by ThuRa ThaWah on Tuesday, 22 May 2012 at 00:18 ·
ဤၿပိဳင္ပြဲႀကီး အစျပဳပံု အစံုစံုမွာ ေဖာ္ျပ လတၱံ႕ေသာ အေၾကာင္းအမႈတို႔ ေပါင္းစုကာ ေပၚေပါက္ လာရျခင္းပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ တစ္ခုေသာ တစ္ခုေသာ ေနပူ ျခင္ကိုက္ ပူအိုက္ ေခၽြးထြက္ မီးပ်က္ေသာ အခါ သမယတြင္ နာမည္ေက်ာ္ အႏုပညာ႐ွင္ အတတ္ပညာ႐ွင္ စာေပ ပညာ႐ွင္ စသည့္ အႏုပညာ နယ္ပယ္ အသီးသီးမွ ၾသဇာ တိကၠမ ႀကီးမားလွေသာ ပညာ႐ွင္ အသီးသီး စုစည္း၍ တိုင္ပင္ ေဆြးေႏြး ႏွီးေႏွာ ဖလွယ္ ၾကရာမွ ယခု ေရးသား စီရင္ အပ္ေသာ အလြန္ အင္မတန္ အႀကိတ္အနယ္ ႐ွိလွသည့္ အႏုပညာ စြမ္းပကား ၿပိဳင္ပြဲႀကီး စတင္ က်င္းပရန္ အႀကံရ ခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္ေလ၏။
၄င္းတို႔ ေပါင္းစု ညီညာ ေဆြးေႏြး ႐ွာသည့္ အေၾကာင္းအရပ္မွာ ယခု အခ်ိန္အခါ သမယ သည္ကား ဒီမို ကေရစီ ေခၚဆိုသည့္ လူ႔အခြင့္အေရး အေျချပဳ လူမႈေလာက အစိုးရ စနစ္ႀကီး ထြန္းကားသည့္ အခ်ိန္ ျဖစ္သည့္ အေလ်ာက္ လက္႐ွိ ျပည္သူ လူထုၾကား ျဖစ္ေပၚ ေနေသာ အေၾကာင္းအရာကို ထင္ ဟပ္ ႏုိင္သည့္ အႏုပညာ လက္ရာ စိတ္ကူး မ်ားကို ေခါင္းစဥ္ တစ္ခုတပ္၍ စာေပ ဖက္ကလည္း စာေပ အေလ်ာက္၊ ေတး သံ႐ွင္ ေတးေရးသူ မ်ားကလည္း ၄င္းတို႔ ကၽြမ္းက်င္ ပိုင္ႏိုင္မႈ အေလ်ာက္၊ ႐ုပ္႐ွင္ ဗီဒီယို အႏုပညာ႐ွင္ မ်ားက လည္း သူတို႔၏ စြမ္းပကား ႐ွိသေလာက္ ထုတ္ေဖာ္ ေရးသား စပ္ဆို ႐ိုက္ကူး ျပသ ႏိုင္ၾကမည့္ နယ္ပယ္ေပါင္း စံု ဘက္ေပါင္းစံု အစံုစံု အျဖာျဖာ စံုစီနဖာ ပါဝင္မည့္ အႏုပညာ ၿပိဳင္ပြဲႀကီး တစ္ခုကို ႀကီးက်ယ္ ခမ္းနားစြာ က်င္းပ ႏုိင္ေရး ပင္ ျဖစ္ေလသည္။
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
သို႔ျဖင့္ နယ္ပယ္ က႑ အသီးသီးမွ အႀကီးအကဲ အႏုပညာ႐ွင္ တို႔သည္ ေခတ္ကို အထင္ဟပ္ ႏုိင္ဆံုးႏွင့္ ျပည္သူ႔ အသံကို အနီးစပ္ဆံုး ကိုယ္စား ျပဳႏုိင္မည့္ ဂ်န္နရယ္ ေခါင္းစဥ္ တစ္ခုကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ မဲေပး စနစ္ျဖင့္ ေ႐ြးခ်ယ္ ၾကရာ အံ့ၾသ စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ တိုက္ဆိုင္စြာ “မီးၿပိဳင္ပြဲ” ဟူသည့္ ေခါင္းစဥ္ကို ရ႐ွိေလေသာ ဟူ၏။ ထိုၿပိဳင္ပြဲ အေၾကာင္းႏွင့္ ေခါင္းစဥ္ကို သတင္း ရ႐ွိ ၾကကုန္ေသာ ျပည္သူ ပရိသတ္ အေပါင္းႏွင့္ ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ ၾကမည့္ အႏုပညာ႐ွင္ အေပါင္း တို႔မွာ ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ စိတ္ဝင္တစား အားေပး ယွဥ္ၿပိဳင္ ၾကရန္ စိတ္အား ထက္သန္ လ်က္သာ ႐ွိေနၾကသည္ ျဖစ္ေလ၏။ ၿပိဳင္ပြဲ သတ္မွတ္ ကာလမွာ တစ္လတိတိ ၾကာျမင့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ထိုတစ္လ အေတာအတြင္း “မီး” ႏွင့္ ပတ္သက္ ဆက္ႏြယ္သည့္ အႏုပညာ လက္ရာ ေပါင္းစံုကို ျပည္သူ အေပါင္း သိ႐ွိ အားေပးႏုိင္ေအာင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ ေဖာ္က်ဴး ရမည္ ဟူေသာ စည္းကမ္းခ်က္ ထြက္ေလ၏။
ယွဥ္ၿပိဳင္ ၾကသူ အားလံုးႏွင့္ ပရိသတ္ အေပါင္း တို႔မွာ မည္သူကမ်ား မည္သို႔ မည္ပံု စတင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ လာမည္နည္း ဟူ၍ စိတ္ဝင္တစား ေစာင့္ၾကည့္ ေနဆဲ အခ်ိန္ ျဖစ္ေလသည္။ ၿပိဳင္ပြဲ စတင္ၿပီး ႏွစ္နာရီ အၾကာတြင္ပင္ နာမည္ေက်ာ္ စာေပ ပညာ႐ွင္ႀကီး တစ္ဦးမွာ စကားပံု တစ္ခုကို ေဖာ္ထုတ္၍ ၿပိဳင္ပြဲ ဝင္ေလ၏။ ယခင့္ ယခင္က ႐ွိွႏွင့္ၿပီးေသာ “အပ်က္ပ်က္ႏွင့္ ႏွာေခါင္းေသြးထြက္” ဟူေသာ စကားပံုကို ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ေအာင္ နေဘ ကာရံ မေပ်ာက္ပ်က္ ေစဘဲ သံတူေၾကာင္းကြဲ စကားပံု အသစ္ တစ္ခုျဖင့္ ျပန္လည္ ျပင္ဆင္လ်က္ ၿပိဳင္ပြဲဝင္သည္ ျဖစ္ေလရာ ၄င္းစကားပံု အေခၚမွာကား “အပ်က္ပ်က္ႏွင့္ ဖေယာင္းေဈ းတက္” ဟူ၍ ျဖစ္ေလ၏။ ထိုအခါ ေနာက္ထပ္ စာေပ ပညာ႐ွင္ တစ္ဦး ကလည္း ယခင္ ဆို႐ိုး စကား ႐ွိႏွင့္ၿပီး ျဖစ္ေသာ “ခ်ီးမြမ္း ခုနစ္ရက္ ကဲ့ရဲ႕ ခုနစ္ရက္” ဆိုသည္အား မူရင္း စကားလံုးမ်ား အနည္းငယ္ ေျပာင္းလဲကာ “မီးခြက္ ခုနစ္ရက္ မီးစက္ ခုနစ္ရက္” ဟူ၍ ျပင္ဆင္ ေရးသား ၿပိဳင္ပြဲ ဝင္သြား ေလ၏။ စစခ်င္းပင္ အႀကိတ္ အနယ္ သူႏုိင္ ကိုယ္ႏုိင္ အၿပိဳင္ႀကဲ၍ ေနၾကေသာ “မီးၿပိဳင္ပြဲ” ႀကီးကို လွည္းေန ေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္း မက်န္ အုတ္အုတ္ က်က္က်က္ အားေပး ၾကသည္ ျဖစ္ေလ၏။
႐ုပ္႐ွင္ ဗီဒီယို ဒါ႐ိုက္တာ တစ္ဦးကလည္း ယခင္က အလြန္ ေအာင္ျမင္ ခဲ့ေသာ “ပုဂံမွာ သာတဲ့လ” ဇာတ္ကားကို နာမည္ႏွင့္ ဇာတ္လမ္း ဇာတ္ကြက္မ်ား ေျပာင္းလဲ၍ “ရန္ကုန္မွာ မလာတဲ့မီး” ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေျပာင္းလဲ ႐ိုက္ကူး၍ ႐ံုတင္ ျပသရာ ကမၻာေက်ာ္ Avatar ဇာတ္ကား၏ ဝင္ေငြကိုပင္ ေက်ာ္တက္၍ ကမၻာ့စံခ်ိန္ က်ိဳးေလာက္ေအာင္ ပရိသတ္မ်ား ေမွာင္ထဲမည္းမည္း ဝက္ဝက္ကြဲ အားေပးၾကသည္ ျဖစ္ေလ၏။ ေနာက္ထပ္ ႐ုပ္႐ွင္ ဒါ႐ိုက္တာ တစ္ဦး ကလည္း ပရိသတ္မ်ား သိ႐ွိၿပီး ျဖစ္ေသာ “ဒီမိုးေမွာင္တုန္း ေမာင္ပုန္းပါရေစ” ဟူေသာ သီခ်င္း စာသား တစ္ခုကို ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ မွည့္ေခၚ၍ “ဒီမီးလာတုန္း ငါၿပံဳးပါရေစ ခင္” ဟူေသာ နာမည္ႏွင့္ အလြမ္း အေဆြး ဘဝသ႐ုပ္ေဖာ္ ဇာတ္လမ္းတြဲ တစ္ကား ႐ိုက္ကူး ျပသရာ တ႐ုတ္ ႏုိင္ငံမွပင္ ၄င္းတို႔ ႏုိင္ငံတြင္ ဇာတ္လမ္းတြဲ ျပသရန္ ျပန္လည္ ဝယ္ယူရသည့္ အျဖစ္ကို ေရာက္ ေလ၏။
