Thursday, March 22, 2012

ဦးေအာင္ျမင့္


 ဘိုကေလးဦးေအာင္ျမင္႔ႏွင္႔အေၾကာင္းစပ္ ပါေဖါင္းမင္႔သမားတဦးေျပာအပ္ေသာစကား
ျပီးခဲ႕တဲ႕ မတ္လ၁၅ရက္ေန႕က ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေပၚမွာ ေထာင္၀တ္စုံ နဲ႕ ေျခက်င္း၀တ္ျပီး ႏုိင္က်ဥ္း လြတ္ေျမာက္ေရး ပါေဖါင္းမင္႕ လုပ္ခဲ႕တဲ႕ ဘိုကေလးျမိဳ႕နယ္က ဦးေအာင္ျမင္႕ကို ရဲက ဖမ္းဆီးျပီး စိတ္ေရာဂါကုေဆးရံုကိုပို႕လိုက္တဲ႕ ကိစၥနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီး ပထမမ်ိဴးဆက္ပါေဖါင္းမင္႕ အနုပညာရွင္တဦး အေနနဲ႕ အေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္။

ဒီအျဖစ္အပ်က္ကို ရွစ္ေလးလံုးေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ကိုယ္တိုင္ ႏိုင္ငံေရး ရွူေထာင္႕ ခ်ဥ္းကပ္ျပီးရြာသာၾကီးေဆးရံုမွာ သြားေရာက္ေတြ႕ဆံုအားေပးတာေတြ ေတာင္းဆိုမွဳေတြ ဦးေဆာင္ျပီး လုပ္ေနတာလည္းေတြ႔ရပါတယ္။

