္ မႏၲေလးက ေက်ာင္းသားေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ေနရာရ လာၾက တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီး မွ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္။ ကိုေအာင္ႏိုင္။ ကိုစိုးလင္းတို႔ ေနာင္ရာပါမွာ စစ္သင္တန္း အပတ္စဥ္ (၆) ကို တက္ခဲ့ၾကတယ္၊ က်မ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း (၄၀၁) တပ္ရင္းကေန ေျမာက္ပိုင္း ကခ်င္ကို ေရာက္လာခ်ိန္မွာ အပတ္စဥ္ (၆) သင္တန္းၿပီး ခါနီးခ်ိန္ျဖစ္လို႔ ေနာင္ရာပါမွာလုပ္တဲ့ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္တို႔ရဲ႕ သင္တန္းဆင္းပြဲကို တက္ေရာက္ခဲ့တယ္။ စစ္သင္တန္း ဆင္းၿပီးခ်ိန္၊ ေရွ႕ တန္းစခန္းအသီးသီးက ရဲေဘာ္ရဲေမေတြ တဖြဲဖြဲျပန္ေရာက္လာၾကၿပီးေနာက္ ေရြးေကာက္ခံရသူ ဗဟို ေကာ္မတီ၀င္အခ်င္းခ်င္း ျပန္လည္ေရြးခ်ယ္ ေနရာခ်ထားျခင္းအားျဖင့္ (၁၉၉၀ ၁၉၉၁) ေက်ာင္း သားတပ္မေတာ္ (ျမန္မာ ျပည္ေျမာက္ပိုင္း) ကို စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၾကတယ္။ ဒါကို စစ္႐ံုးမွာ မွတ္တမ္းလိုက္ ယူခဲ့ရတဲ့ထဲမွာ က်မ ကိုယ္တိုင္ပါခဲ့တဲ့အ တြက္ အဲဒီအခ်ိန္ထိ သူတို႔ၾကားမွာ ျပႆနာတစံုတရာမရွိ အားလံုးေပ်ာ္ေပ်ာ္ရြင္ရြင္ တက္တက္ႂကြႂကြ ေက်ေက်နပ္နပ္ပဲ ေျပာဆို ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာကို က်မ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရသလို၊ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ဗဟိုေကာ္မတီေတြ ကိုယ္တိုင္လည္း သိပါလိမ့္မယ္။

ရဲေဘာ္ရဲေမေတြ အေနအထား
“ေတာ္လွန္ေရး” ဆိုတဲ့ စကားလံုးေလးက သံုးလံုးေလးပဲရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တဆင့္ၿပီးတဆင့္ စာေမးပြဲစစ္သလို အမ်ဳိးမ်ဳိး ေသာ စစ္ေဆးစမ္းသပ္စိန္ေခၚဆြဲေဆာင္မႈေတြကို မေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ဘဲနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ ကို ေတာ္ လွန္ေရးသမားပါလို႔ ဘယ္ သူမွ မေျပာရဲေအာင္ သူ႔ပင္ကိုယ္သဘာ၀အရကို အစြမ္းသတၱိရွိေနၿပီးသား စကားလံုးေလးပါ။

“ေတာခိုတယ္” ဆိုတဲ့ စကားလံုးေလးကလညး္ သံုးလံုးပဲရွိသလို ေတာင္တက္တယ္ဆိုတဲ့ စကား လံုးေလး ကလည္း သံုး လံုးေလး ပါပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ၿမိဳ႕ျပကလာခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ေတာ့ ဒီစကားေလးသံုး လံုး ေနာက္ကြယ္က စစ္ေဆး စမ္းသပ္စိန္ေခၚမႈ အမ်ဳိးမ်ဳိး အခက္အခဲအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္ ခဲ့ၾကရ တာပါ။
ေျမာက္ပိုင္းမွာ ၿမိဳ႕ျပကလာတဲ့ ရဲေဘာ္ရဲေမအမ်ားစုဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ခံႏိုင္ရည္နဲ႔ ပါလာတဲ့အရည္ အခ်င္းေလးေတြအရ စစ္႐ံုး။ ေကာ္မတီ႐ံုး၊ ေဆးတပ္၊ စက္တပ္နဲ႔ ေနာက္ပိုင္းေထာက္ပံ့ေရး၊ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရး လုပ္ငန္းေတြ၊ စခန္း႐ံုး၊ ဂိတ္ေစာင့္ ကင္း ေစာင့္၊ အေဆာက္အဦေဆာက္လုပ္ငန္းေတြမွာ ပါ၀င္လုပ္ ကိုင္ခဲ့ၾက တယ္။ အနည္းစုေလာက္သာ ေရွ႕တန္းတိုက္ပြဲေတြမွာ ပါ၀င္ခဲ့ၾကတယ္။