ထိုသို႔ စာေပႏွင့္ ႐ုပ္႐ွင္ အားၿပိဳင္ ေနၾကေသာ္လည္း ဂီတ ပညာ႐ွင္မ်ား ဖက္မွ ၿငိမ္သက္ ေနသည့္ အတြက္ ပရိသတ္မ်ား ေမွ်ာ္လင့္ ေတာင့္တ ေနၾကဆဲ အခါ သမယတြင္ နာမည္ေက်ာ္ ျပည္သူ႔ အက်ိဳးျပဳ သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ ျဖစ္သည့္ “မီးေဘးေ႐ွာင္ မေလာင္ခင္တား” သီခ်င္းကို သီဆိုခဲ့သည့္ ေတးသံ႐ွင္ႀကီး တစ္ဦး၏ သီခ်င္း စာသားႏွင့္ ေခါင္းစဥ္ မ်ားကို ေျပာင္းလဲ၍ ျမန္မာသံ အဆိုေတာ္ တစ္ဦးက “မီးအေဝးခြာ မလာရင္ပ်က္” ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေရးသား စပ္ဆို ၿပိဳင္ပြဲ ဝင္ေလမွ ပရိသတ္မ်ား ဘဝင္က် ေလ၏။ ထိုသီခ်င္းပါ စာသား အခ်ိဳ႕ျဖစ္ေသာ “မီးအေဝးခြာလို႔ မလာရင္ ပ်က္ရတာ၊ မလာတဲ့ ဒီမီးကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ထားရင္ မွားၾကေတာ့မွာ” ဟူသည့္ စာသား မ်ားမွာ လြန္စြာမွ “ေပါက္” သည္ျဖစ္၍ ဖုန္း Ringtone အျဖစ္ပင္ ေခတ္စား သြားေလ၏။ ထိုသို႔ ျမန္မာသံက အေမာက္ေထာင္ ျပသည့္အခါ ေခတ္ေပၚ သီခ်င္းသမား မ်ားကလည္း မေနသာ အေျဖ႐ွာ၍ ခပ္ျမန္ျမန္ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ ရေလ၏။
နတ္ဒိုး Remix သီခ်င္း မ်ားႏွင့္ ပရိသတ္ ႀကိဳက္ၾကေသာ ဂီတ ပညာ႐ွင္ သားစိုးကို အလြန္တရာ အားက် ႏွစ္သက္ေသာ တက္သစ္စ DJ တစ္ဦး ကလည္း သားစိုး၏ “ေရာလို႔ ေမႊလို႔ မဝလို႔” နာမည္ကို “ပ်က္လို႔ မလာလို႔ မရလို႔” ဟူေသာ နာမည္ အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ “ေရာခ်င္ေရာ မေရာခ်င္ေန” နာမည္ကို “ပ်က္ခ်င္ပ်က္ မပ်က္ခ်င္ေန” ဟူေသာ နာမည္ အျဖစ္ လည္းေကာင္း ဆင့္ပြါး ေျပာင္းလဲ၍ DJ Remix အယ္လ္ဘမ္ ႏွစ္ခ်ပ္ ဆက္တိုက္ ထုတ္လုပ္ လိုက္ရာ အလြန္တရာမွ ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ ႏုိင္လွသည္ ျဖစ္သျဖင့္ ထိုေခတ္ ထိုအခါက နာမည္ေက်ာ္ေသာ ႏုိက္ကလပ္ မ်ားတြင္ ေန႔မနား ညမနား မတရား ဖြင့္ရသည္ ဆိုျပန္၏။ ျမန္မာသံႏွင့္ ေခတ္ေပၚ ဂီတ တို႔၏ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈမွာ ျပင္းထန္ လွသည္ ျဖစ္ေခ်ရာ ထို DJ Remix ေခြ ေခတ္စားၿပီး သိပ္မၾကာခင္ မယ္ဒလင္ေလး ေဒါင္ဒင္ ေဒါင္ဒင္ျဖင့္ သီဆိုေသာ သီခ်င္းေခြ ထြက္လာ ျပန္ေလ၏။
ျမန္မာသံ အဆိုေတာ္ တြံေတးစိုးေအာင္ အလား ထင္မွတ္မွား ရသည့္ တက္သစ္စ ျမန္မာသံ အဆို႐ွင္ေလး တြံေတးမိုးေမွာင္ မွာ အဆိုပါ တြံေတးစိုးေအာင္၏ “ဦးနဲ႔သမီး” သီခ်င္းကို “သ” တစ္လံုး ျဖဳတ္ကာ “ဦးနဲ႔မီး” ဟူေသာ ျမန္မာသံ ေတးသီခ်င္း တစ္ပုဒ္ စပ္ဆို ျပေလရာ အလြန္တရာမွ လူႀကိဳက္မ်ား လွေသာ ဟူ၏။ သီခ်င္းပါ စာသား အခ်ိဳ႕မွာ “မီးရယ္ မီးရယ္ မီးမလာတဲ့ ရက္ကေလးမ်ားမွာ ဦးေတာ့ သိပ္သိပ္ လြမ္းတယ္၊ ႀကိတ္ငိုရတယ္ မလာေသာ မီးရယ္” စသည္ျဖင့္ ျဖစ္ေလရာ လြန္စြာမွ ေခတ္ကာလကို ထင္ဟပ္ႏိုင္ေသာ ေတးသီခ်င္း တစ္ပုဒ္ အျဖစ္ နာမည္ ေက်ာ္ၾကား လူႀကိဳက္မ်ား ခဲ့သည္သာ ျဖစ္ေလ၏။ ထိုသို႔ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ ျပင္းထန္ ေနၾကခ်ိန္တြင္ စာေပ ဖက္မွလည္း ျပန္လည္ လႈပ္႐ွား လာျပန္ ေလ၏။
အလြန္တရာ နာမည္ႀကီး လူႀကိဳက္မ်ား ခဲ့ေသာ “ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္ အခ်စ္လား ဝင္ခဲ့ေလကြယ္” ဟူေသာ ဝတၳဳအား စာေရးဆရာ တစ္ဦးက ေခါင္းစဥ္ ျပန္ေျပာင္း၍ ထုတ္ေဝေသာ “ဖ်တ္ ဖ်တ္ ဖ်တ္ .. မီးလား လာေတာ့ေလကြယ္” ဟူေသာ လံုးခ်င္း ဝတၳဳမွာ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ဘက္ဆဲလား ဝတၳဳ အျဖစ္သို႔ ေရာက္႐ွိ လာေလ၏။ သို႔ေသာ္ ၄င္းစာအုပ္မွာ ေတာ့ပ္တင္း(န္) လစ္(ထ္)တြင္ ႏွစ္ရက္မွ်ပင္ မၾကာလိုက္။ ေနာက္ထပ္ စာေရးဆရာ တစ္ဦးက “အခ်စ္လား သူဖ်ား ေနတယ္” ဟူေသာ ဝတၳဳ ေခါင္းစဥ္ကို အေျခခံ၍ “မီးလား သူပ်က္ေနတယ္” ဟူေသာ လံုးခ်င္း ဝတၳဳ႐ွည္ ႀကီးကို ထုတ္ေဝ သမႈ ျပဳေတာ့ေလရာ ေရာင္းအား အေကာင္းဆံုး စာရင္းတြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရပ္တည္ ႏုိင္သည္ သာမက ေဟာလီးဝုဒ္မွ ႐ုပ္႐ွင္ ထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္း မ်ားမွပင္ ႐ုပ္႐ွင္အျဖစ္ ႐ိုက္ကူးရန္ ေဒၚလာ သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ေပး၍ ဝယ္ရသည့္ အျဖစ္ကို ေရာက္႐ွိ၍ သြားေလ၏။