မတ္လ ၁၅ ရက္မတိုင္ခင္ ေရႊသံစဥ္ကို၀င္းေမာ္ ရဲ႕ ေျပာၾကားခ်က္ ဗီဒီယိုတခုတက္လာပါတယ္။ အေမရိကန္စင္တာမွာ နုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္း မနိုဗယ္ေအး တို႕ဦးစီးလုပ္တဲ႕ အက်ဥ္းေထာင္တြင္း ဖန္တီးၾကတဲ႕ ဂီတ အနုပညာပြဲကို ပါေဖါင္းမင္႕အနုပညာတင္ဆက္မွဳ အေနနဲ႕ တက္ေရာက္လာမွာျဖစ္ပါ တယ္လို႕ ေျပာၾကားခ်က္ရွိပါတယ္။ဒါဟာ မီဒီယာေပၚကေနတရား၀င္ေၾကညာခ်က္အျဖစ္ အက်ဴံး၀င္ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႕ ဒီပြဲကို တက္ေရာက္ဘို႕ ေျခက်င္းနဲ႕တက္လာတာ ကိုက သူ႕ရဲ႕ပါေဖါင္းမင္႕ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္း ကာလေရာ ေဒသ အတြင္းမွာပါ အက်ဴးံ၀င္ေနပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ေျပာစရာရွိလာတာက ဦးေအာင္ျမင္႕ ရဲ႕ စိတ္ကူးပါ။ တကယ္ေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ၀န္းက်င္မွာ ေထာင္၀တ္စံု ၀တ္ျပီး ေျခက်င္းခတ္ထားတဲ႕ လူေတြကို မိီးရထားဘူတာ ေဆးရံု သေဘာၤဆိပ္ အေ၀းေျပးကားဂိတ္ဆိုတဲ႕ ျပည္သူလူထုနဲ႕ သက္ဆိုင္တဲ႕ေနရာေတြမွာ မၾကာခဏေတြ႕ေနရတာမို႕ အထူးအဆန္းေတာ႕မဟုတ္လွပါဘူး။ဆန္းတာက အဲလိုေတြေတြ႕ရတဲ႕ လူေတြဟာ ရဲ (သို႕) ေထာင္၀ါဒါ ေတြရဲ႕ထိမ္းခ်ဳပ္မွဳေအာက္မွာ ေနရတဲ႕ အက်ဥ္းသားေတြျဖစ္ေနျပီး ခုဦးေအာင္ျမင္႕ကေတာ႕ လြတ္လပ္တဲ႕ နုိင္ငံသားတဦး ျဖစ္ေနတာပါပဲ။ဒါေပမယ္႕ ဒီလို ေထာင္၀တ္စံု၀တ္ျပီး ေျခက်င္းခတ္တဲ႕ လွဳပ္ရွားမွဳမ်ိဴးကို ျပည္ပ နိုင္ငံေတြမွာရွိတဲ႕ ျမန္မာသံရံုးေရွ႕ေတြမွာလုပ္တဲ႕ ဆႏၵျပပြဲေတြမွာ မၾကာခဏ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ဒါကေတာ႕ ပံုမွန္အတိုင္း ဆႏၵျပေနရာကေန ပိုျပီး မီဒီယာရဲ႕ အာရံုစိုက္မွဳကို ရေအာင္လို႕ ပါေဖါင္႕မင္႕ အနုပညာ စိတ္ကူးကို ထည္႕သြင္းျပီးအသုံးခ်တာျဖစ္ပါတယ္။ဒီလုပ္ေဆာင္မွု ေတာ႕ အနုပညာအလုပ္ကို လုပ္ေနတယ္လိုကေျပာလို႕မရပါဘူး။ အနုပညာစိတ္ကူးသြတ္သြင္ထားေသာ နိုင္ငံေရးလွုပ္ရွားမွုသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ခုဦးေအာင္ျမင္႕ ကိစၥကေတာ႕ အနုပညာရွင္ ေရႊသံစဥ္ကို၀င္းေမာ္ကိုယ္တိုင္ ၾကိဳတင္ေၾကညာထား ခ်က္အရ ႏိုင္ငံေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ပါေသာ အႏုပညာ အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။တိတိက်က်ေျပာရရင္ political Performance art ျဖစ္ပါတယ္။အဲဒီထဲမွာမွ Street performance art အမ်ိဴးအစားျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။ ခက္တာက ကြ်န္ေတာ္တို႕ဆီမွာ အနုပညာ အထူးသျဖင္႕ ေခတ္ျပိဳင္အနုပညာေလာကမွာ Political ဆိုတဲ႕ စာလံုးပါလာရင္ လြတ္လပ္တဲ႕ လြတ္ကင္းတဲ႕ အနုပညာ မဟုတ္ေတာ႕ဘူးဆိုတဲ႕ အယူအဆကို အနုပညာ ရွင္နဲ႕အႏုပညာအကဲျဖတ္တခ်ိဴ႕ကပါ ခံယူထားၾကတာပါပဲ။ကြ်န္ေတာ္ နာမည္ကို ပါေဖါင္႕မင္႕အနုပညာ သမိုင္းေၾကာင္းေျပာရာမွာ ထည္႕သြင္းဘို႕ ျငင္းဆန္ေနတာမ်ိဳးကိုလည္း ေတြ႕ခဲ႕ဘူးပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႕ နိုင္ငံရဲ႕ ပါေဖါင္းမင္႕ အနုပညာ သမိုင္းေၾကာင္းဟာ သိပ္ရွည္လွတဲ႕ သမိုင္းေတာ႕ မဟုတ္ပါဘူး။ဆယ္စုႏွစ္ နွစ္ခုမျပည္႕ေသးတဲ႕ ပါေဖါင္းမင္႕ အနုပညာသမိုင္းေၾကာင္းမွာ ပါေဖါင္႕မင္႕ အနုပညာတင္ဆက္မွဳ နဲ႕ပတ္သက္ျပီး အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ နားလည္မွဳ အေကာက္အယူလြဲမွားမွဳဟာ ဒါ ပထမ ဆံံုးအၾကိမ္ေတာ႕ မဟုတ္ပါဘူး။၂၀၀၀ခုနွစ္ တ၀ိုက္ (ကြ်န္ေတာ္ အက်ဥ္းေထာင္ေရာက္ ေနတဲ႕ ကာလမို႕ခုႏွစ္လြဲေခ်ာ္နိုင္)ကိုေအးကို ရဲ႔ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခက ပါေဖါင္းမင္႕ တခုအတြက္ ရဲစခန္းမွာ ငါးနာရီေလာက္ စစ္ေဆးေမးျမန္းတာခံခဲ႕ရဘူးပါတယ္။ ၂၀၀၅ေမလ ၆ ရက္ေန႔ ရန္ကုန္ျမိဳ႕လယ္က ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ ပါေဖါင္းမင္႕ အႏုပညာရွင္ေခ်ာအိသိ္္မ္း တို႕ရဲ႕ Mobile Market & Mobile art gallery ဆိုတဲ႕ street performance အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ အႏုပညာရွင္ ၂ဦးတင္မက ဓါတ္ပံုမွတ္တမ္းတင္ေပးတဲ႕ ဒီဇိုင္းပညာရွင္ကိုေဇာ္ျမင္႔သူ ဗီဒီယိုမွတ္တမ္းကိုေဇာ္လင္း ကားနဲ႕လုိက္ကူညီေပးသူ ကို၀ဏၰထြန္းတို႕ကို ရန္ကုန္တိုင္းေထာက္လွမ္းေရးမွာ ငါးရက္ၾကာ ထိမ္းသိမ္းထားျပီး ေမးျမန္းစံုစမ္းတာမ်ိဴးေတြလုပ္ခဲ႔ ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကြ်န္ေတာ္တို႕ ပါေဖါင္းမင္႕အနုပညာကို ရွမ္းျပည္နယ္ခြဲထြက္ေရး အဖြဲ႕ေတြရဲ႕ နိုင္ငံေရး လွဳပ္ရွားမွဳလုိ႕ နယ္ခံသတင္းေပးေတြက သတင္းေပးလိုက္လုိ႕ အဲဒီအခ်ိန္က ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္(ဦးသိန္းစိန္) အမိန္႔နဲ႕ ဖမ္းတယ္လို႕ အမွဳကိုစစ္တဲ႕အရာရွိက ေျပာျပခဲ႕ဘူးတာအမွတ္ရပါတယ္။

