အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုၾကီးထဲက
ခ်ည္ေမႊးညွပ္ေကာင္မေလးေရ
မင္းရဲ ့ေျမြေရခြံအိတ္ အေဟာင္းေလးထဲမွာ
လံုျခံဳမွဳေတြၾကည့္ေကာင္းေသးရဲ ့လား
ထဘီတပတ္ႏြမ္းေလးကိုပဲ
အၾကိမ္ၾကိမ္အထပ္ထပ္ ဆင္ျမန္းရွာခဲ့ရ
သမၼာအာဇီ၀ဆိုတာ
စကားလံုးအားျဖင့္ လွပါရဲ ့
ပရိုတိန္းေတာ့ ၾကြယ္၀လိမ့္မွာ မဟုတ္ဘူး။
နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္ရဲ ့အေ၀း
စပို ့ရွပ္ဒီဇိုင္းေတြရဲ ့အေ၀း
ေရႊျမိဳ ့ေတာ္ၾကီးရဲ ့အေ၀းဆီက
ပူေဆြးေနတဲ့လယ္ကြင္းေတြကို
မင္းထားခဲ့တယ္
တဘ၀လံုးပတ္ၾကားအက္ေနတဲ့
ေတာသူေတာင္သားမိဘေမာင္ဘြားေတြကို
မင္းထားခဲ့တယ္
ထေနာင္းပင္ျမစ္၊ ထန္းျမစ္နဲ ့
သဲထဲေရသြန္ေန ့ရက္ေတြကို
မင္းထားခဲ့တယ္
မင္းကေတာ့
အေတာင္အလက္မစံုလင္ဘဲ
ေတာင္ဒဂံုစက္မွဳဇုန္ထဲမွာ
ဒဏ္ရာရငွက္ကေလးတေကာင္လို တုန္ယင္လို ့
ၾကံဳလွီေဖ်ာ့ေတာ့
မထူးေတာ့ပါဘူးေလဆိုျပီး
ကိုယ့္ဘ၀ကို အေမ်ာမခံနဲ ့
သံမဏိၾကိဳးတေခ်ာင္းလိုအားတင္းထား
ကြန္ကရစ္တံုးၾကီးေတြလို ၾကံ ့ၾကံ ့ခံ
လက္ေျဖာင့္ေသနတ္သမားရဲ ့က်ည္ဆံလို
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ပါေစ
ကမၻာၾကီးဟာ
အနိဌာရံုခ်ည္းပဲမဟုတ္ဘူး
လတ္ဆတ္တဲ့သစ္သီး၀လံေတြနဲ ့
ေပ်ာ္စရာသီခ်င္းသံေတြလည္းရွိတယ္ကြယ္
အဲဒီအခါက်
မင္းဟာသားေကာင္းမိခင္လည္းျဖစ္ခြင့္ရွိ
အိမ္မက္ကို ပုခက္လႊဲရင္း
ေလာကကို ႏို ့ခ်ိဳတိုက္ေကြ်းခြင့္လည္းရွိ
အစစ္အမွန္သာယာေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ ့ခြင့္လည္းရွိ
အခြင့္အေရးမွန္သမွ် အကုန္ရွိေပရဲ ့။
အခုလို မိုးျပိဳခ်ိန္မွာေတာ့
ဒုကၡကို
သရုပ္ျပတင္ဆက္ရင္း မင္းရယ္ေမာ
ေသာကကို
ကၾကိဳးဆင္ရင္း မင္းကခုန္
ေဆးေရာင္စံုနဲ ့အနာဂတ္ကို
မင္းယံုၾကည္လိုက္ပါ
ရွင္ေနမင္းဟာ
ငါတို ့ထင္သလို
အေ၀းၾကီးမဟုတ္ရပါဘူးကြာ။ ။
မိုဃ္းေဇာ္
No comments:
Post a Comment