ထိုသို႔ သူႏုိင္ ကိုယ္ႏုိင္ အၿပိဳင္ႀကဲ၍ ေနၾကခ်ိန္တြင္ အတန္ငယ္ ၿငိမ္သက္ ေနေသာ စာေပ အႏုပညာ႐ွင္မ်ား ကလည္း ဒီအတိုင္းေတာ့ အ႐ံႈးမေပး ႏုိင္ဘူး ဟူသည့္ သေဘာျဖင့္ ထပ္မံ၍ အားသြန္ ေရးသား စပ္ဆို ၾကေလ၏။ ျမန္မာ့ ႐ိုး႐ာ စကားထာ တစ္ခုျဖစ္သည့္ “တစ္ႏွစ္ တစ္ခါ ေပၚလို႔လာ ငါသာ မင္းေလာင္း ထီးျဖဴေဆာင္း” ဟူေသာ စကားထာကို စာေရးဆရာ တစ္ဦးက “ဆယ့္ငါးမိနစ္ တစ္ခါ လင္းလို႔လာ ငါသာမီးေခ်ာင္း အပ္ခ်ေလာင္း” ဟူ၍ ဤသို႔ ဤႏွယ္ ေရးသား စပ္ဆိုျခင္း ျပဳျပန္၏။ ထိုသို႔ စကားထာ ဖြက္သူကို အ႐ံႈးမေပး ခ်င္ေသာ အြန္လိုင္းမွ အမည္မသိ စာဆို႐ွင္ တစ္ဦး ကလည္း ဆရာႀကီး မင္းသုဝဏ္၏ နာမည္ေက်ာ္ ကဗ်ာ ျဖစ္သည့္ “သူမွာတမ္း” ကဗ်ာမွ “ခရီးမတ္တပ္ လမ္းခုလပ္တြင္ ကိုယ္လြတ္ ေ႐ွာင္ခြာ ခြဲရပါ၍ အားနာခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါေလ” ဟူေသာ ကဗ်ာအား “ကိုယ့္မွာတမ္း” ဟူ၍ ဆင္တူ႐ိုးမွား ေခါင္းစဥ္ထား၍ “ေတာမွာ မီးစက္ ၿမိဳ႕မီးခြက္ႏွင့္ မဂၢါဝပ္မ်ားစြာ ပိုလွ်ံပါ၍ ေရာင္းစားခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါေလ” ဟူေသာ ကဗ်ာကို စပ္ဆို ေလေတာ့ရာ လြန္စြာမွ အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း ျဖစ္ၾကသည္ ဟူျပန္၏။
ထိုအခ်ိန္အခါ သိပ္မၾကာခင္ မွာပင္ ဂီတ သမားမ်ား ဖက္မွလည္း တစ္စခန္း ထ၍ လာျပန္၏။ နာမည္ေက်ာ္ ဂီတ ပညာ႐ွင္ တစ္ဦးက ယခုေခတ္ အခါတြင္ လူအမ်ားၾကား ေရပန္းစား ခဲ့ေသာ သီခ်င္းႏွစ္ပုဒ္ ႐ွိေလရာ တစ္ပုဒ္မွာ “ေနာက္ထပ္ လာခ်င္ လာပါ၊ မထူးဆန္းေတာ့ပါ၊ ႏွလံုးသားထဲမွာ ဒီဒဏ္ရာ ေတြဟာ၊ ဝဋ္႐ွိလို႔သာ ခံစားခဲ့ရတာ၊ ဘယ္သူ႔ကို မွလည္း အျပစ္မတင္ ရက္ေတာ့ပါ” ဟူေသာ စာသားမ်ား ပါဝင္ေသာ သီခ်င္းႏွင့္ “သူလာလာ မလာလာလာ ကိုယ္က ေစာင့္ရမွာ၊ သူလာလာ မလာလာလာ ကိုယ္က ေစာင့္ရမွာ” ဟူေသာ စာသား ပါဝင္သည့္ သီခ်င္း ႏွစ္ပုဒ္ တို႔မွာ ေခတ္ကို ထင္ဟပ္သည့္ ယခု ၿပိဳင္ေနၾကေသာ မီးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အေၾကာင္းကို သေကၤတ ဝါဒျဖင့္ သြယ္ဝိုက္ ဖြဲ႕ဆို ထားေသာ သီခ်င္းႏွစ္ပုဒ္ ျဖစ္သျဖင့္ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ စာရင္းထဲ ထည့္သင့္သည္ဟု အႀကံျပဳ လာေခ်သည္ ျဖစ္ေလရာ ထည့္သင့္သည္ မထည့္သင့္ဘူး ဟူေသာ အသံမ်ား ညံစီ၍ ေနေလေသာ ဟူေပ၏။
သိပ္မၾကာခင္ မွာပင္ မိန္းကေလး အဆို႐ွင္ တစ္ဦး၏ နာမည္ေက်ာ္ၾကား လူႀကိဳက္မ်ား ခဲ့ေသာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္မွ စာသားမ်ားကို အနည္းငယ္ ျပဳျပင္ကာ ေနာက္ထပ္ အမ်ိဳးသမီး အဆို႐ွင္ တစ္ဦးက ပါဝင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ ျပန္ေလ၏။ အဆိုပါ သီခ်င္း စာသားမွာ “ေခၽြးထြက္ လြန္းတဲ့ မီးပ်က္တဲ့ ညေလးမွာ အိမ္ေ႐ွ႕မီးေလး အမွတ္မထင္ လင္းလာခဲ့တယ္၊ ထူးထူး ျခားျခား မီးလာပလား ေမးစဥ္မွာ၊ ဖ်တ္ခနဲ ပဲကြယ္ ျပန္ပ်က္ခဲ့တယ္၊ မထင္မွတ္ပဲ ပ်က္တဲ့ ကိုေ႐ႊမီးရယ္ .. အ႐ုဏ္ မိုးေသာက္ ခ်ိန္ေတာင္ မင္းေရာက္ မလာခဲ့၊ ကိုေ႐ႊမီးေလးရယ္ မင္းကိုပဲ အျပစ္တင္ ေတာ့မယ္” ဟူ၍ ျဖစ္ေလရာ ထိထိမိမိ စပ္ဆို ေဖာ္က်ဴး ႏုိင္သည့္ ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ ျဖစ္သည္ဟု မွတ္သား ၾကရ ျပန္ေလ၏။
ထိုသို႔ စာေပ၊ ႐ုပ္႐ွင္၊ ဂီတ သံုးမ်ိဳး သံုးဖလွယ္မွာ တစ္လ ေပးထားသည့္ အခ်ိန္အတြင္း အျပန္အလွန္ ၿပိဳင္ၾက ဆိုင္ၾက ရင္းျဖင့္ပင္ သတ္မွတ္ ထားေသာ တစ္လတင္းတင္း ျပည့္သည့္ ေန႔သို႔ ေရာက္ေလသည္ ျဖစ္၏။ ထိုအခါ ၿပိဳင္ပြဲကို ဦးစီး က်င္းပ ေပးသူ အႏုပညာ နယ္ပယ္စံု အလႊာစံုမွ အကဲျဖတ္ အမွတ္ေပး လူႀကီးမ်ားက ဆုေပးပြဲ က်င္းပရန္ အခါ သမယကို သတ္မွတ္ ေပးၾကရာ ၿပိဳင္ပြဲ ၿပီးသည္၏ ေနာက္တစ္ပတ္ ၾကာေသာ ေန႔တြင္ အဆိုပါ ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ “မီးၿပိဳင္ပြဲ” ႀကီးတြင္ ဆုရ႐ွိ သူမ်ား၏ ဆုေပးပြဲကို က်င္းပမည္ဟု သေဘာတူ ပႏၷက္႐ိုက္ မိၾကသည္ ျဖစ္ေလ၏။ ဆုေပးပြဲေန႔ ေရာက္ေသာ အခါတြင္ မေမွ်ာ္လင့္ေသာ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခု ျဖစ္ေပၚ၍ လာေလ၏။ အဘယ္နည္း ဟူမူ မႏၱေလး တိုင္းမွ ကြက္စိပ္ေဟာ ဆရာဝ ဆိုသူက စာေပ၊ ႐ုပ္႐ွင္၊ ဂီတ သံုးဦးသားတို႔ အႀကိတ္အနယ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ သြားၾကသည္ကို ၾကည့္ရင္းျဖင့္ သူ႔အေနျဖင့္ ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ “ကြက္စိပ္” တစ္ပုဒ္စာမွ် ေဟာေျပာခ်င္စိတ္ ေပၚေပါက္၍ လာေလရာ ဆုေပးပြဲ မတိုင္မီ ေ႐ွ႕တြင္ သူ၏ ကြက္စိပ္ ေဟာေျပာမႈအား အစီအစဥ္ တစ္ခု အေနျဖင့္ ထည့္သြင္း ေပးပါရန္ ဆု ေ႐ြးခ်ယ္ေရး အဖြဲ႕အား ေမတၱာ ရပ္ခံ လာသည္ ျဖစ္ေလ၏။ တာဝန္႐ွိသည့္ ဆုေ႐ြးခ်ယ္ေရး အဖြဲ႕ကလည္း ဆရာဝ အေျဖင့္ ေခတ္ကို ထင္ဟပ္၍ ဘယ္လိုမ်ား ကြက္စိပ္ ေဟာမည္နည္းဟု စိတ္ဝင္တစား ႐ွိလွသည္ ျဖစ္ရာ ဆုေပးပြဲ ေန႔တြင္ ဆရာဝ၏ ကြက္စိပ္ ေဟာေျပာမႈအား ဆုေပးသည့္ အစီအစဥ္ မတိုင္ခင္ ထည့္သြင္း ခြင့္ျပဳ လိုက္ေလ၏။
သို႔ႏွင့္ ဆုေပးသည့္ေန႔ ေရာက္လာ ေလရာ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ အႏုပညာ႐ွင္မ်ား အားလံုးေရာ၊ ႏုိင္ငံတစ္ဝွမ္းမွ လူသူ ပရိသတ္ အားလံုးပါ ဆုေ႐ြးခ်ယ္ ေပးအပ္သည့္ အခမ္းအနား က်င္းပရာ “လဟာျပင္” အားကစားကြင္း ႀကီးသို႔ စု႐ံုး ေရာက္႐ွိ၍ လာၾက ေလ၏။ ႀကိဳတင္ စီစဥ္ ထားသည့္ အတုိင္း မႏၱေလးမွ ကြက္စိပ္ေဟာ ဆရာဝ၏ ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ ေမာ္ဒန္ ကြက္စိပ္ ျဖစ္သည့္ “မီးနဲ႔ေရ ဘာကိုေ႐ြးမလဲ” ဟူေသာ ကြက္စိပ္ ေဟာေျပာျခင္းကို ႐ႈစား ၾကရသည္ ျဖစ္ေလ၏။ ပညာ ျပည့္ဝေသာ ကြက္စိပ္ေဟာ ဆရာတစ္ဦး ျဖစ္သည္ႏွင့္ အညီ ကာရံႏိုင္ႏုိင္ နေဘပိုင္ပိုင္ျဖင့္ လူ႔သေဘာ ဇာတ္ေၾကာင္းတြင္ တရား ဓမၼ အေငြ႕အသက္ ေရာယွက္ကာ ကာရံနေဘ ႐ႊန္း႐ႊန္းေဝေအာင္ ေဟာေျပာ ေတာ့သည္ ျဖစ္ေလရာ ပရိသတ္မ်ား ႏွစ္ေထာင္း အားရ သေဘာတက် ျဖစ္ရ ေလေသာ ဟူ၏။ ဆရာဝ ေဟာေျပာ သမွ်၏ အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွာ
“လူစိတ္တြင္ အႏၱရာယ္ ႀကီးမားေသာ အစဥ္အၿမဲ ေလာင္ၿမိဳက္ ေနသည့္ မီးႀကီး သံုးမ်ိဳး ႐ွိေၾကာင္း၊
ေလာဘမီး၊ ေဒါသမီး၊ ေမာဟမီး ဟူသည့္ မီးသံုးမ်ိဳး ျဖစ္ေၾကာင္း၊
လူ႔စိတ္ကို ေအးခ်မ္း ေစသည့္ မီးတစ္မ်ိဳး ႐ွိၿပီး ၄င္းမွာ လွ်ပ္စစ္မီး ျဖစ္ေၾကာင္း၊
အဘယ္ေၾကာင့္ ဟူမူ .. ၄င္း လွ်ပ္စစ္မီးမွာ ဘယ္ေသာ အခါမွ လာသည္ မ႐ွိဘဲ အစဥ္အၿမဲ ပ်က္ေန ေသာေၾကာင့္ ေလာင္ၿမိဳက္ျခင္း မ႐ွိဘဲ ၿငိမ္သက္ ေအးခ်မ္းလ်က္ ႐ွိေၾကာင္း၊
ထို႔ေၾကာင့္ ေလာကီ လူသားတို႔ အေနျဖင့္ လွ်ပ္စစ္မီး ကဲ့သို႔ စိတ္မ်ိဳးျဖင့္ တရားက်င့္ႀကံ အားထုတ္၍ ေလာဘမီး၊ ေဒါသမီး၊ ေမာဟမီး တို႔ကို ဖယ္ခြာ သင့္ေၾကာင္း” စသည္ျဖင့္ ျဖစ္ေလရာ ပရိသတ္ ႀကီးမွာ အလြန္တရာ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ လွသည္ ျဖစ္သျဖင့္ ကြက္စိပ္ေဟာ ဆရာဝအား ပန္းကံုးမ်ား တက္၍ စြပ္ၾကသည္ ျဖစ္ေလ၏။
ဆရာဝက ထပ္မံ၍ ေဟာေျပာ ေလေပရာ “ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ ေမာ္ဒန္ ကြက္စိပ္ ျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ ေ႐ွးေခတ္ႏွင့္ ယခုေခတ္ကို ႏိႈင္းဆ ခ်ိန္ထိုး၍ ေဟာေျပာ မွသာ သင့္ေတာ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေ႐ွးယခင္ ျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္ အခါက ႐ြာေစ လိုေသာ ေနရာတြင္ ႐ြာ၍ မ႐ြာေစလိုေသာ ေနရာတြင္ မ႐ြာသည့္ ေပါကၡရဝႆမိုး ဆိုတာ ႐ွိေၾကာင္း၊ ယခုေခတ္ အခါတြင္မူ လူတို႔၏ အက်င့္ သီလမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္သည္ ျဖစ္၍ ထိုသို႔ေသာ ထူးဆန္း အံ့ၾသ ဖြယ္ရာ မိုးမ်ား မ႐ြာေတာ့ဘဲ မိုးမွသည္ မီးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲ၍ လာေၾကာင္း၊ ယခုေခတ္ အခါတြင္ ႐ွိသည္မွာ လာေစခ်င္ေသာ ေနရာတြင္ လာ၍ မလာေစခ်င္ေသာ ေနရာတြင္ မလာေသာ မီးကို “ေပါက္ကရ ဖလက္ျပမီး” ဟု ေခၚတြင္ ေၾကာင္း၊ အဓိပၸါယ္မွာ မိမိ၏ စကားထဲတြင္ပင္ ပါၿပီးျဖစ္၍ အက်ယ္တဝင့္ ထပ္မံ မ႐ွင္းျပ လိုေတာ့ေၾကာင္း” စသည္ျဖင့္ တစ္နာရီခန္႔ ေဟာေျပာၿပီး ၄င္း၏ ေဟာေျပာမႈကို ႐ုပ္သိမ္း ေလ၏။
ထို႔ေနာက္ ဆုေပးပြဲကို ဆက္လက္ က်င္းပေလရာ အကဲျဖတ္ လူႀကီး မ်ားက တစ္လ အတြင္း စာေပ၊ ႐ုပ္႐ွင္၊ ဂီတ အဖက္ဖက္မွ အႀကိတ္အနယ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ ခဲ့ၾက သည္မွာ အလြန္တရာ အားရ ေက်နပ္ဖြယ္ ေကာင္း၍ အားလံုးမွာ ေခတ္ကို ထိထိမိမိ ထင္ဟပ္ ႏုိင္သည္ခ်ည္းပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ အားလံုးမွာ ဆုႏွင့္ ထိုက္တန္ သျဖင့္ အားလံုးကို ပထမဆု သတ္မွတ္ၿပီး ေပးအပ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားရာ ပရိသတ္ အေပါင္း၏ လက္ခုပ္ ၾသဘာသံမွာ ဘဝဂ္သို႔တိုင္ ညံေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ဆုေပးပြဲ ဆက္လက္ က်င္းပရာ ယခု ၿပိဳင္ပြဲကို အဓိက ကူညီ ပံ့ပိုးေသာ “ဖေယာင္းတိုင္ ၿမိဳ႕ေတာ္” မွ ဖေယာင္း လုပ္ငန္း႐ွင္ ႏွစ္ဦး ျဖစ္သည့္ ေမာင္ဝါဝါႏွင့္ အဘဥကၠာ တို႔မွ ေန၍ “ဝါဝါ ဖေယာင္းတိုင္” ႏွင့္ “ကာကာ ဖေယာင္းတိုင္” ဒါဇင္ေပါင္း (၆၈) ေသာင္း (ကာလ တန္ဖိုး က်ပ္သိန္း (၃၀၀၀) တန္) တို႔ကို ဆုလက္ေဆာင္ အျဖစ္ ေပးအပ္ ၿပီးေနာက္ အခမ္းအနားကို ႐ုပ္သိမ္းကာ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ ဂီတ၊ စာေပ၊ ႐ုပ္႐ွင္ အႏုပညာ႐ွင္ တို႔မွာ ဖေယာင္းတိုင္ထုပ္ ကေလးမ်ား ကိုယ္စီ ပိုက္၍ အိမ္သို႔ ခပ္သုတ္သုတ္ ျပန္သြားၾက ႐ွာေလေတာ့သည္ ဟူေပ၏။
ဤတြင္ ေဖာ္ျပ ခဲ့ေသာ တစ္ေခတ္ တစ္ခါက လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ ေက်ာ္ၾကား ခဲ့သည့္ “ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ မီးၿပိဳင္ပြဲႀကီး” အေၾကာင္း အရာ ၿပီးဆံုးပါေလ သတည္း။
(မွတ္ခ်က္။ ေတာမွာမီးခြက္၊ ၿမိဳ႕မီးစက္ အစခ်ီ ကဗ်ာအား သူငယ္ခ်င္း ဥကၠာကိုကို ထံမွ ဖတ္ရပါသည္၊ ျပန္လည္ သံုးစြဲ ခ်င္၍ ေမးျမန္းရာ သူလည္း ဘယ္သူ ေရးမွန္း မသိေၾကာင္း၊ အြန္လိုင္းမွ တစ္ေယာက္ေယာက္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသျဖင့္ ယခု စာမူထဲတြင္ “အမည္မသိ အြန္လိုင္း စာဆို” ဟူ၍သာ နာမည္ တပ္လိုက္ရ ပါသည္၊ ထိုကဗ်ာကို ေရးသား ခဲ့ေသာ မူရင္း ကဗ်ာ႐ွင္အား ဤေနရာမွ ေန၍ သံုးစြဲခြင့္ ျပဳပါေၾကာင္း ေတာင္းပန္ ပါသည္ ခင္ဗ်ာ)
သူရႆဝါ
၂၂ - ေမ - ၂၀၁၂
Thura ThaWa facebook