ေနာက္သတိရတာေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္ ေထာင္တြင္းကေရးခဲ႔တဲ႕ ရုပ္ရွင္ဇတ္ညြန္း တခုကို ကိုသူရ (ကိုဇာဂနာ)ဒါရိုက္တာလုပ္ျပီး ေနဆန္း ပပ၀င္းခင္တို႕ ရုိက္ၾကေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္ဇာတ္ထဲမွာ street performance တခန္းထည္႕ထားပါတယ္။ ကိုသူရတို႕သံုးေယာက္ ငွက္ေလွာင္အိမ္ၾကီးေတြေခါင္းစြပ္ျပီး ျမိဳ႕ထဲေလ်ာက္သြားတဲ႕ အခန္းကို လူထုၾကား တကယ္ထြက္ရုိက္ေတာ႕ ရဲလာတားလို႕ ျပသနာတက္ၾကတာမွတ္မိပါတယ္။ ေနာက္ဇာတ္ကားျပီးေတာ႕လည္း ကိုေရႊဆင္ဆာ အဖြဲ႕က တကားလံုး ပိတ္လိုက္ပါတယ္။ဇာတ္ကားနာမည္က ေယာင္ၾကီးေဗြပါ။

ကြ်န္ေတာ္ျပည္ပထြက္လာျပီး ေနာက္ပိုင္းမ်ိဴးဆက္ အနုပညာရွင္ ကိုမိုးစက္တို႕လုပ္တဲ႕ လွုပ္ရွားမွဳေတြမွာအာဏာပိုင္နဲ႕နားလည္မွဳအနညး္ငယ္လြဲေခ်ာ္တာေလးေတြရွိတယ္ဆိုတာေတြၾကားဘူးပါတယ္။ခုျဖစ္တဲ႔ ျပသနာကေတာ႕ ပါေဖါင္းမင္႕အနုပညာ သမိုင္းမွာ အရုပ္အဆိုးဆံုးလြဲေခ်ာ္မွဳျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ဦးေအးျမင္႕ဟာ ေအာင္ျမင္႕တို႕ မိုးစက္တို႕ ျငိမ္းခ်မ္းဆု တုိ႕ စန္းဦးတို႕လို ထင္ရွားတဲ႕ အနုပညာ ရွင္တဦးမဟုတ္တဲ႕ အတြက္ ဒါကို အနုပညာလွဳပ္ရွားမွဳ စာရင္းထဲ ထည္႕သြင္းဘို႕ ျငင္းဆန္တဲ႔ ေခတ္ျပိဳင္ အနုပညာကြ်မး္က်င္သူ ျမန္မာပညာရွင္မ်ားလည္းရွိနိုင္ပါတယ္။

ပို႕ေမာ္ဒန္အနုပညာ လမ္းေၾကာင္းမွာ မည္သူကမဆို မည္သည္႕အရာကိုမဆို မည္သည္႕ကာလ တြင္မဆို မည္သည္႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကိုမဆို လုပ္ေဆာင္၍ ထုိအရာကို သူ၏ အနုပညာဟုေျပာလာခဲ႕ ေသာ္ ထိုအရာသည္ အနုပညာပင္ျဖစ္၏ ဆိုတဲ႕ကိစၥ ကို ကြ်န္ေတာ္တို႕အနုပညာနယ္ပယ္မွာ ၁၉၉၀ လြန္ သရဖူမဂၢဇင္းေပၚမွာ ေဆြးေႏြးျငင္းခုန္ၾကျပီး ခုဆို ဒီအယူအဆဟာ ဖုန္ေတာင္တက္ေနပါျပီ။ဒါေၾကာင္႕ နုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္းပဲျဖစ္ျဖစ္။ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီးေဟာင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူကတကယ္ ပါေဖါင္းမင္႕ အနုပညာတခုကို တင္ဆက္ေတာ႕မယ္ လို႕ အသိေပးျပီးတင္ဆက္လာျပီဆိုရင္ေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ဟာ အနုပညာလွဳပ္ရွားမွဴ အျဖစ္သေဘာထားၾကည္႕ရပါေတာ႕မယ္။