ေဒသခံေက်ာင္းသား အမ်ားစုကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ခံႏိုင္ရည္နဲ႔ နယ္ေျမကၽြမ္းက်င္မႈ၊ ေတာေတာင္ေတြနဲ႔ရင္းႏွီးၿပီး လုပ္တတ္ ကိုင္တတ္ ရွာေဖြစားေသာက္တတ္ၿပီးသားအေပၚ မူတည္ၿပီး ေရွ႕တန္းထြက္တိုက္ခိုက္တဲ့ ရဲေဘာ္ေတြ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီ ရဲေဘာ္ေတြၾကားမွာမွ တိုက္ရဲခိုက္ရဲရွိၿပီး အၿမဲလွ်င္ျမန္ျဖတ္လတ္ တက္ႂကြေနတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြက ကြန္မန္ဒိုရဲေဘာ္ေတြ ျဖစ္လာတယ္။
က်မဟာ ေနာက္တန္း႐ံုးေတြမွာ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ရဲေဘာ္ေတြၾကားမွာ က်င္လည္ေနထိုင္ခဲ့သူတဦးျဖစ္သလို ဒီ ရဲေဘာ္ေတြ နဲ႔အတူ ေရွ႕တန္းလည္း ထြက္ခဲ့ဖူးသူတဦးျဖစ္လို႔ ေရွ႕တန္းမွာ သူတို႔ေအာက္က ရဲေဘာ္ရဲေမ အငယ္ေတြကို ရန္သူကို တိုက္ေနရင္း တဘက္နဲ႔ သူတို႔ဘယ္လို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပး ခဲ့ၾကတယ္ဆို တာကိုလည္း ကိုယ္တိုင္ ခံစားဖူးခဲ့ပါ တယ္။

ေဒသခံ ေက်ာင္းသားေတြက ရန္ကုန္၊ မႏၲေလးေက်ာင္းသားေတြကို ငပ်င္းေတြလို႔ ျမင္တယ္။ ရန္ကုန္၊ မႏၲေလးေက်ာင္း သားေတြကလည္း ေသရင္ေတာင္ ေလေတာ့မေလ်ာ့ထဲကဆိုေတာ့ “မင္းတို႔ ၀ါးအလံုး တရာကို တနာရီ ခုတ္ႏိုင္ရင္ ငါတို႔ ႏွစ္နာရီ သံုးနာရီ ခုတ္လို႔ရေပမဲ့ ငါတို႔ေရးတဲ့ စာတေၾကာင္းကို မင္းတို႔ တႏွစ္လည္းမေရးႏိုင္ဘူး၊ ႏွစ္ႏွစ္လည္း မေရးႏိုင္ ဘူးလို႔ ဆိုတတ္တယ္။ အဲဒီလို စကားေလးေတြ ေအာက္ေျခ ကရဲေဘာ္ေတြၾကား တခါတေလ အျငင္းအခုန္ရွိၾကတာက လြဲလို႔ သူအလုပ္သူလုပ္ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္ ရွိေနၾကတာမို႔ ရဲေဘာ္ရဲေမေတြ ၾကားမွာလည္း ျပႆနာရယ္လို႔ ႀကီးႀကီး က်ယ္က်ယ္ လက္ညႇိဳးထိုးျပစရာ မရွိခဲ့သလို ေတြ႔လည္းမေတြ႔မိခဲ့ဘူး။

ဦးေဆာင္သူမ်ားနဲ႔ ရဲေဘာ္ရဲေမေတြ အေျခအေန
ေသခ်ာတာကေတာ့ ေျမာက္ပိုင္းက ရဲေဘာ္ရဲေမေတြကို အျပန္အလွန္နားလည္မႈနဲ႔ အထက္ေအာက္ အမိန္႔ နာခံတတ္သူ ေတြ ျဖစ္လာေအာင္ စည္းကမ္းခ်က္ေတြ တမ်ဳိးၿပီးတမ်ဳိး ျပ႒ာန္းၿပီး ပံုသြင္း ယူႏိုင္ခဲ့ၾက တယ္။ ေရွ႕တန္းမွာလည္း ေရွ႕တန္း အေလွ်ာက္ ေနာက္တန္းမွာလည္း ေနာက္တန္းအေလွ်ာက္ စေန၊ တနဂၤေႏြကလြဲရင္ မနက္ (၆) နာရီ အလံတင္ခ်ိန္ က စၿပီး ညေန (၄) နာရီ အလံခ်ခ်ိန္ထိ အားလံုးဟာ ယူနီေဖာင္းကိုယ္စီ တာ၀န္ကိုယ္စီ အလုပ္ကိုယ္စီ (အနည္းဆံုး ေျမ ေပါက္ ေျမညႇိ၊ ၀ါးခုတ္၊ တိုင္ခုတ္၊ ထင္းျဖတ္၊ ထမ္းၾကသယ္ၾက၊ အေဆာက္အဦေတြေဆာက္၊ ရိကၡာရွာ) ေတြနဲ႔ပါ။