၄င္းတို႔ ေပါင္းစု ညီညာ ေဆြးေႏြး ႐ွာသည့္ အေၾကာင္းအရပ္မွာ ယခု အခ်ိန္အခါ သမယ သည္ကား ဒီမို ကေရစီ ေခၚဆိုသည့္ လူ႔အခြင့္အေရး အေျချပဳ လူမႈေလာက အစိုးရ စနစ္ႀကီး ထြန္းကားသည့္ အခ်ိန္ ျဖစ္သည့္ အေလ်ာက္ လက္႐ွိ ျပည္သူ လူထုၾကား ျဖစ္ေပၚ ေနေသာ အေၾကာင္းအရာကို ထင္ ဟပ္ ႏုိင္သည့္ အႏုပညာ လက္ရာ စိတ္ကူး မ်ားကို ေခါင္းစဥ္ တစ္ခုတပ္၍ စာေပ ဖက္ကလည္း စာေပ အေလ်ာက္၊ ေတး သံ႐ွင္ ေတးေရးသူ မ်ားကလည္း ၄င္းတို႔ ကၽြမ္းက်င္ ပိုင္ႏိုင္မႈ အေလ်ာက္၊ ႐ုပ္႐ွင္ ဗီဒီယို အႏုပညာ႐ွင္ မ်ားက လည္း သူတို႔၏ စြမ္းပကား ႐ွိသေလာက္ ထုတ္ေဖာ္ ေရးသား စပ္ဆို ႐ိုက္ကူး ျပသ ႏိုင္ၾကမည့္ နယ္ပယ္ေပါင္း စံု ဘက္ေပါင္းစံု အစံုစံု အျဖာျဖာ စံုစီနဖာ ပါဝင္မည့္ အႏုပညာ ၿပိဳင္ပြဲႀကီး တစ္ခုကို ႀကီးက်ယ္ ခမ္းနားစြာ က်င္းပ ႏုိင္ေရး ပင္ ျဖစ္ေလသည္။
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
........“လူစိတ္တြင္ အႏၱရာယ္ ႀကီးမားေသာ အစဥ္အၿမဲ ေလာင္ၿမိဳက္ ေန သည့္ မီးႀကီး သံုးမ်ိဳး ႐ွိေၾကာင္း၊ေလာဘမီး၊ ေဒါသမီး၊ ေမာဟမီး ဟူ သည့္ မီးသံုးမ်ိဳး ျဖစ္ေၾကာင္း၊လူ႔စိတ္ ကို ေအးခ်မ္း ေစသည့္ မီးတစ္မ်ိဳး ႐ွိၿပီး ၄င္းမွာ လွ်ပ္စစ္မီး ျဖစ္ေၾကာင္း၊
အဘယ္ေၾကာင့္ဟူမူ ..၄င္းလွ်ပ္စစ္မီးမွာဘယ္ေသာ အခါမွ လာသည္ မ႐ွိ ဘဲ အစဥ္အၿမဲ ပ်က္ေန ေသာေၾကာင့္ ေလာင္ၿမိဳက္ျခင္း မ႐ွိဘဲ ၿငိမ္ သက္ ေအးခ်မ္းလ်က္ ႐ွိေၾကာင္း၊ထို႔ေၾကာင့္ ေလာကီ လူသားတို႔ အေနျဖင့္ လွ်ပ္စစ္မီး ကဲ့သို႔ စိတ္မ်ိဳးျဖင့္ တရားက်င့္ႀကံ အားထုတ္ ၍ ေလာဘမီး၊ ေဒါသမီး၊ ေမာဟမီး တို႔ကို ဖယ္ခြာ သင့္ေၾကာင္း” .........
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------အဘယ္ေၾကာင့္ဟူမူ ..၄င္းလွ်ပ္စစ္မီးမွာဘယ္ေသာ အခါမွ လာသည္ မ႐ွိ ဘဲ အစဥ္အၿမဲ ပ်က္ေန ေသာေၾကာင့္ ေလာင္ၿမိဳက္ျခင္း မ႐ွိဘဲ ၿငိမ္ သက္ ေအးခ်မ္းလ်က္ ႐ွိေၾကာင္း၊ထို႔ေၾကာင့္ ေလာကီ လူသားတို႔ အေနျဖင့္ လွ်ပ္စစ္မီး ကဲ့သို႔ စိတ္မ်ိဳးျဖင့္ တရားက်င့္ႀကံ အားထုတ္ ၍ ေလာဘမီး၊ ေဒါသမီး၊ ေမာဟမီး တို႔ကို ဖယ္ခြာ သင့္ေၾကာင္း” .........
သို႔ျဖင့္ နယ္ပယ္ က႑ အသီးသီးမွ အႀကီးအကဲ အႏုပညာ႐ွင္ တို႔သည္ ေခတ္ကို အထင္ဟပ္ ႏုိင္ဆံုးႏွင့္ ျပည္သူ႔ အသံကို အနီးစပ္ဆံုး ကိုယ္စား ျပဳႏုိင္မည့္ ဂ်န္နရယ္ ေခါင္းစဥ္ တစ္ခုကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ မဲေပး စနစ္ျဖင့္ ေ႐ြးခ်ယ္ ၾကရာ အံ့ၾသ စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ တိုက္ဆိုင္စြာ “မီးၿပိဳင္ပြဲ” ဟူသည့္ ေခါင္းစဥ္ကို ရ႐ွိေလေသာ ဟူ၏။ ထိုၿပိဳင္ပြဲ အေၾကာင္းႏွင့္ ေခါင္းစဥ္ကို သတင္း ရ႐ွိ ၾကကုန္ေသာ ျပည္သူ ပရိသတ္ အေပါင္းႏွင့္ ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ ၾကမည့္ အႏုပညာ႐ွင္ အေပါင္း တို႔မွာ ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ စိတ္ဝင္တစား အားေပး ယွဥ္ၿပိဳင္ ၾကရန္ စိတ္အား ထက္သန္ လ်က္သာ ႐ွိေနၾကသည္ ျဖစ္ေလ၏။ ၿပိဳင္ပြဲ သတ္မွတ္ ကာလမွာ တစ္လတိတိ ၾကာျမင့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ထိုတစ္လ အေတာအတြင္း “မီး” ႏွင့္ ပတ္သက္ ဆက္ႏြယ္သည့္ အႏုပညာ လက္ရာ ေပါင္းစံုကို ျပည္သူ အေပါင္း သိ႐ွိ အားေပးႏုိင္ေအာင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ ေဖာ္က်ဴး ရမည္ ဟူေသာ စည္းကမ္းခ်က္ ထြက္ေလ၏။
ယွဥ္ၿပိဳင္ ၾကသူ အားလံုးႏွင့္ ပရိသတ္ အေပါင္း တို႔မွာ မည္သူကမ်ား မည္သို႔ မည္ပံု စတင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ လာမည္နည္း ဟူ၍ စိတ္ဝင္တစား ေစာင့္ၾကည့္ ေနဆဲ အခ်ိန္ ျဖစ္ေလသည္။ ၿပိဳင္ပြဲ စတင္ၿပီး ႏွစ္နာရီ အၾကာတြင္ပင္ နာမည္ေက်ာ္ စာေပ ပညာ႐ွင္ႀကီး တစ္ဦးမွာ စကားပံု တစ္ခုကို ေဖာ္ထုတ္၍ ၿပိဳင္ပြဲ ဝင္ေလ၏။ ယခင့္ ယခင္က ႐ွိွႏွင့္ၿပီးေသာ “အပ်က္ပ်က္ႏွင့္ ႏွာေခါင္းေသြးထြက္” ဟူေသာ စကားပံုကို ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ေအာင္ နေဘ ကာရံ မေပ်ာက္ပ်က္ ေစဘဲ သံတူေၾကာင္းကြဲ စကားပံု အသစ္ တစ္ခုျဖင့္ ျပန္လည္ ျပင္ဆင္လ်က္ ၿပိဳင္ပြဲဝင္သည္ ျဖစ္ေလရာ ၄င္းစကားပံု အေခၚမွာကား “အပ်က္ပ်က္ႏွင့္ ဖေယာင္းေဈ းတက္” ဟူ၍ ျဖစ္ေလ၏။ ထိုအခါ ေနာက္ထပ္ စာေပ ပညာ႐ွင္ တစ္ဦး ကလည္း ယခင္ ဆို႐ိုး စကား ႐ွိႏွင့္ၿပီး ျဖစ္ေသာ “ခ်ီးမြမ္း ခုနစ္ရက္ ကဲ့ရဲ႕ ခုနစ္ရက္” ဆိုသည္အား မူရင္း စကားလံုးမ်ား အနည္းငယ္ ေျပာင္းလဲကာ “မီးခြက္ ခုနစ္ရက္ မီးစက္ ခုနစ္ရက္” ဟူ၍ ျပင္ဆင္ ေရးသား ၿပိဳင္ပြဲ ဝင္သြား ေလ၏။ စစခ်င္းပင္ အႀကိတ္ အနယ္ သူႏုိင္ ကိုယ္ႏုိင္ အၿပိဳင္ႀကဲ၍ ေနၾကေသာ “မီးၿပိဳင္ပြဲ” ႀကီးကို လွည္းေန ေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္း မက်န္ အုတ္အုတ္ က်က္က်က္ အားေပး ၾကသည္ ျဖစ္ေလ၏။