ကြ်န္ေတာ္အေနနဲ႕ သူတို႕ လုပ္မဲ႕ ဂီတပြဲကို ဘိုကေလးကေန ဦးေအာင္ျမင္႔တက္လာျပီး ပါေဖါင္းမင္႕ အနုပညာတင္ဆက္မွဳ အေနနဲ႕ပူးေပါင္းမယ္လို႕ ကို၀င္းေမာ္ ေျပာျပတဲ႕ ဗီဒီယိုကလစ္ အင္တာနက္ေပၚတက္လာတဲ႕ အခ်ိန္က စိတ္ထဲမွာ ၁၉၇၈ ကေန ၇၉ ခုအထိ နယူေယာက္ျမိဳ႕ ေမာ္ဒန္ အနုပညာျပထိုက္မွာ ထိုင္၀မ္အနုပညာရွင္ Tehching Hsieh ရဲ႕ တႏွစ္တိတိ ကိုယ္႕ကိုကို အက်ဥ္းခ်ခဲ႔တဲ႔ ပါေဖါင္းမင္႔အနုပညာ ျဖစ္ရပ္ကိုမဆီမဆိုင္သြားအမွတ္ရမိပါေသးတယ္။

Tehching Hsieh ဟာ ၈ေပ၉ေပအက်ယ္ အျမင္႕ ၁၁ေပခြဲရွိတဲ႕ သစ္သားေလွာင္အိမ္တခုထဲမွာ အိပ္ယာတခုကလြဲလို႕ဘာတခုမွ မထားဘဲ တႏွစ္တိတိ အက်ဥ္းခ်ျပီးေနခဲ႕ပါတယ္။တႏွစ္အတြင္းမွာ စကားမေျပာ စာလံုး၀မဖတ္၊ တီဗီလံုး၀ မၾကည္႕ဘဲ ဘာမွကိုမလုပ္ပဲ ေနခဲ႕ပါတယ္။သူ႕အတြက္ မိတ္ေဆြတေယာက္က ေန႕စဥ္လာျပီး စားစရာလာေပးပါတယ္ အညစ္အေၾကး ေတြျပန္ထုတ္ေပးျပီး တေန႕ကို မွတ္တမ္းဓါတ္ပံု တပံုရုိက္ေပးပါတယ္။တလကို တၾကိမ္(သို႕) ႏွစ္ၾကိမ္ မနက္ ၁၁ နာရီကေန ညေန ၅နာရိထိ ပရိတ္သတ္ကိုလာၾကည္႕ခြင္႕ေပးပါတယ္။

Tehching Hsieh ရဲ႕ ေနာက္ထပ္ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းလွတဲ႕ တင္ဆက္မွုကေတာ႕ တႏွစ္တိတိ ဘယ္လို အမိုးအကာ အေဆာက္အဦး ယဥ္ ကား ရထား ထဲမွ မ၀င္ဘဲ တႏွစ္တိတိေနတဲ႕ တင္ဆက္မွု ျဖစ္ပါတယ္။၁၉၈၁ စက္တင္ဘာ၂၆ ရက္ကေန ၁၉၈၂ စက္တင္ဘာ ၂၆ထိ သူဟာ နယူးေယာက္ျမိဳ႕ ၀န္းက်င္တ၀ိုက္မွာ လွည္႕လည္သြားလာျပီး သူ႕ကိုယ္ပိုင္အိတ္ထဲထည္႕သယ္သြားလို႔ရတဲ႔ အိပ္ယာထဲ မွာပဲ အိပ္စက္ျပီး ဘယ္လို အမိုးအကာရဲ႕ေအာက္ကိုမွ မ၀င္ပဲ ဘယ္လို ကား ရထား ေလွ မွ မစီးဘဲ ေနခဲ႕ပါတယ္။