ဦးေဆာင္တဲ့သူေတြဟာ အေျပာသမားသက္သက္ အခြင့္အေရးခံစားေနသူေတြသက္သက္ အာဏာ ႐ူးေန တဲ့လူေတြသက္သက္ ျဖစ္ေနလို႔ကေတာ့ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ ဒီလိုပံုစံတက် ျဖစ္ေအာင္ မေဖာ္ႏိုင္ပါဘူး။ သူတို႔ေျပာတဲ့အတိုင္း သူတို႔ကိုယ္ တိုင္လည္း လုပ္ခဲ့တဲ့သူေတြျဖစ္လို႔ ရဲေဘာ္ရဲေမေတြ အားလံုးကလည္း သူတို႔နဲ႔အတူ လိုက္ပါခဲ့ၾကတာပါ။ ဒီေခါင္းေဆာင္ ေတြ သူတို႔ရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲေမေတြအေပၚ ဘယ္လိုသေဘာ ထားခဲ့ ဆက္ဆံခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာကို ကိုယ္တိုင္သိျမင္ ခံစားခဲ့ဖူး သလို ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ေတြျဖစ္တဲ့ ကိုညီညီေက်ာ္၊ ကိုရဲလင္းတို႔ကအစ အဖမ္းခံရတဲ့ထဲမွာပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ေအာက္ေျခ ရဲ ေဘာ္ ရဲေမေတြအဆံုး ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြ မျဖစ္ေသးခင္ထိ ဒီေခါင္းေဆာင္ေတြ သူတို႔ရဲ႕ရဲေဘာ္ရဲေမေတြျဖစ္တဲ့ သူတို႔ ေတြအေပၚ ဘယ္လိုသေဘာထားခဲ့ၾကတယ္၊ ဘယ္လိုေတြ ဆက္ဆံခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း သိနား လည္ေနၾကလိမ့္မယ္လို႔ပဲ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဘိုဘို၊ ေက်ာ္ခိုင္၀င္း၊ ၀ဏၰေဇာ္၊ နန္းေစာ၊ အီးတီ၊ ထက္ထက္၊ အန္း၊ သင္း သင္း တို႔ဆိုတာ လူႀကီးေတြအားလံုးက သာမက ရဲေဘာ္ရဲေမေတြအားလံုးကပါ ၀ိုင္းခ်စ္တာကို ခံခဲ့ရတဲ့ ရဲေဘာ္ရဲေမ အ ငယ္ေတြပါ။
၁၃ ႏွစ္ေက်ာ္အရြယ္နဲ႔ ေတာထဲေရာက္လာခဲ့တဲ့သင္းသင္းကို ေရႊလီနယ္စပ္မွာကတည္းက ေသခ်ာစဥ္းစားအံုး ဒီေနရာ ကေန လွည့္ျပန္လို႔ရေသးတယ္။ ေတာထဲေရာက္မွ ျပန္လို႔မရေတာ့ဘူးလို႔ အတန္တန္ သတိေပးခဲ့ တဲ့ၾကားက ဆံုးျဖတ္ၿပီး ၿပီ သြားမယ္ဆိုလို႔ ေနာက္တန္းဗဟိုကို ေရာက္လာခဲ့တဲ့ သင္းသင္း။ ေရခဲတဲ့အထိ ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ ခ်မ္းေအးတဲ့ ရာ သီဥတုေအာက္မွာ အေႏြးထည္ဖားဖားႀကီးႀကီးကို လက္ဖ်ားေတြ ဖံုးေအာင္ အတင္းစြဲ၀တ္ထားရင္း ႏွာရည္ေတြတ႐ႈပ္႐ႈပ္ တငိုငိုတရီရီနဲ႔ ျပန္ခ်င္တယ္ေျပာလာတာကိုၾကည့္ၿပီး ဒီလိုအရြယ္ကေလးေတြ ဒီလိုေတာထဲ ေရာက္လာခဲ့ရတာကို သူ ေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းေျမာက္ပိုင္းကို က်မ စေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္က ေျပာျပခဲ့သူက ကိုမ်ဳိး၀င္းပါ။

