ညိဳထက္(လမ္းသစ္ဦး)
ေလာကဓံကလည္း အႏုိင္က်င့္တယ္
ဘ၀ကလည္း အဖိတ္အစင္မ်ားတယ္
ပဋိပကၡေတြဟာ ဆီလိုအေပါက္ရွာၿပီး ထြက္လာၾကတယ္။
စားၾကတယ္
လူကို လူခ်င္းစားၾကတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔
ငါ့ေခ်ာတိုင္ေလးကိုမွ
၀တ္ဆီေတြ တျဗန္းျဗန္း ပတ္ေနရတာတဲ့တုန္း။
အဖတ္ဆယ္မရတဲ့
ေခတ္ကာလကလည္း အရည္က်ဲလြန္းလွတယ္
အဲဒီလို ေခတ္ကာလမွာမွ
အလံစိုက္ဖို႔ လူျဖစ္လာရတာဆိုေတာ့
"ဆကပ္တိုတို၀တ္ ေအာက္စလြတ္ရင္ဖံုး။"
ဘယ္သူ႔ကိုမွ
ျမဴဆြယ္ဖ်ားေယာင္းတာ မလုပ္ခဲ့ဘူး
ဘယ္သူရဲ႕
ျမဴဆြယ္ဖ်ားေယာင္းတာကိုမွလည္း မလုပ္ခဲ့ဘူး
ငါ့အဓိပၸါယ္ကိုငါ ထြန္ယက္တယ္
ေနပူမေရွာင္
မိုး႐ြာမေရွာင္ ထြန္ယက္တယ္။
မက္မက္စက္စက္ စိုက္ပ်ဳိးခဲ့တယ္
ငါ့ရဲ႕ ယံုၾကည္ျခင္းေတြ
ယံုၾကည္ခ့ဲတယ္
လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ ကလည္း ယံုၾကည္ခဲ့တယ္
ယခုလည္း ယံုၾကည္ခဲ့တယ္
အ႐ိုင္းစိုင္းဆံုး ယံုၾကည္ခဲ့တယ္
ငါ့ေသြးေတြထဲ ၀င္ေရာက္ေနတဲ့အထိ ယံုၾကည္ခဲ့တယ္။
ငါ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္မွာပဲေနတယ္
ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ တဦးခ်င္းကိစၥပဲတဲ့လား
တကိုယ္ေတာ္၀ါဒန႔ဲ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္မယ္တဲ့လား
ငါ ဒါကို ရယ္သြမ္းေသြးမိတယ္
ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ စည္း႐ံုးစုဖြဲ႔ျခင္းျဖစ္တယ္
ပစၥဳပၸန္ကိစၥလည္းျဖစ္တယ္
ငါပစၥဳပၸန္တည့္တည့္မွ ေနတယ္။
ဘာတဲ့ …
ပန္းေရာင္ဆိုပါလား
ငါ ဘယ္ေတာ့မွ အနီကို အနက္အစြန္းမခံဘူး
ငါဘယ္ေတာ့မွ ၾကက္ေသြးေရာင္ မျဖစ္ခဲ့ဘူး
တရားေသမဟုတ္ဘူး လမ္းညႊန္။
တရားမွ်တမႈေတြ မိုးလို႐ြာ
ေအးခ်မ္းၾကပါေစ
အမွန္တရားေတြ ေနလိုသာ
ေႏြးေထြးၾကပါေစ
လူအခ်င္းခ်င္းေသြးစုတ္ျခင္း
ကင္းရွင္းၾကပါေစ။
သမိုုင္းကို မ်က္ရည္ခံထိုးလိမ့္မယ္ထင္သလား
ငါ့႐ိုးသားမႈကို ငါယံုၾကည္တယ္
ျပက္ျပက္သားသားကို ယံုၾကည္တယ္။
ဘယ္သူေတြ
အကုန္အစင္ ႐ိုးသားခဲ့ၾကသလဲ
အကုန္အစင္ ႐ိုးသားသူသာ
အကုန္အစင္ ရရွိေပလိမ့္။
ေၾကမြရမွာတဲ့လား
ဒီလိုပါပဲ
အထုအေထာင္းေတြၾကားက
သံမဏိသားက်လာၾကတဲ့
ငါ့ေရွ႕က ငါ့ခ်စ္သူေတြကို ငါခ်စ္တယ္။
ဒါ
ငါတို႔ေခတ္တဲ့လား
မဟုတ္ဘူး
ဒါ
ငါတို႔ေခတ္မဟုတ္ေသးဘူး
ငါတို႔ေခတ္ဟာ ဒီလိုျဖစ္ခြင့္မရွိဘူး
ငါတို႔ေခတ္ကို ေရာက္ဖို႔ ငါတို႔ထူေထာင္ရဦးမယ္။
ညိဳထက္(လမ္းသစ္ဦး)
ကမ္းတက္တိုက္ပြဲကို ဒီေနရာကကူးပါတယ္။
No comments:
Post a Comment