ဒီေဆာင္းပါးဟာ အဓိက ဦးေအာင္ျမင္႕ကို ဖမ္းဆီးအေရးယူ စစ္ေဆးျပီးေကာက္ခ်က္လြဲခ်ခဲ႔တဲ႕ ပုဂၢိဳလ္ မ်ားအတြက္အထူးျပဳေရးသားခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။သူတို႕ကို သူတို႔ ရဲ႕ အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းနဲ႕ အလြန္ရင္ႏွီး ကြ်မ္း၀င္တဲ႕ တရုတ္ အစိုးရကိုပဲ နမူနာယူပါဦးလို႕ေျပာရေတာ႕မလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ တရုတ္ျပည္ဟာ စီးပြါးေရးတိုးတက္လာျပီးေနာက္ပိုင္း အစိုးရဟာ သူတို႕ကုိယ္သူတို႕ ယံုၾကည္စိတ္ခ် လာတဲ႕အခါ အနုပညာလြတ္လပ္ခြင္႕ကို အားလံုး ကိုဖြင္႕ေပးလိုက္တယ္။ တရုတ္နိုင္ငံ ေဘဂ်င္းျမိဳ႕ေတာ္မွာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္က လုပ္ခဲ႕တဲ႕ နိုင္ငံတကာပါေဖါင္းမင္ကအနုပညာပြဲေတာ္ဟာ ကမၻာသမိုင္းမွာ အၾကီးဆံံုးအနု ပညာပြဲေတာ္ျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္ အႏုပညာရွင္ခ်ည္း ေလးရာေက်ာ္ တက္ေရာက္တင္ဆက္ခဲ႕ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ကြ်န္ေတာ္ ေဟာင္ေကာင္ကို ပန္းခ်ီျပပြဲကိစၥနဲ႕ေရာက္ေနစဥ္ကာလက ၾကံဳခဲ႔တဲ႔ ပါေဖါင္းမင္႔လွဳပ္ရွားမွဳတခုကို ေဖါက္သည္ခ်ခ်င္ပါတယ္။တရက္မွာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ႕ ေဟာင္ေကာင္ အေျခစိုက္ ပါေဖါင္းမင္႕ အနုပညာရွင္ Wen Yau ကပါေဖါင္းမင္႔အနုပညာရွင္ Samu တေယာက္ ေဟာင္ေကာင္ အနုပညာျပတိုက္ေရွ႕က အိုလံပစ္ပြဲေတာ္ အထိမ္းအမွတ္ မီးအလွရုပ္စံုပနး္ျခံေနရာမွ ပါေဖါင္းမင္႕လုပ္မယ္႕ အစီအစဥ္ရွိတယ္ ဆိုတာနဲ႕ လုိက္သြားခဲ႕ပါတယ္။ခဏေနေတာ႕ Samu ေရာက္လာျပီးေတာ႔ သစ္သားေခ်ာင္းတခုနဲ႕တြဲရိုက္ထားတဲ႕ စကၠဴဘုတ္ျပားၾကီးေပၚမွာ တရုတ္ဘာသာ နဲ႕ စာေရးပါတယ္။ အိုလံပစ္ပြဲေတာ္ မတိုင္ခင္မွာ တိဘက္လူမ်ိဴးေတြကို ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္ေနတာကို ရပ္တန္႕ဘို႕ ေတာင္းဆိုထားတဲ႕စာပါ။လန္ဒန္ကိုအိုလံပစ္မီးရွဴးတိုင္အေရာက္ တိဗက္လြတ္ေျမာက္ေရး လွဳပ္ရွားၾကတဲ႕ လူေတြက ဆႏၵျပၾကျပီး မီးရွဴးတိုင္ကို အတင္း၀င္လုၾကနဲ႕ တိဗက္အေရး အရမး္ထိပ္တန္းေရာက္ေနတာမို႕ သူ ဆိုင္းဘုတ္ေထာင္ျပီး မၾကာခင္မွာပဲ တရုတ္ရဲေတြေရာက္လာပါေတာ႕တယ္။ေနရာက နိုင္ငံျခားသားေတြ တကယ္မ်ားတဲ႕ေနရာကိုး။ွSamu ဆႏၵျပေနတာရပ္ဘို႕ေျပာပါတယ္.Samu က ဆႏၵျပေနတာမဟုတ္ဘူး သူက ပါေဖါင္းမင္႕အနုပညာတင္ဆက္ေနတာမို႕မရပ္ႏိုင္ဘူးဆိုျပီးျငင္းပါတယ္။

သူတို႕ခ်င္း အေျခအတင္ျဖစ္ေနတာၾကည္႕ျပီး ကြ်န္ေတာ္လည္း Samu ကိုအားေကာင္းေအာင္ ၀င္ျဖည္႕မွ ျဖစ္မယ္ဆိုျပီး သူ႕ေနာက္ကိုသြားျပီး သူ႕တီရွပ္နဲ႕ ကြ်န္ေတာ္တီရွပ္ကို တြယ္ခ်ိတ္ေတြနဲ႕ တြဲလိုက္ျပီး ရာဘာလက္အိတ္ေပၚမွာ freedom ဆိုတဲ႕စာကို ေဆာ႔ပင္နဲ႕ေရးျပီး မိုးေပၚေမာ႕ျပီးပါးစပ္နဲ႕ ေလမွဳတ္ထည္႔ကာ Samu ေနာက္ကေနတြဲရက္ၾကီးလိုက္ေလ်ာက္သြားေနပါတယ္။ Wen yan ကေတာ႕ သူ႕ဗိဒီိယုိကင္မရာနဲ႕ ေဘးကပါလာပါတယ္။ ရဲေတြက ဆက္သြယ္ေရးစက္နဲ႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕လုပ္ေနသမွ် ကို ေဘးကေန ကပ္လိုက္ျပီး သတင္းပို႕ေနပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္တို႕ကလည္း မရပ္ပဲ အဲဒီကမ္းနားတေလ်ာက္ အတြဲလိုက္ၾကီးေလ်ာက္သြားေနပါတယ္။သြားရင္းက အခ်ဴပ္ကားေရာက္လာျပီးထိုးရပ္ထားတာလဲ ေတြ႕ေနရပါတယ္။