လုပ္တဲ့သူနဲ႔ ခံရသူ နာက်ည္းခ်က္ေတြနဲ႔ “ကိုေတာင္ တတ္မေခၚႏိုင္ၾကေတာ့တဲ့အျဖစ္၊ စိတ္မေကာင္းပါဘူး၊ ဒါေတြကို အ ၾကားနဲ႔ နားေထာင္ရသူေတြအတြက္ေတာ့ က်မတို႔ငယ္ငယ္က သတင္းစာေတြထဲမွာ လူေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ ဘက္ နက္နဲ႔ ထိုးသတ္ေနတဲ့ ဗိုလ္ျမဆိုၿပီး ပံုနဲ႔တကြ သူပုန္ေတြ ရြာေတြကိုမီး႐ွိဳ႕တာေတြ၊ လူသတ္တာေတြ၊ မုဒိန္းက်င့္တာေတြ သတင္းစာေတြထဲမွာ လူႀကီးေတြေျပာတာ ေတြ႔ရၾကားရတာနဲ႔ “သူပုန္ဆိုတာ မျမင္ဖူးပဲနဲ႔ေတာင္ က်မတို႔အေတြးနဲ႔ ေၾကာက္ေနခဲ့ၾကသလို ျဖစ္ေနၾကမွာပါ။

ကိုယ့္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ အစိုးရကိုယ္တိုင္က လူေတြကိုအစုလိုက္အပံုလိုက္ ေသနတ္နဲ႔ပစ္သတ္။ အသက္႐ွဴၾကပ္ၿပီး မြန္း ေသၾကတဲ့အထိ အခ်ဳပ္ကားေတြထဲ အတင္းတြန္းသိပ္ထည့္။ မေသမရွင္ေကာ ေသၿပီးသားေတြေရာ စစ္ကားႀကီးေတြေပၚ အကုန္ေကာက္ တင္၊ ေထာင္မေရာက္ ေတာ မေရာက္ သၿဂဳႋစက္မေရာက္ ေပ်ာက္တဲ့သူေတြကေပ်ာက္၊ မီးသၿဂဳႋလ္စက္ ကေန မီးခိုးေတြ တလူလူ အဆက္ မျပတ္ထြက္လာခဲ့ခ်ိန္က က်မတို႔တေတြ “သူပုန္” ဆိုတာကိုေတာင္ ေၾကာက္ရေကာင္း မွန္း မသိ္ၾကေတာ့ဘဲ ကိုယ္တိုင္ “သူပုန္” ေတြ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ေလာကႀကီးကပဲဆန္းၾကယ္ေနသလား။ လူေတြကပဲဖန္တီးယူခဲ့ၾက သလား မစဥ္းစားႏိုင္ေသးပါဘူး။
ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္တဲ့ လူသတ္သမားလို႔ အစိုးရက၀ါဒျဖန္႔ေနတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေစာဗိုလ္ျမကို ေတာထဲမွာ လည္းေတြ႔ေရာ ကလိမ္ကက်စ္မရွိ ႐ိုး႐ိုးနဲ႔ရွင္းရွင္း ေျဗာင္ေျပာတတ္လုပ္တတ္ သလို ေက်ာင္းသားေတြ အေပၚမွာ သားသမီးနဲ႔မျခား သ ေဘာထားဆက္ဆံတာေတြ ေတြ႔ရေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြကပဲ နာမည္ျပန္မွည့္ ေပးခဲ့ၾကတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အ ခ်စ္ေတာ္ ေအာင္ထြန္းေလး (ကေလးသ႐ုပ္ေဆာင္) တဲ့၊ ျဖစ္တတ္တဲ့သေဘာေလးကို သတိရမိလို႔ပါ။

ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြ ျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္ဟာ ဦးေဆာင္သူေတြနဲ႔ ရဲေဘာ္ရဲေမေတြအားလံုး စည္းစည္း ႐ံုး႐ံုးေပ်ာ္ေပ်ာ္ရြင္ရြင္နဲ႔ အရာအားလံုးဟာ တက္ႂကြၿပီး အားမာန္အျပည့္ျဖစ္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ပါ။ ဥကၠ႒ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္က ေနာက္တန္းဗဟိုနဲ႔ မဟာမိတ္ဆက္ဆံေရးကို တာ၀န္ယူထားတယ္။ ရဲေဘာ္သံေခ်ာင္း၊ ရဲေဘာ္ေအာင္ႏိုင္ ဦးေဆာင္ၿပီး စည္း႐ံုးေရးစစ္ ေၾကာင္းအေနနဲ႔ ဗန္းေမာ္ရင္းတ၀ိုက္က ရြာေတြမွာ တရြာၿပီး တရြာ လယ္ကြင္းေတြ တကြင္းၿပီးတကြင္း ရြာသားေတြကို စပါးေတြကူရိတ္ေပးတဲ့ ရဲေဘာ္ ရဲေမေတြက ရိတ္ေပးၾက၊ ေဆးကုေပးတဲ့ သူေတြက ကုေပး၊ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရးအဖြဲ႔က ရဲေဘာ္ ရဲေမေတြက လည္း ေက်ာင္း သားတပ္မေတာ္သီခ်င္းေတြ သီကံုးေရးသားစပ္ဆိုရင္း တေခြၿပီးတေခြ တ႐ုတ္ျပည္ ‘ရင္ၾကမ္း’ မွာ ထုတ္ႏိုင္ ခဲ့ၾကသလို ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္သီခ်င္းေတြ တပုဒ္ၿပီးတပုဒ္ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖေပးၾကနဲ႔ ရြာသားေတြေကာ ကေလးေတြပါ ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္ရဲေမေတြနဲ႔အတူ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရြင္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ကာလေလးပါ။