႐ုပ္႐ွင္ ဗီဒီယို ဒါ႐ိုက္တာ တစ္ဦးကလည္း ယခင္က အလြန္ ေအာင္ျမင္ ခဲ့ေသာ “ပုဂံမွာ သာတဲ့လ” ဇာတ္ကားကို နာမည္ႏွင့္ ဇာတ္လမ္း ဇာတ္ကြက္မ်ား ေျပာင္းလဲ၍ “ရန္ကုန္မွာ မလာတဲ့မီး” ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေျပာင္းလဲ ႐ိုက္ကူး၍ ႐ံုတင္ ျပသရာ ကမၻာေက်ာ္ Avatar ဇာတ္ကား၏ ဝင္ေငြကိုပင္ ေက်ာ္တက္၍ ကမၻာ့စံခ်ိန္ က်ိဳးေလာက္ေအာင္ ပရိသတ္မ်ား ေမွာင္ထဲမည္းမည္း ဝက္ဝက္ကြဲ အားေပးၾကသည္ ျဖစ္ေလ၏။ ေနာက္ထပ္ ႐ုပ္႐ွင္ ဒါ႐ိုက္တာ တစ္ဦး ကလည္း ပရိသတ္မ်ား သိ႐ွိၿပီး ျဖစ္ေသာ “ဒီမိုးေမွာင္တုန္း ေမာင္ပုန္းပါရေစ” ဟူေသာ သီခ်င္း စာသား တစ္ခုကို ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ မွည့္ေခၚ၍ “ဒီမီးလာတုန္း ငါၿပံဳးပါရေစ ခင္” ဟူေသာ နာမည္ႏွင့္ အလြမ္း အေဆြး ဘဝသ႐ုပ္ေဖာ္ ဇာတ္လမ္းတြဲ တစ္ကား ႐ိုက္ကူး ျပသရာ တ႐ုတ္ ႏုိင္ငံမွပင္ ၄င္းတို႔ ႏုိင္ငံတြင္ ဇာတ္လမ္းတြဲ ျပသရန္ ျပန္လည္ ဝယ္ယူရသည့္ အျဖစ္ကို ေရာက္ ေလ၏။
ထိုသို႔ စာေပႏွင့္ ႐ုပ္႐ွင္ အားၿပိဳင္ ေနၾကေသာ္လည္း ဂီတ ပညာ႐ွင္မ်ား ဖက္မွ ၿငိမ္သက္ ေနသည့္ အတြက္ ပရိသတ္မ်ား ေမွ်ာ္လင့္ ေတာင့္တ ေနၾကဆဲ အခါ သမယတြင္ နာမည္ေက်ာ္ ျပည္သူ႔ အက်ိဳးျပဳ သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ ျဖစ္သည့္ “မီးေဘးေ႐ွာင္ မေလာင္ခင္တား” သီခ်င္းကို သီဆိုခဲ့သည့္ ေတးသံ႐ွင္ႀကီး တစ္ဦး၏ သီခ်င္း စာသားႏွင့္ ေခါင္းစဥ္ မ်ားကို ေျပာင္းလဲ၍ ျမန္မာသံ အဆိုေတာ္ တစ္ဦးက “မီးအေဝးခြာ မလာရင္ပ်က္” ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေရးသား စပ္ဆို ၿပိဳင္ပြဲ ဝင္ေလမွ ပရိသတ္မ်ား ဘဝင္က် ေလ၏။ ထိုသီခ်င္းပါ စာသား အခ်ိဳ႕ျဖစ္ေသာ “မီးအေဝးခြာလို႔ မလာရင္ ပ်က္ရတာ၊ မလာတဲ့ ဒီမီးကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ထားရင္ မွားၾကေတာ့မွာ” ဟူသည့္ စာသား မ်ားမွာ လြန္စြာမွ “ေပါက္” သည္ျဖစ္၍ ဖုန္း Ringtone အျဖစ္ပင္ ေခတ္စား သြားေလ၏။ ထိုသို႔ ျမန္မာသံက အေမာက္ေထာင္ ျပသည့္အခါ ေခတ္ေပၚ သီခ်င္းသမား မ်ားကလည္း မေနသာ အေျဖ႐ွာ၍ ခပ္ျမန္ျမန္ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ ရေလ၏။
နတ္ဒိုး Remix သီခ်င္း မ်ားႏွင့္ ပရိသတ္ ႀကိဳက္ၾကေသာ ဂီတ ပညာ႐ွင္ သားစိုးကို အလြန္တရာ အားက် ႏွစ္သက္ေသာ တက္သစ္စ DJ တစ္ဦး ကလည္း သားစိုး၏ “ေရာလို႔ ေမႊလို႔ မဝလို႔” နာမည္ကို “ပ်က္လို႔ မလာလို႔ မရလို႔” ဟူေသာ နာမည္ အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ “ေရာခ်င္ေရာ မေရာခ်င္ေန” နာမည္ကို “ပ်က္ခ်င္ပ်က္ မပ်က္ခ်င္ေန” ဟူေသာ နာမည္ အျဖစ္ လည္းေကာင္း ဆင့္ပြါး ေျပာင္းလဲ၍ DJ Remix အယ္လ္ဘမ္ ႏွစ္ခ်ပ္ ဆက္တိုက္ ထုတ္လုပ္ လိုက္ရာ အလြန္တရာမွ ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ ႏုိင္လွသည္ ျဖစ္သျဖင့္ ထိုေခတ္ ထိုအခါက နာမည္ေက်ာ္ေသာ ႏုိက္ကလပ္ မ်ားတြင္ ေန႔မနား ညမနား မတရား ဖြင့္ရသည္ ဆိုျပန္၏။ ျမန္မာသံႏွင့္ ေခတ္ေပၚ ဂီတ တို႔၏ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈမွာ ျပင္းထန္ လွသည္ ျဖစ္ေခ်ရာ ထို DJ Remix ေခြ ေခတ္စားၿပီး သိပ္မၾကာခင္ မယ္ဒလင္ေလး ေဒါင္ဒင္ ေဒါင္ဒင္ျဖင့္ သီဆိုေသာ သီခ်င္းေခြ ထြက္လာ ျပန္ေလ၏။
ျမန္မာသံ အဆိုေတာ္ တြံေတးစိုးေအာင္ အလား ထင္မွတ္မွား ရသည့္ တက္သစ္စ ျမန္မာသံ အဆို႐ွင္ေလး တြံေတးမိုးေမွာင္ မွာ အဆိုပါ တြံေတးစိုးေအာင္၏ “ဦးနဲ႔သမီး” သီခ်င္းကို “သ” တစ္လံုး ျဖဳတ္ကာ “ဦးနဲ႔မီး” ဟူေသာ ျမန္မာသံ ေတးသီခ်င္း တစ္ပုဒ္ စပ္ဆို ျပေလရာ အလြန္တရာမွ လူႀကိဳက္မ်ား လွေသာ ဟူ၏။ သီခ်င္းပါ စာသား အခ်ိဳ႕မွာ “မီးရယ္ မီးရယ္ မီးမလာတဲ့ ရက္ကေလးမ်ားမွာ ဦးေတာ့ သိပ္သိပ္ လြမ္းတယ္၊ ႀကိတ္ငိုရတယ္ မလာေသာ မီးရယ္” စသည္ျဖင့္ ျဖစ္ေလရာ လြန္စြာမွ ေခတ္ကာလကို ထင္ဟပ္ႏိုင္ေသာ ေတးသီခ်င္း တစ္ပုဒ္ အျဖစ္ နာမည္ ေက်ာ္ၾကား လူႀကိဳက္မ်ား ခဲ့သည္သာ ျဖစ္ေလ၏။ ထိုသို႔ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ ျပင္းထန္ ေနၾကခ်ိန္တြင္ စာေပ ဖက္မွလည္း ျပန္လည္ လႈပ္႐ွား လာျပန္ ေလ၏။
အလြန္တရာ နာမည္ႀကီး လူႀကိဳက္မ်ား ခဲ့ေသာ “ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္ အခ်စ္လား ဝင္ခဲ့ေလကြယ္” ဟူေသာ ဝတၳဳအား စာေရးဆရာ တစ္ဦးက ေခါင္းစဥ္ ျပန္ေျပာင္း၍ ထုတ္ေဝေသာ “ဖ်တ္ ဖ်တ္ ဖ်တ္ .. မီးလား လာေတာ့ေလကြယ္” ဟူေသာ လံုးခ်င္း ဝတၳဳမွာ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ဘက္ဆဲလား ဝတၳဳ အျဖစ္သို႔ ေရာက္႐ွိ လာေလ၏။ သို႔ေသာ္ ၄င္းစာအုပ္မွာ ေတာ့ပ္တင္း(န္) လစ္(ထ္)တြင္ ႏွစ္ရက္မွ်ပင္ မၾကာလိုက္။ ေနာက္ထပ္ စာေရးဆရာ တစ္ဦးက “အခ်စ္လား သူဖ်ား ေနတယ္” ဟူေသာ ဝတၳဳ ေခါင္းစဥ္ကို အေျခခံ၍ “မီးလား သူပ်က္ေနတယ္” ဟူေသာ လံုးခ်င္း ဝတၳဳ႐ွည္ ႀကီးကို ထုတ္ေဝ သမႈ ျပဳေတာ့ေလရာ ေရာင္းအား အေကာင္းဆံုး စာရင္းတြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရပ္တည္ ႏုိင္သည္ သာမက ေဟာလီးဝုဒ္မွ ႐ုပ္႐ွင္ ထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္း မ်ားမွပင္ ႐ုပ္႐ွင္အျဖစ္ ႐ိုက္ကူးရန္ ေဒၚလာ သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ေပး၍ ဝယ္ရသည့္ အျဖစ္ကို ေရာက္႐ွိ၍ သြားေလ၏။