Wen Yau ကလည္းသူ႔ဖုန္းနဲ႕ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဒီမွာ ျဖစ္ေနတဲ႕အေျခအေနကို လွမ္းေျပာေနတာမို႕ မၾကာခင္မွာ ေနာက္ထပ္ ပါေဖါင္းမင္႕အနုပညာရွင္တေယာက္ ထပ္ေရာက္လာပါတယ္။ သူကသူ႕ပါးစပ္ ကို အ၀တ္နဲ႕ပိတ္ဆို႕ထားတဲ႕ ဒီဇိုင္းမ်ိဴးလုပ္လာပါတယ္။ျပီးေတာ႔သူ႔မွာပါလာတဲ႕ၾကိဳးနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေျခက်င္း၀တ္ေတြကိုခ်ည္ျပီး သူ႔ေျခေထာက္နဲ႕ တြဲခ်ည္ထားလိုက္တာမို႕ သုံးေယာက္ အတြဲၾကီးျဖစ္လာျပီး အဲဒီ အိုလံပစ္ အလွျပမီးအိမ္ေတြနားလွည္႕ပတ္ေနသလို ရဲေတြကလည္း ေဘးခပ္လွမ္းလွမ္းကေန ေလ်ာက္လိုက္ေနပါတယ္။အဲလိုနဲ႕သြားရင္းက တရုတ္ေအာ္ပရာ အဖြဲ႕တခုက အိုလံပစ္ အေၾကာင္း သီဆိုဖြဲ႕ႏြဲ႕တင္ဆက္ေနတဲ႕ဆီေရာက္သြားပါတယ္။ပတ္ပတ္လည္က ပြဲၾကည္႕စင္အဆင္႕ဆင္႕မွာလည္း ပရိတ္သတ္က အျပည္႕စတ္၀င္စားမွဳကလည္းအျပည္႔ပါ။ Samu က မေျပာမဆိုခ်ိဴး၀င္သြားေတာ႕ကြ်န္ေတာ္တို႕အတြဲၾကီးက ေရွးေခတ္ဇာတ္၀င္ခန္း၀တ္စံုေတြနဲ႕ကေနၾကတဲ႕ သူေတြနဲ႕ ပရိတ္သတ္ၾကားကို အတြဲလိုက္ၾကီး ၀င္သြားျပီး ျမင္ကြင္းကို ပိတ္ထားသလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ပရိတ္သတ္ကေရာ ကေနသူေတြပါ အူေၾကာင္ေၾကင္ေတြျဖစ္ကုန္ပါတယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ႕ ရဲေတြက ၾကည္႕မေနေတာ႔ပဲ ေျပးလာျပီး ကြ်န္ေတာ္တို႕ သံုးေယာက္စလုံးကို ျပဇာတ္အဖြဲ႕နဲ႕ ေ၀းရာကို ဆြဲထုတ္သြားပါတယ္။လြတ္တဲ႕ေနရာေရာက္ေတာ႕ ျပန္လြတ္ေပးထားပါတယ္။ ဆက္သြယ္ေရးစက္နဲ႕ ေတာ႕ ေတာက္ေလ်ာက္သတင္းပို႕ေနပါတယ္။စုစုေပါင္း ၃ နာရီေလာက္ၾကာျပီးတဲ႔ ေနာက္ေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ တင္ဆက္မွဳကို ရပ္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးပစၥည္းေတြသိမ္းျပီး ျပန္လွည္႕ ဆိပ္ကမ္းဘက္ သြားျပီး ဖယ္ရီသေဘာၤေပၚတက္သြားတဲ႕ အထိ ရဲက လိုက္ေစာင္႕ၾကည္႕ျပီးက်န္ရစ္ခဲ႕ပါတယ္။

အဲဒါ တရုတ္ရဲေတြရဲ႕ နိုင္ငံေရးရည္ရြယ္ခ်က္ပါတဲ႕ Street performance တခုကို ကိုင္တြယ္ပံု ျဖစ္ပါတယ္။အာရွေရာ ဥေရာပ နိုင္ငံေတြမွာ လူထုနဲ႕သက္ဆိုင္တဲ႕ေနရာေတြမွာ တဦးခ်င္း တခါတရံ ပါေဖါင္းမင္႕အနုပညာတင္ဆက္ၾကတဲ႕အခါ မ်ားေသာအားျဖင္႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပဲ တင္ဆက္လို႕ရတာ ေတြ႔ရပါတယ္။တခါတေလ တင္ဆက္သူရဲ႕ ပံုမွန္မဟုတ္တဲ႕ စိတ္ကူးမ်ိဴးေၾကာင္႔ ျပသနာျဖစ္ရတာမ်ိဴးေတာ႔ ရိွတတ္ပါတယ္။ဥပမာ လူထုနဲ႕သက္ဆိုင္တဲ႕ေနရာမ်ိဴးမွာ အ၀တ္အစားအားလံုးခြ်တ္ျပီး လုပ္တာမ်ိဴး မြတ္စလင္ႏိုင္ငံေတြက လူထုနဲ႕ဆိုင္တဲ႕ေနရာမ်ိဴးမွာ ၀က္သားစားျပတာမ်ိဴး အရက္ေသာက္ျပတဲ႕ ျပကြက္ စသည္ျဖင္႔ ။ အမ်ားအားျဖင္႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပဲ ဘယ္သူ႕ခြင္႕ျပဳခ်က္ကိုမွ ေတာင္းစရာမလုိပဲ( တခါတရံ သက္ဆိုင္ရာ ၾကိဳ အသိေပးထားျပီး)လုပ္ခြင္႕ရွိၾကပါတယ္။ အနုပညာရွင္ဟာ ပတ္၀န္းက်င္က လမ္းသြား လမ္းလာကို အသံ နဲ႕ သို႔ အမူအယာနဲ႕ အေႏွာက္အယွက္ မျပဳတာမ်ိဴးဆိုရင္ လုပ္ခြင္႔ ရွိၾကပါတယ္။ ရွိရပါမယ္။