ခ႐ိုင္မွဴးေတြနဲ႔ ရဲေဘာ္ ရဲေမတခ်ဳိ႕ ရြာသားေတြရဲ႕ လယ္အလုပ္ကို တဘက္ကကူရင္း ရြာသားေတြၾကား မွာ ျမႇဳပ္ႏွံေနထိုင္ရင္းနဲ႔ စည္း႐ံုးေရး လုပ္ ငန္းေတြ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဗန္းေမာ္ခ႐ိုင္ရဲ႕တခ်ဳိ႕ရြာေတြမွာ ျပည္သူ႔စစ္ေတာင္ ဖြဲ႔ ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒုစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ (VCS) ရဲေဘာ္မ်ဳိး၀င္း ဦးေဆာင္ၿပီး မိုးညႇင္း ရင္း (၅) ဘက္မွာ ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ စစ္ေၾကာင္း တေၾကာင္း၊ စစ္ဦး စီးခ်ဳပ္ (CS) ရဲေဘာ္သံေခ်ာင္း ဦးေဆာင္ၿပီး ဗန္းေမာ္ရင္းဘက္မွာ ရဲေဘာ္ရဲေမေတြနဲ႔အတူ စစ္ေၾကာင္းတေၾကာင္း၊ စစ္ ေၾကာင္းႏွစ္ေၾကာင္း အၿပိဳင္ထြက္ၿပီး “မင္းတို႔ ေသနတ္ ဘယ္ႏွစ္လက္ရၿပီလဲ ငါတို႔ဘယ္ ႏွစ္လက္ရၿပီ” နဲ႔ စကားေျပာစက္ ကတဆင့္ တဘက္ကိုတဘက္ မခံခ်င္ေအာင္ေျပာရင္း အၿပိဳင္ အဆိုင္ တိုက္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္။ ရန္သူ႔ဘက္က စစ္ဗိုလ္ တ ေယာက္က်ဆံုးၿပီး (က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ အဲဒီစစ္ဗိုလ္ ရဲ႕ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက ေရႊတိဂံုဘုရားပံု၊ မိဘႏွစ္ပါးပံု၊ ခ်စ္သူပံုနဲ႔ သိမ္းထား တဲ့ စာေလးေတြ က်မတို႔ ရဲေမတစု ဖတ္ၾကည့္ၿပီး စိတ္မေကာင္းလည္း ျဖစ္မိပါတယ္။ စစ္ရဲ႕ခါးသီးမႈနဲ႔ စစ္အစိုးရကို ပိုၿပီး ေအာ့ႏွလံုးနာမိ ပါေသး တယ္) ရန္သူ႔တပ္သားေတြအမ်ားအျပား ဒဏ္ရာရခဲ့ လက္နက္ေတြရခဲ့သလို က်မတို႔ဘက္မွာ လည္း ရဲေဘာ္ သံေခ်ာင္း ဟာ မိုးညႇင္းတိုက္ပြဲမွာ မ်က္လံုးတဘက္။ ျမစ္ႀကီးနားဘက္မွာ ရြာထဲ ရန္သူေတြေရာက္ေနမွန္း မသိ ကိုယ့္လူေတြမွတ္လို႔ အိမ္ထဲဇြတ္၀င္သြားတာ ကံေကာင္းလို႔မေသနဲ႔ ဒီဗန္းေမာ္တိုက္ပြဲမွာ လက္တ ဘက္ေပးခဲ့ရၿပီး လက္ရွိမွာလည္း တိုက္ပြဲ၀င္ရင္း ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔အတူ အဖမ္းခံခဲ့ရလို႔ ေသဒဏ္ အထပ္ထပ္ က်ခံေနရဆဲနဲ႔ ရဲေဘာ္တခ်ဳိ႕ ဒဏ္ရာရခဲ့ၾကတယ္။


အရွင္ဖမ္းမိတဲ့ ရန္သူ႔တပ္သားတေယာက္ကိုေတာ့ ဗန္းေမာ္ရင္းမွာပဲေခၚယူ စစ္ေဆးေမးျမန္းၿပီးေနာက္ လမ္းစရိတ္ေပးၿပီး ျပန္လြတ္ေပးခဲ့တယ္။ “ေသာင္းက်န္းသူေတြ လက္ထဲေရာက္လို႔ ကေတာ့ ေခါင္းျဖတ္ ခံရမယ္၊ သူပုန္ေတြဆိုတာ လူသား ေတာင္ စားတယ္” လို႔ ၀ါဒျဖန္႔ခံထားရတဲ့ အဲဒီတပ္သားဟာ ေတာထဲမွာ သူနဲ႔ရြယ္တူ ေက်ာင္းသား ရဲေဘာ္ရဲေမေတြကို ေတြ႔လိုက္ေတာ့ အေတာ္ေလးအံ့ၾသသြားခဲ့တယ္။ သူ႔ကို နားလည္မႈနဲ႔ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးဆက္ဆံခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသား ရဲ ေဘာ္ရဲေမေတြအတြက္ သူျပန္ခါနီးမွာ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ ေရးသြားေပးခဲ့တယ္။

ေရွ႕တန္းစခန္းအသီးသီးက ရဲေဘာ္ေတြရဲေမေတြတဖြဲဖြဲ ေနာက္တန္းဗဟိုကို ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္
ေရွ႕တန္းျပန္ႀကိဳဆိုပြဲေတြ၊ ရဲေဘာ္ရဲေမေတြအခ်င္းခ်င္း ျပန္လည္ေတြ႔ၾကစံုၾက၊ အလြမ္းေတြသယ္ၾက၊ အားလံုးစံုစံုညီညီ တက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔ ေပ်ာ္ရြင္ခဲ့ၾကၿပီး ရွစ္ေလးလံုးအခမ္းအနားကို အႀကီးအက်ယ္ က်င္းပၿပီးၾကတဲ့ေနာက္မွာပဲ။
(အဲဒီလို တက္ညီလက္ညီ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကျပီး ၁၉၉၁ ရွစ္ေလးလံုးအခမ္းအနားၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ စည္း႐ံုးညီညြတ္မႈ ၿပိဳကြဲၿပီး သံသယကိုယ္စီျဖစ္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ဗန္းေမာ္ရင္းဟာ အႀကီးအက်ယ္ ထိုးစစ္ဆင္တာခံခဲ့ရတဲ့အတြက္ အ ဖမ္းခံထားရသူေတြထဲက မလိုက္ႏိုင္တဲ့ ရဲေဘာ္၀င္းေနာင္ (ရန္ကုန္၊ သင္တန္းဆရာ) ကို သတ္ခဲ့ရၿပီး က်န္လူေတြကို အ ခက္အခဲအမ်ဳိးမ်ဳိးၾကားကေန ဗဟိုအေရာက္ ေခၚ လာခဲ့ၾကရတယ္။ ဗန္းေမာ္ရင္းကေတာ့ ရန္သူ႔လက္ထဲက် ေရာက္သြား ခဲ့ရတယ္။ တိုက္ဆိုင္မႈပဲ ျဖစ္မွာပါ)