ထိုသို႔ သူႏုိင္ ကိုယ္ႏုိင္ အၿပိဳင္ႀကဲ၍ ေနၾကခ်ိန္တြင္ အတန္ငယ္ ၿငိမ္သက္ ေနေသာ စာေပ အႏုပညာ႐ွင္မ်ား ကလည္း ဒီအတိုင္းေတာ့ အ႐ံႈးမေပး ႏုိင္ဘူး ဟူသည့္ သေဘာျဖင့္ ထပ္မံ၍ အားသြန္ ေရးသား စပ္ဆို ၾကေလ၏။ ျမန္မာ့ ႐ိုး႐ာ စကားထာ တစ္ခုျဖစ္သည့္ “တစ္ႏွစ္ တစ္ခါ ေပၚလို႔လာ ငါသာ မင္းေလာင္း ထီးျဖဴေဆာင္း” ဟူေသာ စကားထာကို စာေရးဆရာ တစ္ဦးက “ဆယ့္ငါးမိနစ္ တစ္ခါ လင္းလို႔လာ ငါသာမီးေခ်ာင္း အပ္ခ်ေလာင္း” ဟူ၍ ဤသို႔ ဤႏွယ္ ေရးသား စပ္ဆိုျခင္း ျပဳျပန္၏။ ထိုသို႔ စကားထာ ဖြက္သူကို အ႐ံႈးမေပး ခ်င္ေသာ အြန္လိုင္းမွ အမည္မသိ စာဆို႐ွင္ တစ္ဦး ကလည္း ဆရာႀကီး မင္းသုဝဏ္၏ နာမည္ေက်ာ္ ကဗ်ာ ျဖစ္သည့္ “သူမွာတမ္း” ကဗ်ာမွ “ခရီးမတ္တပ္ လမ္းခုလပ္တြင္ ကိုယ္လြတ္ ေ႐ွာင္ခြာ ခြဲရပါ၍ အားနာခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါေလ” ဟူေသာ ကဗ်ာအား “ကိုယ့္မွာတမ္း” ဟူ၍ ဆင္တူ႐ိုးမွား ေခါင္းစဥ္ထား၍ “ေတာမွာ မီးစက္ ၿမိဳ႕မီးခြက္ႏွင့္ မဂၢါဝပ္မ်ားစြာ ပိုလွ်ံပါ၍ ေရာင္းစားခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါေလ” ဟူေသာ ကဗ်ာကို စပ္ဆို ေလေတာ့ရာ လြန္စြာမွ အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း ျဖစ္ၾကသည္ ဟူျပန္၏။
ထိုအခ်ိန္အခါ သိပ္မၾကာခင္ မွာပင္ ဂီတ သမားမ်ား ဖက္မွလည္း တစ္စခန္း ထ၍ လာျပန္၏။ နာမည္ေက်ာ္ ဂီတ ပညာ႐ွင္ တစ္ဦးက ယခုေခတ္ အခါတြင္ လူအမ်ားၾကား ေရပန္းစား ခဲ့ေသာ သီခ်င္းႏွစ္ပုဒ္ ႐ွိေလရာ တစ္ပုဒ္မွာ “ေနာက္ထပ္ လာခ်င္ လာပါ၊ မထူးဆန္းေတာ့ပါ၊ ႏွလံုးသားထဲမွာ ဒီဒဏ္ရာ ေတြဟာ၊ ဝဋ္႐ွိလို႔သာ ခံစားခဲ့ရတာ၊ ဘယ္သူ႔ကို မွလည္း အျပစ္မတင္ ရက္ေတာ့ပါ” ဟူေသာ စာသားမ်ား ပါဝင္ေသာ သီခ်င္းႏွင့္ “သူလာလာ မလာလာလာ ကိုယ္က ေစာင့္ရမွာ၊ သူလာလာ မလာလာလာ ကိုယ္က ေစာင့္ရမွာ” ဟူေသာ စာသား ပါဝင္သည့္ သီခ်င္း ႏွစ္ပုဒ္ တို႔မွာ ေခတ္ကို ထင္ဟပ္သည့္ ယခု ၿပိဳင္ေနၾကေသာ မီးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အေၾကာင္းကို သေကၤတ ဝါဒျဖင့္ သြယ္ဝိုက္ ဖြဲ႕ဆို ထားေသာ သီခ်င္းႏွစ္ပုဒ္ ျဖစ္သျဖင့္ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ စာရင္းထဲ ထည့္သင့္သည္ဟု အႀကံျပဳ လာေခ်သည္ ျဖစ္ေလရာ ထည့္သင့္သည္ မထည့္သင့္ဘူး ဟူေသာ အသံမ်ား ညံစီ၍ ေနေလေသာ ဟူေပ၏။
သိပ္မၾကာခင္ မွာပင္ မိန္းကေလး အဆို႐ွင္ တစ္ဦး၏ နာမည္ေက်ာ္ၾကား လူႀကိဳက္မ်ား ခဲ့ေသာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္မွ စာသားမ်ားကို အနည္းငယ္ ျပဳျပင္ကာ ေနာက္ထပ္ အမ်ိဳးသမီး အဆို႐ွင္ တစ္ဦးက ပါဝင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ ျပန္ေလ၏။ အဆိုပါ သီခ်င္း စာသားမွာ “ေခၽြးထြက္ လြန္းတဲ့ မီးပ်က္တဲ့ ညေလးမွာ အိမ္ေ႐ွ႕မီးေလး အမွတ္မထင္ လင္းလာခဲ့တယ္၊ ထူးထူး ျခားျခား မီးလာပလား ေမးစဥ္မွာ၊ ဖ်တ္ခနဲ ပဲကြယ္ ျပန္ပ်က္ခဲ့တယ္၊ မထင္မွတ္ပဲ ပ်က္တဲ့ ကိုေ႐ႊမီးရယ္ .. အ႐ုဏ္ မိုးေသာက္ ခ်ိန္ေတာင္ မင္းေရာက္ မလာခဲ့၊ ကိုေ႐ႊမီးေလးရယ္ မင္းကိုပဲ အျပစ္တင္ ေတာ့မယ္” ဟူ၍ ျဖစ္ေလရာ ထိထိမိမိ စပ္ဆို ေဖာ္က်ဴး ႏုိင္သည့္ ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ ျဖစ္သည္ဟု မွတ္သား ၾကရ ျပန္ေလ၏။
ထိုသို႔ စာေပ၊ ႐ုပ္႐ွင္၊ ဂီတ သံုးမ်ိဳး သံုးဖလွယ္မွာ တစ္လ ေပးထားသည့္ အခ်ိန္အတြင္း အျပန္အလွန္ ၿပိဳင္ၾက ဆိုင္ၾက ရင္းျဖင့္ပင္ သတ္မွတ္ ထားေသာ တစ္လတင္းတင္း ျပည့္သည့္ ေန႔သို႔ ေရာက္ေလသည္ ျဖစ္၏။ ထိုအခါ ၿပိဳင္ပြဲကို ဦးစီး က်င္းပ ေပးသူ အႏုပညာ နယ္ပယ္စံု အလႊာစံုမွ အကဲျဖတ္ အမွတ္ေပး လူႀကီးမ်ားက ဆုေပးပြဲ က်င္းပရန္ အခါ သမယကို သတ္မွတ္ ေပးၾကရာ ၿပိဳင္ပြဲ ၿပီးသည္၏ ေနာက္တစ္ပတ္ ၾကာေသာ ေန႔တြင္ အဆိုပါ ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ “မီးၿပိဳင္ပြဲ” ႀကီးတြင္ ဆုရ႐ွိ သူမ်ား၏ ဆုေပးပြဲကို က်င္းပမည္ဟု သေဘာတူ ပႏၷက္႐ိုက္ မိၾကသည္ ျဖစ္ေလ၏။ ဆုေပးပြဲေန႔ ေရာက္ေသာ အခါတြင္ မေမွ်ာ္လင့္ေသာ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခု ျဖစ္ေပၚ၍ လာေလ၏။ အဘယ္နည္း ဟူမူ မႏၱေလး တိုင္းမွ ကြက္စိပ္ေဟာ ဆရာဝ ဆိုသူက စာေပ၊ ႐ုပ္႐ွင္၊ ဂီတ သံုးဦးသားတို႔ အႀကိတ္အနယ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ သြားၾကသည္ကို ၾကည့္ရင္းျဖင့္ သူ႔အေနျဖင့္ ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ “ကြက္စိပ္” တစ္ပုဒ္စာမွ် ေဟာေျပာခ်င္စိတ္ ေပၚေပါက္၍ လာေလရာ ဆုေပးပြဲ မတိုင္မီ ေ႐ွ႕တြင္ သူ၏ ကြက္စိပ္ ေဟာေျပာမႈအား အစီအစဥ္ တစ္ခု အေနျဖင့္ ထည့္သြင္း ေပးပါရန္ ဆု ေ႐ြးခ်ယ္ေရး အဖြဲ႕အား ေမတၱာ ရပ္ခံ လာသည္ ျဖစ္ေလ၏။ တာဝန္႐ွိသည့္ ဆုေ႐ြးခ်ယ္ေရး အဖြဲ႕ကလည္း ဆရာဝ အေျဖင့္ ေခတ္ကို ထင္ဟပ္၍ ဘယ္လိုမ်ား ကြက္စိပ္ ေဟာမည္နည္းဟု စိတ္ဝင္တစား ႐ွိလွသည္ ျဖစ္ရာ ဆုေပးပြဲ ေန႔တြင္ ဆရာဝ၏ ကြက္စိပ္ ေဟာေျပာမႈအား ဆုေပးသည့္ အစီအစဥ္ မတိုင္ခင္ ထည့္သြင္း ခြင့္ျပဳ လိုက္ေလ၏။
သို႔ႏွင့္ ဆုေပးသည့္ေန႔ ေရာက္လာ ေလရာ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ အႏုပညာ႐ွင္မ်ား အားလံုးေရာ၊ ႏုိင္ငံတစ္ဝွမ္းမွ လူသူ ပရိသတ္ အားလံုးပါ ဆုေ႐ြးခ်ယ္ ေပးအပ္သည့္ အခမ္းအနား က်င္းပရာ “လဟာျပင္” အားကစားကြင္း ႀကီးသို႔ စု႐ံုး ေရာက္႐ွိ၍ လာၾက ေလ၏။ ႀကိဳတင္ စီစဥ္ ထားသည့္ အတုိင္း မႏၱေလးမွ ကြက္စိပ္ေဟာ ဆရာဝ၏ ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ ေမာ္ဒန္ ကြက္စိပ္ ျဖစ္သည့္ “မီးနဲ႔ေရ ဘာကိုေ႐ြးမလဲ” ဟူေသာ ကြက္စိပ္ ေဟာေျပာျခင္းကို ႐ႈစား ၾကရသည္ ျဖစ္ေလ၏။ ပညာ ျပည့္ဝေသာ ကြက္စိပ္ေဟာ ဆရာတစ္ဦး ျဖစ္သည္ႏွင့္ အညီ ကာရံႏိုင္ႏုိင္ နေဘပိုင္ပိုင္ျဖင့္ လူ႔သေဘာ ဇာတ္ေၾကာင္းတြင္ တရား ဓမၼ အေငြ႕အသက္ ေရာယွက္ကာ ကာရံနေဘ ႐ႊန္း႐ႊန္းေဝေအာင္ ေဟာေျပာ ေတာ့သည္ ျဖစ္ေလရာ ပရိသတ္မ်ား ႏွစ္ေထာင္း အားရ သေဘာတက် ျဖစ္ရ ေလေသာ ဟူ၏။ ဆရာဝ ေဟာေျပာ သမွ်၏ အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွာ
“လူစိတ္တြင္ အႏၱရာယ္ ႀကီးမားေသာ အစဥ္အၿမဲ ေလာင္ၿမိဳက္ ေနသည့္ မီးႀကီး သံုးမ်ိဳး ႐ွိေၾကာင္း၊
ေလာဘမီး၊ ေဒါသမီး၊ ေမာဟမီး ဟူသည့္ မီးသံုးမ်ိဳး ျဖစ္ေၾကာင္း၊
လူ႔စိတ္ကို ေအးခ်မ္း ေစသည့္ မီးတစ္မ်ိဳး ႐ွိၿပီး ၄င္းမွာ လွ်ပ္စစ္မီး ျဖစ္ေၾကာင္း၊
အဘယ္ေၾကာင့္ ဟူမူ .. ၄င္း လွ်ပ္စစ္မီးမွာ ဘယ္ေသာ အခါမွ လာသည္ မ႐ွိဘဲ အစဥ္အၿမဲ ပ်က္ေန ေသာေၾကာင့္ ေလာင္ၿမိဳက္ျခင္း မ႐ွိဘဲ ၿငိမ္သက္ ေအးခ်မ္းလ်က္ ႐ွိေၾကာင္း၊
ထို႔ေၾကာင့္ ေလာကီ လူသားတို႔ အေနျဖင့္ လွ်ပ္စစ္မီး ကဲ့သို႔ စိတ္မ်ိဳးျဖင့္ တရားက်င့္ႀကံ အားထုတ္၍ ေလာဘမီး၊ ေဒါသမီး၊ ေမာဟမီး တို႔ကို ဖယ္ခြာ သင့္ေၾကာင္း” စသည္ျဖင့္ ျဖစ္ေလရာ ပရိသတ္ ႀကီးမွာ အလြန္တရာ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ လွသည္ ျဖစ္သျဖင့္ ကြက္စိပ္ေဟာ ဆရာဝအား ပန္းကံုးမ်ား တက္၍ စြပ္ၾကသည္ ျဖစ္ေလ၏။
ဆရာဝက ထပ္မံ၍ ေဟာေျပာ ေလေပရာ “ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ ေမာ္ဒန္ ကြက္စိပ္ ျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ ေ႐ွးေခတ္ႏွင့္ ယခုေခတ္ကို ႏိႈင္းဆ ခ်ိန္ထိုး၍ ေဟာေျပာ မွသာ သင့္ေတာ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေ႐ွးယခင္ ျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္ အခါက ႐ြာေစ လိုေသာ ေနရာတြင္ ႐ြာ၍ မ႐ြာေစလိုေသာ ေနရာတြင္ မ႐ြာသည့္ ေပါကၡရဝႆမိုး ဆိုတာ ႐ွိေၾကာင္း၊ ယခုေခတ္ အခါတြင္မူ လူတို႔၏ အက်င့္ သီလမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္သည္ ျဖစ္၍ ထိုသို႔ေသာ ထူးဆန္း အံ့ၾသ ဖြယ္ရာ မိုးမ်ား မ႐ြာေတာ့ဘဲ မိုးမွသည္ မီးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲ၍ လာေၾကာင္း၊ ယခုေခတ္ အခါတြင္ ႐ွိသည္မွာ လာေစခ်င္ေသာ ေနရာတြင္ လာ၍ မလာေစခ်င္ေသာ ေနရာတြင္ မလာေသာ မီးကို “ေပါက္ကရ ဖလက္ျပမီး” ဟု ေခၚတြင္ ေၾကာင္း၊ အဓိပၸါယ္မွာ မိမိ၏ စကားထဲတြင္ပင္ ပါၿပီးျဖစ္၍ အက်ယ္တဝင့္ ထပ္မံ မ႐ွင္းျပ လိုေတာ့ေၾကာင္း” စသည္ျဖင့္ တစ္နာရီခန္႔ ေဟာေျပာၿပီး ၄င္း၏ ေဟာေျပာမႈကို ႐ုပ္သိမ္း ေလ၏။
ထို႔ေနာက္ ဆုေပးပြဲကို ဆက္လက္ က်င္းပေလရာ အကဲျဖတ္ လူႀကီး မ်ားက တစ္လ အတြင္း စာေပ၊ ႐ုပ္႐ွင္၊ ဂီတ အဖက္ဖက္မွ အႀကိတ္အနယ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ ခဲ့ၾက သည္မွာ အလြန္တရာ အားရ ေက်နပ္ဖြယ္ ေကာင္း၍ အားလံုးမွာ ေခတ္ကို ထိထိမိမိ ထင္ဟပ္ ႏုိင္သည္ခ်ည္းပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ အားလံုးမွာ ဆုႏွင့္ ထိုက္တန္ သျဖင့္ အားလံုးကို ပထမဆု သတ္မွတ္ၿပီး ေပးအပ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားရာ ပရိသတ္ အေပါင္း၏ လက္ခုပ္ ၾသဘာသံမွာ ဘဝဂ္သို႔တိုင္ ညံေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ဆုေပးပြဲ ဆက္လက္ က်င္းပရာ ယခု ၿပိဳင္ပြဲကို အဓိက ကူညီ ပံ့ပိုးေသာ “ဖေယာင္းတိုင္ ၿမိဳ႕ေတာ္” မွ ဖေယာင္း လုပ္ငန္း႐ွင္ ႏွစ္ဦး ျဖစ္သည့္ ေမာင္ဝါဝါႏွင့္ အဘဥကၠာ တို႔မွ ေန၍ “ဝါဝါ ဖေယာင္းတိုင္” ႏွင့္ “ကာကာ ဖေယာင္းတိုင္” ဒါဇင္ေပါင္း (၆၈) ေသာင္း (ကာလ တန္ဖိုး က်ပ္သိန္း (၃၀၀၀) တန္) တို႔ကို ဆုလက္ေဆာင္ အျဖစ္ ေပးအပ္ ၿပီးေနာက္ အခမ္းအနားကို ႐ုပ္သိမ္းကာ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ ဂီတ၊ စာေပ၊ ႐ုပ္႐ွင္ အႏုပညာ႐ွင္ တို႔မွာ ဖေယာင္းတိုင္ထုပ္ ကေလးမ်ား ကိုယ္စီ ပိုက္၍ အိမ္သို႔ ခပ္သုတ္သုတ္ ျပန္သြားၾက ႐ွာေလေတာ့သည္ ဟူေပ၏။
ဤတြင္ ေဖာ္ျပ ခဲ့ေသာ တစ္ေခတ္ တစ္ခါက လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ ေက်ာ္ၾကား ခဲ့သည့္ “ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ မီးၿပိဳင္ပြဲႀကီး” အေၾကာင္း အရာ ၿပီးဆံုးပါေလ သတည္း။
(မွတ္ခ်က္။ ေတာမွာမီးခြက္၊ ၿမိဳ႕မီးစက္ အစခ်ီ ကဗ်ာအား သူငယ္ခ်င္း ဥကၠာကိုကို ထံမွ ဖတ္ရပါသည္၊ ျပန္လည္ သံုးစြဲ ခ်င္၍ ေမးျမန္းရာ သူလည္း ဘယ္သူ ေရးမွန္း မသိေၾကာင္း၊ အြန္လိုင္းမွ တစ္ေယာက္ေယာက္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသျဖင့္ ယခု စာမူထဲတြင္ “အမည္မသိ အြန္လိုင္း စာဆို” ဟူ၍သာ နာမည္ တပ္လိုက္ရ ပါသည္၊ ထိုကဗ်ာကို ေရးသား ခဲ့ေသာ မူရင္း ကဗ်ာ႐ွင္အား ဤေနရာမွ ေန၍ သံုးစြဲခြင့္ ျပဳပါေၾကာင္း ေတာင္းပန္ ပါသည္ ခင္ဗ်ာ)
သူရႆဝါ
၂၂ - ေမ - ၂၀၁၂
Thura ThaWa facebook
No comments:
Post a Comment