ခုဦးေအာင္ျမင္႔ကိုရဲက ဖမ္းဆီးျပီး ရြာသာၾကီးစိတ္ေ၀ဒနာကုေဆးရံုကို ပို႔လိုက္တဲ႔ ကိစၥဟာ ခုလိုႏိုင္ငံေရးပြင္႔လင္းလာတဲ႔ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ အနုပညာလြတ္လပ္ခြင္႔ ရွဳေထာင္႔ ကၾကည္႔တဲ႔အခါ ေတာ္ေတာ္ အရုပ္ဆိုးလွပါတယ္။ အထူးသျဖင္႔ တာ၀န္ရွိတဲ႔သူမ်ားဟာ ပါေဖါင္းမင္႔ အႏုပညာရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ကို နားမလည္ သေဘာမေပါက္ေသးတာကို ၀မ္းနည္းဖြယ္ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ဒီျဖစ္ရပ္ဟာ ပါေဖါင္းမင္႕ အနုပညာ စိတ္ကူးသစ္ေတြကို ဖန္တီးခ်င္ၾကတဲ႔ မ်ိဴးဆက္သစ္ လူငယ္အနုပညာရွင္မ်ားရဲ႕ အနုပညာဥာဏ္ကို ပိတ္ဆို႔လိုက္သလို ျဖစ္ေစပါတယ္။ အေစာပုိ္င္းႏွစ္ကာလမ်ားက လိုင္စင္မဲ႔အမဲသားခိုးေပၚ သလို အခ်င္းခ်င္းလက္ကုတ္ေခၚျပီး ပါေဖါင္းမင္႔ လုပ္ၾကရမဲ႕ ေခတ္ေတာ႕ကုန္ခဲ႔ျပီလို႕ ကြ်န္ေတာ္မၾကာခင္က ရန္ကုန္ေရာက္စဥ္ လုပ္ခဲ႔တဲ႔ ပါေဖါင္းမင္႔ ၂ပြဲ အျပီးမွာ မွတ္ခ်က္ျပီး အေတာ္ပဲ ေက်နပ္ခဲ႕မိပါတယ္။ အခုေတာ႔ အဲဒါ တကယ္မဟုတ္ပါလားလို႕ ယူဆရေတာ႕မလိုလိုေတာင္ျဖစ္လာပါတယ္။

လြတ္လပ္စြာ အနုပညာဖန္တီးခြင္႔ ဟာ အထူးသျဖင္႔ အစအစ တေျပးညီဖြံျဖိဳးမွဳဆီ ဦးတည္ေနတဲ႔ ခုလိုကာလမ်ိဴးမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏွလံုးသားမ်ား နူးညံ႔ေရးအတြက္ မရွိမျဖစ္လုိအပ္လွပါတယ္။ဒါေၾကာင္႕ ပါေဖါင္႔မင္႔ အနုပညာရွင္တဦးအေနနဲ႕ အနုပညာလြတ္လပ္ခြင္႔ ရွဳေထာင္႔ကေန ဒီေဆာင္းပါးကိုေရးသား ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ပါေဖါင္႔မင္႔ အနုပညာရဲ႕ အျခားအနုပညာမ်ားနဲ႕သိသာကြဲျပားတဲ႕ အခ်က္ကေတာ႕ ပါေဖါင္းမင္႔ အနုပညာရွင္ဟာ သူ႔ အနုပညာရဲ႕ တင္ဆက္ခ်ိန္ တင္ဆက္တဲ႕ေနရာ တင္ဆက္မွဳ အစီအစဥ္ တင္ဆက္မွုပံုစံ အားလံုးကို အခ်ိန္မေရြး ေျပာင္းလို႔ရေနသလို သူ႔ရဲ႔ အနုပညာတင္ဆက္မွဳထဲကို ဘယ္အနု ပညာတင္ဆက္လိုသူက မဆို အလြယ္တကူေပါင္းစပ္ပါ၀င္လို႔ရေနတဲ႕သဘာ၀ရွိပါတယ္။ တျခားအနုပညာ ပံုစံေတြကို ပိတ္ဆို႔လို႕လြယ္နိုင္ ေပမယ္႕ ပါေဖါင္းမင္႔ အနုပညာပံုစံမွာ ေတာ႕ခြ်င္းခ်က္လို႕ေျပာရပါမယ္။