(၂)
ဦးေဆာင္သူ အခ်င္းခ်င္းၾကားက ပါ၀ါ
ဥကၠ႒ ရဲေဘာ္ထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊ အတြင္းေရးမွဴး ရဲေဘာ္ေအာင္ႏိုင္တို႔က အစကတည္းက တိုက္ေရးခိုက္ေရး ထက္ ႏိုင္ငံ ေရး၊ စည္း႐ံုးေရး၊ မဟာမိတ္ဆက္ဆံေရး၊ ယူဂ်ီလုပ္ငန္းေတြဘက္ကို ပိုအားသာတဲ့သူေတြျဖစ္လို႔ သူတို႔လုပ္ခ်င္တာကို သူ တို႔ လုပ္ကိုင္ခြင့္ရရွိေနတဲ့ အေနအထားမ်ဳိးမွာ တိုက္ခိုက္ေရးကို ဦးေဆာင္ေနတဲ့ ရဲေဘာ္သံေခ်ာင္း၊ ရဲေဘာ္မ်ဳိး၀င္းတို႔ အ ေပၚ ျပႆနာတစံုတရာ မရွိႏိုင္သလို၊ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ရဲေဘာ္သံေခ်ာင္း နဲ႔ ဒုစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ရဲေဘာ္မ်ဳိး၀င္းတို႔ကလည္း အစက တည္းက ႏိုင္ငံေရး၊ စည္း႐ံုးေရးေတြ သိပ္စိတ္၀င္စား သူေတြမဟုတ္ တိုက္ဖို႔ခိုက္ဖို႔ေလာက္ပဲ စိတ္၀င္စားသူေတြ။ သူတို႔ လုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္ကို သူတို႔လုပ္ေနရ တဲ့ အျပင္ လက္နက္ကိုင္တပ္ကို အဓိကထားတဲ့အဖြဲ႔ျဖစ္တာေၾကာင့္ စစ္ေရးနဲ႔ပတ္ သက္တဲ့ အျမင့္ဆံုး အာဏာေတြကို ရရွိထားၿပီး ရဲေဘာ္ေတြကို လက္ေတြ႔ဦးေဆာင္မႈေပးေနရတဲ့ အေနအထားမ်ဳိးမွာ ရဲေဘာ္ေတြၾကား ၾသဇာအာဏာ ရွိေနၿပီးသားျဖစ္တဲ့အတြက္ ရဲေဘာ္ထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊ ရဲေဘာ္ေအာင္ႏိုင္တို႔ ဥကၠ႒၊ အတြင္းေရးမွဴးလုပ္ေနတဲ့အေပၚ တစံုတရာ ျပႆနာရွိေနစရာ အေၾကာင္းမရွိသလို (၁၉၉၀ – ၁၉၉၁) ေက်ာင္းသားတပ္မ ေတာ္ (ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း) ဗဟိုေကာ္မတီ ဖြဲ႔စည္းပံုအရ လည္း ျပႆနာ မရွိခဲ့ပါဘူး။

ဒီအေနအထားအထိေတာ့ ဘာအေရာင္အေသြးမွ မစြန္းထင္းခဲ့ေသးတဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေခါင္း ေဆာင္ေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာရွိေနတဲ့ လူတစုက တစံုတခုေသာရည္ရြယ္ခ်က္အတြက္ ABSDF(ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း) ကို ABSDF (အထက္ဗမာျပည္) အျဖစ္ ေျပာင္းလဲႏိုင္ဖို႔ ေျမာက္ပိုင္းဗဟိုကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီအရာသာလွ်င္ ျပႆနာရဲ႕အရင္းခံ ျဖစ္လာမွာေတာ့ မုခ် မလြဲပါပဲ၊ ဒီအရိပ္အေျခေတြကို သိရွိနားလည္ေနတဲ့ ယူဂ်ီ လမ္းေၾကာင္းကို စီးထားႏိုင္တဲ့ ရန္သူ႔သူလွ်ဳိ တစု ကလည္း ဒီဟေနတဲ့အရာကိုအသံုးခ်ၿပီး လက္ဦးမႈယူ ၿဖိဳခြဲဖို႔အတြက္ ႀကိဳ တင္ျပင္ဆင္မႈေတြ ရွိေနၿပီး သား ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္ က်မ ဒီလိုယူဆခဲ့ရတာလဲ။ ဘယ္သူမွ မျငင္းႏိုင္တာက ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြ ျဖစ္လာတဲ့ အခ်ိန္ ဟာ ေခါင္း ေဆာင္ေတြနဲ႔ ရဲေဘာ္ရဲေမေတြအားလံုး တက္တက္ႂကြႂကြ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ အားမာန္ အျပည့္ျဖစ္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္ မိုး ညႇင္း၊ ျမစ္ႀကီးနား၊ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕ထဲအထိ ၀င္ခ်ႏိုင္၊ လက္နက္ေတြ သိမ္း ပိုက္ႏိုင္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ီေရးအေနနဲ႔လည္း အေအာင္ျမင္ဆံုး အခ်ိန္၊ စစ္ခ်ီတဲ့ အခမ္းအနားေတြ မွာေတာင္ ဘင္ခရာအဖြဲ႔ေတြ ဖြဲ႔ထားႏိုင္ ရဲေဘာ္ရဲေမေတြကို တက္ႂကြ မႈေတြ ျမႇင့္ေပးႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္။
(ဆက္ရန္)
ခင္ေရႊလႈိင္
မပ ၀၀၃၆
ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ (ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း)
မတ္လ (၂၇ )ရက္ လူထုေတာ္လွန္ေရးေန႔ 
အသိေပးခ်က္… ေတာ္လွန္ေရးတေလွ်ာက္လံုး ႐ိုးသားစြာနဲ႔ ေပးဆပ္တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့ က်မ ခ်စ္ခင္ေလးစားတဲ့ ေျမာက္ပိုင္း က ရဲေဘာ္ရဲေမ အားလံုးအတြက္ က်မပါ၀င္ခဲ့ရတဲ့ အခန္းက႑ကေန က်မရဲ႕ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြကို အပြင့္လင္းဆံုး ခ်ျပခဲ့တာပါ။

ဘယ္တုန္းကမွ ဘယ္သူက က်ေနာ္သူလွ်ဳိပါလို႔ ဖြင့္ေျပာျပခဲ့တာမ်ဳိး ထံုးစံမရွိတဲ့အေပၚ အမွန္တရား ကို ေဖာ္ထုတ္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုေနသူေတြကိုယ္တိုင္ တရားခံအစစ္ကို မေဖာ္ထုတ္ဘဲ သူလွ်ိဳေတြကို ထြက္ေပါက္အသင့္ေပးထားတဲ့ အစက တည္းက ဖန္တီးထားခဲ့ၿပီးသား ေက်ာင္းသား က ေက်ာင္းသား ကိုသတ္တယ္ဆိုတဲ့ လိုင္းေပၚမွာပဲ တစိုက္မတ္မတ္သြား ေနတာကိုက ႐ိုးသားမႈမရွိဘူးလို႔ က်မ ယူဆတယ္။
အစီစဥ္ရွိရွိကို ထိုးေကၽြးတာခံလိုက္ရတဲ့ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊ ကိုခ်ဳိႀကီး၊ ဦးစိန္တို႔အတြက္ က်မအေနနဲ႔ ရန္သူ႔သူလွ်ဳိ လံုး၀မပါဘူးဆိုတာ လက္မခံႏိုင္ပါ။ ရန္သူ႔သူလွ်ဳိမပါတာေသခ်ာခဲ့ရင္ဥကၠ႒ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊     ကိုခ်ဳိႀကီး၊ ဦးစိန္ တို႔ နာမည္ေတြ လည္း ေထာက္လွမ္းေရးစာရင္းမွာ ပါေနစရာအေၾကာင္းမရွိပါ။
ဒါေၾကာင့္ ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ လူမွန္ရဲေဘာ္ေတြအားလံုး ကိုယ္ပါ၀င္ခဲ့ရတဲ့ အေနအထားေတြကေန ျပန္ လည္စဥ္း စားသံုးသပ္ႏိုင္ ေအာင္ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိတဲ့ လူတခ်ဳိ႕ကို မခ်ျပရင္ မျမင္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားေတြမွာ ရွိေနၾကလို႔ နာမည္နဲ႔တကြ ခ်ျပခဲ့တာပါ။ အဲဒီအတြက္ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ စံုရွင္းရရင္လည္း က်မ ရွင္းမယ္။ ျပန္ေတာင္းပန္သင့္ တဲ့ အေနအထားမ်ဳိးမွာ အမွန္တကယ္ရွိ ေနရင္လည္း အဲဒီလူေတြကို လူကိုယ္တိုင္သြားၿပီး က်မျပန္ေတာင္း ပန္မယ္။
လက္ရွိအေနအထားမွာေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ပံုေတြကို ျပန္စဥ္းစားၿပီး ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိတဲ့ က်မရဲ႕အျမင္ က်မရဲ႕ ထင္ျမင္ယူ ဆခ်က္ ကို က်မေရးတာျဖစ္လို႔ အဲဒီအေပၚမွာ ျပန္ၿပီးေ၀ဖန္ တိုက္ခိုက္လာမဲ့ ဘယ္လိုအေၾကာင္း အခ်က္မ်ဳိးကိုမွ က်မ အေနနဲ႔ တုန္႔ျပန္ေျဖရွင္းေနတာမ်ဳိးေတြ လံုး၀ျပဳလုပ္မွာမဟုတ္ဘူး ဆိုတာကိုေတာ့ ဖတ္႐ႈသူေတြကို အသိေပးခ်င္ပါတယ္။

ရဲေဘာ္ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္နဲ႔တကြ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ အဖမ္းအဆီးခံခဲ့ရတဲ့ ရဲေဘာ္မ်ားနဲ႔ အမွန္တရားအတြက္ က်မ တာ၀န္ရွိ တယ္ထင္တဲ့ က်မအပိုင္းကေန က်မ ခ်ျပခဲ့ၿပီးျဖစ္လို႔ က်န္အပိုင္းကိုေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ ဦးေႏွာက္ေတြကိုသာ အသံုးျပဳ ကိုယ္ပါ၀င္ခဲ့ရတဲ့ အေနအထားေတြကေန ဆက္ၿပီး ဆင္ျခင္သံုးသပ္ၾကပါကုန္။

ေန ့သစ္  မွကူးယူေဖာ္ျပသည္။