ဒီေနရာမွာအေၾကာင္းစပ္လာတဲ႕အတြက္Tehching Hsieh ရဲ႕ ၁၉၈၅ ကေန ၁၉၈၆ ထိ တႏွစ္တိတိအခ်ိန္ၾကာတင္ဆက္ခဲ႕တဲ႕(No Art Piece)ဆိုတဲ႔ ပါေဖါင္႔မင္႔ အေၾကာင္းေျပာခ်င္ပါတယ္။TH ဟာ တႏွစ္တိတိ ပန္းခ်ီ ကဗ်ာ သီခ်င္း ဓါတ္ပံု ဘာအနုပညာကိုမွ မလုပ္ပဲ။ အနုပညာအေၾကာင္းလံုး၀ မေျပာပဲ။အနုပညာအေၾကာင္းပါတဲ႕စာမဖတ္ပဲ။ဘယ္ အနုပညာျပတိုက္ျပခန္းကို မွ မသြားပဲ တႏွစ္တိတိ ေနမယ္ဆို ေၾကညာျပီး တကယ္လည္းေနျပသြားတယ္ဆိုတာပါပဲ။

ဒါေၾကာင္႕ ဦးေအာင္ျမင္႔ကို ဖမ္းဆီးစစ္ေဆးျပီး ရြာသာၾကီးကို ပို႕လိုက္တဲ႕သူေတြက ထင္ေကာင္းထင္ပါလိမ္႔မယ္ ငါတို႔ သူ႕ကို အႏုပညာလုပ္လို႔မရေအာင္တားလိုက္ျပီလို႔။တကယ္ေတာ႔ ဦးေအာင္ျမင္႔ တင္ဆက္မွဳက ပံုစံေနာက္တမိ်ဴးနဲ႕ ခ်ိဴးျပီးဆက္သြားေနပါတယ္။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ အနုပညာတင္ဆက္သူက သူ႔အနုပညာတင္ဆက္မွဳ ျပီးသြားျပီလို႔ ခုထိ သူကိုယ္တိုင္ (သို႔)မဟုတ္ သူ႔ကိုယ္စားတဦးဦးက မေၾကညာေသးလို႕ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင္႔ ရွစ္ေလးလံုးမ်ိဴးဆက္ကိုကိုၾကီး တို႕ ရြာသာၾကီးေဆးရံုမွာ သြားေတြ႔ျပီး အားေပးၾကတာဟာ ေဖ႔ဘြတ္ခ္ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ ဓါတ္ပံုေတြနဲ႕ တက္လာေနတာ မွတ္ခ်က္ေတြ ဆက္သြားေနတာေတြဟာ ဦးေအာင္ျမင္႔တင္ဆက္ခဲ႔အနုပညာျပကြက္ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေတြအျဖစ္ဆက္ျပီး ျဖစ္ေပၚေနတာ လို႕ကြ်န္ေတာ္ကယူဆပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႕ ဒီေနရာထိ ကြ်န္ေတာ္ေရးသားခဲ႕တဲ႕ အေရးအသား ကိုလည္း ဘိုကေလးဦးေအာင္ျမင္႔ရဲ႕ အနပညာတင္ဆက္မွဳရဲ႕ အစိတ္အပိုင္း အျဖစ္ စာရွဳသူကို တခါတည္း အသိေပး လိုက္ပါတယ္။

အျခားပါေဖါင္းမင္႔ အနုပညာရွင္မ်ားကိုေရာ စာရွဴသူကိုပါ ဘိုကေလးဦးေအာင္ျမင္႔ ဗဟိုျပဳ စတင္ထားျပီး ရဲအရာရွိေတြ စိတ္ကုဆရာ၀န္ၾကီးေတြ ရွစ္ေလးလံုးေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ပံုစံမ်ိဴးစံု ပူးေပါင္းပါ၀င္တင္ဆက္ထားတဲ႔ အဆံုးမသတ္ေသးတဲ႕ အနုပညာစက္၀န္းထဲမွာ တစံုတရာပါ၀င္ပတ္သက္ ၀င္ေရာက္ဖန္တီး လို႕ရေနတဲ႔အေၾကာင္း အသိေပး ေမာင္းခတ္လိုက္ပါတယ္။

မွတ္ခ်က္။ ။အဆံုးသတ္မွာ ေမာင္းခတ္လိုက္တယ္ ဆိုသည္႔အဓိပါယ္ကို လက္ခေမာင္းခတ္လိုက္သည္ဟုယူဆေပးပါရန္။
ပါေဖါင္းမင္႔သမားထိန္လင္း 


ေကာင္းကင္  မွကူးယူေဖာ္ျပသည္။

No comments: