မေနာေျမမွ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ အပိုင္း ( ၁ )

by Nang Aung Htwe Kyi on Sunday, 11 March 2012 at 03:03 ·

          မငယ္ေရ စာေရးပါဦးတဲ့ ။ ABSDF - NB ေျမာက္ပိုင္း ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ မွ ဘယ္လို လြတ္ေျမာက္လာလဲ ဆိုတာတဲ့ ။မွတ္တမ္း   အေနနဲ႔ သိျခင္ပါတယ္တဲ့... ဆိုေတာ့ ႀကိဳးစားျပီးေရးလိုက္ပါတယ္ ။ စာေရးဆရာ မဟုတ္ေတာ့အေရွ႔အေနာက္ ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ ဆိုရင္လဲ သီးခံျပီးသာ ဖတ္ႀကပါေတာ့ ။

           အီးတီ ကေျပာလာျပန္ေရာ .. လြမ္းစရာေလးေတြေရးဦးေလတဲ့ ... လြမ္းစရာဆိုတာ မငယ္တို႕ ေက်ာင္းသားရဲေမဘဝမွာ ႀကံဳဆံုခဲ့တာ  ေတြ ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ႀကတာေလးေတြ .. ဆိုးခဲ့ ဂ်ီက်ခဲ့ႀကတာေတြ .. ဒါေတြဟာ ခုခ်ိန္မွာျပန္စဥ္းစားႀကည့္ေတာ့ လြမ္းစရာေတြေပါ့ ၊ ဆိုေတာ့ အီးတီ  က ေအဘီ ေျမာက္ပိုင္းကေက်င္းသားရဲေမ ဘဝက ထင္ရွားတဲ့ျဖစ္ရပ္ တခ်ဳိ႕ ကိုေဝငွခံစားေစျခင္တယ္ ထင္လို႕လြမ္းစရာအ  ျဖစ္ေလး ေတြ ေရးလိုက္ပါတယ္ ။
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 ......  အဲ့ဒီအခ်ိန္ေလးေတြျပန္ရယူၾကည္႕ျခင္ပါတယ္။ ေတာထဲမွာ အေနဆင္းရဲခဲ့ၾကပါတယ္။ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီအေတြ႕အၾကံဳေတြဟာ ေငြေပး ဝယ္လို႕ မရတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳေတြေလ။တေယာက္နဲ႕တေယာက္ အနစ္ နာခံတယ္။ကူညီတယ္။ေနာက္ၾက ေျပာင္ၾကနဲ႕ ဘာနဲ႕မွမတူဘူး ၊ ရဲေဘာ္ရဲဘက္စိတ္ဆိုတာေလ။ျဖတ္ သန္းခဲ့တဲ့ ကာလေတြမွာ လြမ္းစရာေတြ ေျပာလို႕မွ ကုန္မွာမဟုတ္ေတာ့  ............

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

            အီးတီဆိုတာ ပဒူ ၅ ေကာင္ထဲကတေကာင္ေပါ့ ။ ရွင္းျပမယ္ေနာ္ ။ မငယ္ တို႕ ABSDF - NB မွာရဲေမေတြထဲမွာ ကေလး၅ေယာက္     အုပ္စုေလးတစုရွိတယ္ ။ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္ေတြေပါ့ ။ သူတို႔ကို မငယ္ နဲ႕ အေသးေလး ( စိုးစိုးလြင္ - အငယ္ကေလးေတြအေခၚ မမေလး ) က ပဒူ ၅ ေကာင္ လို႕ေခၚတယ္ ။ သူတို႕က နန္းေစာ ၊ သင္းသင္းညီ ၊ ထက္ထက္ ၊ ေအးေအးျမင့္ ( အီးတီ )၊ ေအးေအးသန္း ( အမ္း ) တို႕ေပါ့ ။  သူတို႕ ပဒူ ၅ ေကာင္နဲ႕ အျမဲ တတြဲတြဲ ေနတာ မငယ္နဲ႕ အေသးေလးေပါ့ ။ ဆိုေတာ့ မငယ္၊အေသးေလးနဲ႕ ပဒူ ၅ ေကာင္ တို႕ရဲ႕ သံ ေယာဇဥ္ႀကီးတာဟာ ရွင္းျပလို႕ေတာင္မရႏုိင္ဘူးေလ ။ ရဲေဘာ္ရဲဘက္သံေယာဇဥ္ နဲ႔ ေမာင္ႏွမသံေယာဇဥ္ ေပါင္းစပ္ထားေတာ့ စာနဲ႕ေရးခ်   ျပလို႔ မရဘူးေပါ့ ။ မငယ္ က ကေလးဘိုလုပ္တယ္ ။ ေနာက္တယ္ စတယ္ ။ သူတို႕ဆိုးလို႕ စကားနားမေထာင္ရင္ ကိုယ္ကလည္း စိတ္မ ထင္ရင္ ေဆာ္ထဲ့လိုက္ေရာ ။ နန္းေစာ အခံရဆံုးထင္တယ္ ။ 

            ပဒူ ၅ ေကာင္ကလဲ ေန႕စဥ္ေန႔တိုင္းအခ်င္းခ်င္း လွည္႔ပတ္ရန္ျဖစ္ ျငင္းခုန္ေရာဘဲ ။ ျပီးရင္တိုင္ျပီ ။မမေလး မမငယ္ သင္းသင္း  ကဒါလုပ္တယ္ .. ဟုတ္ဘူးနန္းေစာက စတာ .. အီးတီကလဲ သူ႕အသံစူးစူးနဲ႕ အသံကုန္ေအာ္ဟစ္ျငင္း .. ထက္ထက္ ကေတာ့ ဝင္မပါ ပြဲ ႀကည္႕ပရိသတ္ .. အမ္း က ေတာ့ရီေနတာ မ်ားတယ္ .. ျပီးရင္လက္ကေလးခ်ဳိး က ျပီးရန္ပြဲထဲ ကထြက္လာ တခိြခိြနဲ႔ရီ ။ အဲ့ဒါေန႕စဥ္ပံု    မွန္ျဖစ္ေနတာ ။ ျပီးရင္အျမဲ တတြဲတြဲ ၊ ခြဲျပီးေတာ့လဲ မေနႏုိင္ၾကဘူး ။ ၇န္ျဖစ္ျပီး အေဆာင္ထဲဝင္လာၾက ။ ရန္ျဖစ္ျပီးအေဆာင္ ထဲကျပန္ ထြက္သြားၾက ။ သူတို႕အခ်င္းခ်င္းသာ ရန္ျဖစ္မယ္ ။ ၾကားလူအဝင္မခံ အေျပာမခံ ။ တေယာက္ကိုတေယာက္ ကူညီတယ္ ။ တေယာက္ကိုေတြ႕ရင္ တျပံဳႀကီးေတြ႕ျပီဘဲ ။ ညအိပ္ေတာ့လဲ တခန္းထဲမွာ စုအိပ္တယ္ ။ ညတိုင္း အိပ္ယာထဲအထိ ျငင္းခုန္ေနတတ္လို႕   အေသးေလးက အိပ္ႀကဖို႕ေအာ္ရတယ္ ။

             မငယ္နဲ႕အေသးေလးနဲ႕ အတူအိပ္တယ္ ။ ေနာက္ ခင္ေရႊလူိင္ ( ယခု ABSDF ဥကၠဌ သံခဲ ရဲ႕အမ်ဳိးသမီး ) ၊ ဂ်ဳဂ်ဴး ( မာမာ   ထြန္း - ဂ်ဳိးလင္းျပာစာေစာင္ နဲ႕ သံေခ်ာင္း အမ်ဳိးသမီး )၊ လုမိုင္၊ ခါးေတာင္၊ စန္းစန္း၊ ခင္ခ်ဳိဦး ၊ေဒၚေသာင္းလွ။ ေဘာက္မိုင္ (ေဆးဆရာမ)၊ အားယမ္တီး(ေဆးဆရာမ)၊ ေနာက္ ေကအိုင္ေအ ကေနရဲေမအင္အားျဖည္႕ဖို႕လႊဲယူခဲ့တဲ့ မေအး ။မႏြယ္ ၊ မသြယ္ ၊ မေငြ ၊ မမူ ၊ေအးမိစံ စ သျဖင့္ေပါ့ေလ ။

             ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ထဲမွာဆို ေနာက္တန္းမွာေရာ ေရွ႕တန္း မွာပါ အၿမဲ အတူတူက ဘိုဘို( မိဘို- မိုးေက်ာ္သူ )၊ ေက်ာ္ခိုင္ဝင္း၊ ေစာျမေအာင္ ၊ ကိုစိန္သန္း ၊ ကိုလွထြန္း ၊ စသျဖင့္ေပါ့ေလ ။စၾကေနာက္ၾကနဲ႕ ေပ်ာ္စရာေတြေပါ့ ။

              မွတ္မိေသးတယ္ကြာ.. လိုင္စင္ေျမရဲ႕ ေအးျမတဲ့မနက္ခင္းတရက္ေပါ့ .. မင္းတို႕ ပဒူ ၅ ေကာင္ထဲကတေကာင္ မမငယ္နဲ႕မင္း တို႕မမေလး ကုတင္ေအာက္မွာ ထားထားတဲ့ ေရပုလင္းလာယူျပီး အိမ္သာသြားတာ .. မၾကာပါဘူး အိမ္သာထဲကေန အားဆိုတဲ့ အသံၿပဲ  ႀကီးနဲ႕အတူ မမေလး ..  မမငယ္ ဆိုၿပီး ေအာ္ဟစ္ သံၾကားေတာ့ ကိုယ္တို႕ေတြလဲ ထိတ္လန္႕တၾကားနဲ႕ အိမ္သာထဲ ေျပးဝင္ၾကည့္    ေတာ့ ငိုအားထက္ ရီအားသန္တဲ့အျဖစ္ .. အိမ္သာထဲမွာ ပဒူတေကာင္ အိပ္ယာထကာစ ဆံပင္စုတ္ဖြားဖြားနဲ႕ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနၿပီး ေရ  ပုလင္းနဲ႕ ေရနံဆီပုလင္း မွားဆြဲသြားၿပီး ေရနံဆီကို ေရအထင္နဲ႕ အသံုးျပဳလိုက္ေလသတည္း ။ ေရးေနရင္းနဲ႕ေတာင္ ရီမိပါတယ္ ။ အဲ့ဒီ  အျဖစ္က .. ေရခ်ဳိးပ်င္းတဲ့ ပဒူတေကာင္ မနက္ေစာေစာ ေရနံဆီတန္ခိုး နဲ႔ ေရခ်ဳိးလိုက္ရေလျခင္း ။ အိမ္သာထဲကေန ေရခ်ဳိးတဲ့ေနရာဆီ  သြားတဲ့ ပဒူတေကာင္ပံုစံ .. လမ္းေလွ်ာက္တာ ကားယားကားယားနဲ႕ .. ဟားတိုက္ျပီးရီမိတယ္ ။ သူကေျပာတယ္ မမငယ္ ကအူပုတ္   တယ္ တဲ့ ။ ဘာလို႕ဆိုေတာ့ အဲ့ဒီျဖစ္ရပ္က ေကအိုင္ေအ အထိျပန္႕တာေလ ၊ ခု ဒီမွာေရးျပီဆိုေတာ့ ဘယ္အထိျပန္႕မယ္ မေျပာတတ္ ။   ခြင့္လြတ္ပါ ပဒူေလးေရ .. လြမ္းစရာေလးမို႕ပါ ။ ေရနံဆီနဲ႕ေရနဲ႕ ကြာျခားခ်က္ ခံစားမူ႕ေလး သိျခင္လို႕ရွင္းျပပါဦး ပဒူေလးေရ ။ 

                    မငယ္ ရဲေမျဖစ္ကာစက တခ်ဳိ႕ရဲေမေတြက ေရွ႕တန္းမွာေလ ။ ေနာက္တန္းဗဟိုမွာ အေသးေလး ၊ နန္းေစာ ၊ေဒၚေသာင္းလွ၊  အီးတီ ၊ ခင္ခ်ဳိဦး ၊ လုမိုင္ ၊ ေဘာက္မိုင္ နဲ႕ အားယမ္တီး ကေကအိုင္ေအ မွာ ေဆးသင္တန္းတက္ေနေတာ့ တခါတေလ ဗဟိုျပန္လာတယ္ ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က မငယ္တို႕ ရဲေမေဆာင္မွာ ေနဝင္းစိုး ဆိုတဲ့ ေခြးေလးတေကာင္ရွိတယ္ေလ ။ ေခြးကေလးကိုေတာ့ ရဲေမေတြသိပ္ခ်စ္ၾကတယ္ ။ ေခြး နာမည္ကိုေတာ့ခ်စ္တာ မဟုတ္ဘူး ။ ေခြးနာမည္ ေနဝင္းစိုး ေပးခဲ့တာ အမွတ္စဥ္ ၁ ကရဲေမေတြေလ ။ ေန ဆိုတာ ေနဒြန္း (ယခု USA) ဝင္း ဆိုတာ မ်ဳိးဝင္း ၊ စိုး ဆိုတာ ျမင့္စိုး ေခၚ သံေခ်ာင္း(ျပည္တြင္း ေထာင္ဒဏ္ ခံေနရစဲ) ေပါ့ ။ ေခြး ကေလးကေတာ့တအားခ်စ္ဖို႕ေကာင္းပါ  တယ္ ။

                  မငယ္တို႕ ABSDF-NB ဟာ စတင္ဖြဲ႕စည္းကာစအခ်ိန္ဆိုေတာ့ စစ္စည္းကမ္းတအားတင္းၾကပ္တယ္ ။ ရဲေမေဆာင္ ကိုခြင့္မပါ ဘဲဘယ္သူမွ မသြားမလာရဘူး ။ အထူးသျဖင့္ ညေန ၆ နာရီ ေနာက္ပိုင္း ေပါ့ ။ ရီးစား ထားရင္ အလုပ္ၾကမ္း ၊ ေထာင္ဒဏ္ ၊ ထိတ္တုန္းေပါ့ ။ ေျမာက္ပိုင္းေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ ေတြလဲ ေကအိုင္ေအ ကသင္ၾကားပို႕ခ်ေပးတဲ့ စစ္ေရးသင္တန္းေတြကို တက္ေရာက္ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး တကဲ့ စစ္တပ္အသြင္ စနစ္တက် ထူေထာင္ႏုိင္ခဲ့တယ္ ။ အဆင့္ဆင့္ အမိန္႕နာခံမူ႕ရွိတယ္ ။

                  ဆိုေတာ့ တရက္မနက္ေစာေစာပိုင္းမွာ ေခြးကေလး ေနဝင္းစိုး ကို ရွာမေတြ႕ဘူး ။ မငယ္တို႕ ဝါးခုတ္၊တိုင္ထမ္း အာသံကုန္း (လူသတ္ကုန္း) ဘက္သြားတိုင္း ေနဝင္းစိုး အၿမဲလိုက္ေနၾကေလ ။ ေခြးေပ်ာက္ရွာတာ ေနာက္မွသိရတာက ေက်ာင္းသားသင္တန္းဆရာ   ကိုခိုင္ တို႕ ညၾကီးလာၿပီး ေခြးေလး ေနဝင္းစိုး ကိုသတ္စားလိုက္ၾကတယ္ေလ ။ မငယ္ တို႕ေနာက္တန္းမွာရွိေနတဲ့ ရဲေမေတြအားလံုး စိတ္မ  ေကာင္းေတြျဖစ္ ၊ မ်က္ရည္က် ၊ ေဒါသေတြထြက္ေပါ့ ။ သံေခ်ာင္းတို႕ မ်ဳိးဝင္းတို႕က ဒါၾကေတာ့ အေရးမယူေပးဘူး ။ ဒါေပါ့ ေခြးက သူတို႕နာ မည္ေတြနဲ႕ မွည္႕ထားေတာ့ သေဘာေပါက္ေပါ့ ။

                    ရဲေမေတြနဲ႕ သင္တန္းဆရာေတြနဲ႕ရန္ျဖစ္ၿပီ ။ ငါတို႕ေခြးနင္တို႕သတ္စားရင္ နင္တို႕ဝက္ ငါတို႕သတ္စားမယ္ေပါ့ ။ စိန္ေခၚျခင္း ေပါ့ ။ အဲ့ဒါနဲ႕ဘဲ ရဲေမႏွစ္ေယာက္ တပ္ပိုင္ဝက္ကို ေရွ႕တေယာက္ကၾကိဳးနဲ႕ဆြဲ ေနာက္ကတေယာက္က ဝက္ဖင္တြန္း နဲ႕ စစ္ေရးေလ့  က်င့္ ကြင္းကေန ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ေအာင္ျမင္စြာ ဘဲ ဝက္ၾကီးကို ရဲေမေဆာင္ ေခၚေဆာင္ႏုိင္ခဲ့တယ္ ။ တတပ္လံုးက ဝက္နဲ႕ ရဲေမ လံုးပန္းေန တာ ၾကည့္ၿပီး နင္တို႕ရဲေမေတြ ဝက္မသတ္ရဲ ပါဘူးေပါ့ ။ ဒီဘက္က ရဲေမေတြကလဲ အညံ့မခံ အရူံးမေပး စိတ္ဓါတ္နဲ႕ ဝက္သတ္မူ႕ၾကီးက်ဳး   လြန္မိပါတယ္ ။ ေဆးေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ အားယမ္တီးက ဒီမွာထိုးရတယ္ဆိုၿပီးခ်က္ေကာင္း လုပ္လိုက္မွဘဲ အဆံုးသတ္ေတာ့တယ္ ။

                    ဆိုေတာ့ ေနာက္ေန႕ လူစစ္တန္းစီမွာ ညအခ်ိန္မေတာ္ ရဲေမေဆာင္ သြားတဲ့ရဲေဘာ္နဲ႕ ဝက္သတ္တဲ့ရဲေမထြက္ဆိုေတာ့ အားလံုးဘဲ ဒုတ္နဲ႕တင္ပါး ႏွစ္ပါးသြားၾကရပါတယ္ ။  

           အဲဒါနဲ. မေရွးမေႏွာင္းမွာပဲ မငယ္တို.ရဲ. ရဲေမေဆာင္ကို ရဲေဘာ္အခ်ိဳ. ေရွ.တန္းကျပန္လာေတာ့ လာလည္ၾကတယ္၊ အေတြ.အၾကံဳေတြ ေျပာၾက ဆိုၾကနဲ. ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္တစ္ေယါက္က ပြတ္ခၽြန္းလိပ္ေတာ့  မငယ္လဲ ယူျပီးလိပ္ၾကည့္တယ္၊ ျပီးေတာ့ တစ္ဖြာ ႏွစ္ဖြာ လုပ္ျပီး ခ်ာတိတ္ကိုေပးလိုက္တယ္၊  အဲ မၾကာပါဘူး ေနာက္ေန.လူစစ္ တန္းစီမွာေလ နာမည္ေခၚၿပီးအျပစ္ေပးတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ ေျပာတာက “ရဲေမထဲက တစ္ေယါက္ မေန.က စည္းကမ္းေဖါက္တယ္ေပါ့ဆိုၿပီး ေဆးလိပ္ေသာက္တဲ့ရဲေမေရွ.ထြက္”  ဆိုေတာ့ ဟာ ေသေရာ ….. သြားပါျပီ…… လူစစ္တန္းစီေနတဲ့ လိုင္းထဲကေန ေရွ.ထြက္ တစ္ႏွစ္သုံးတစ္ လုပ္ ညာလွည့္၊ တစ္ႏွစ္သုံးတစ္ လမ္းေလွ်ာက္… ဟုတ္ကဲ့ စခန္းမွဴးေရွ.ရပ္…… အျပစ္ရွိလား …. ဟုတ္ကဲ့ရွိပါတယ္……. အသံျပတ္ျပတ္နဲ.ျပန္ေျဖ၊ လက္ႏွစ္ဖက္ အေရွ.ဆန္.တန္း၊ သတိအေနအထားဆဲြ၊ အသင့္ျပင္ထား၊ တင္ပါးေပၚက်လာမယ့္ ၀ါးလုံးစိမ္းကို ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ လာပါျပီ၊ ဂြမ္းကနဲ    နာလိုက္တာ (၃) ခ်က္ တစ္ေနရာထဲ ထိထိမိမိပဲ၊ သင္တန္းဆင္းျပီးကထဲက အရုိုက္မခံရတာ၊ ရဲေမဘ၀မွာ ပထမဦးဆုံး စားရတဲ့ အီၾကာေကြး၊ နင့္ေနေရာ။ မွတ္မွတ္ရရပဲ။ မွတ္မွတ္ရရလို.ေျပာတာေနာ္ အမွတ္ရွိသြားတယ္လို. ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။

          အဲလိုရိုက္လို.နာရင္ ရိုက္ေနတဲ့အခ်ိန္ တင္ပါးကို လက္နဲ.မပြတ္ရဘူး၊ ပြတ္ရင္ ပြတ္တဲ့လက္ပါ ခံသြားရမယ္၊ အီၾကာေကြး သုံးေခ်ာင္းစားျပီး စခန္းမွဳးကို သတိဆဲြ၊  အေလးျပဳ၊ တစ္ႏွစ္သုံးတစ္ ညာလွည့္၊ လမ္းေလွ်ာက္ တန္းစီေနတဲ့ လုိင္းထဲျပန္၀င္၊ ေအးေဆး သက္သာ တန္းျဖဳတ္၊ အမေလး အခုမွပဲ တင္ပါးပြတ္ခြင့္ရေတာ့တယ္။ တင္ပါးကို လက္နဲ.ပြတ္တဲ့အထိ မ်က္ႏွာက စပ္ျဖည္းျဖည္း၊ ျပီးေတာ့ ရဲေမေဆာင္ထဲေျပး၀င္ အိပ္္ယာေပၚေမွာက္အိပ္၊ အရိုက္ခံရတဲ့ေနရာကို ေရေႏြးပုလင္းနဲ.ၾကိတ္၊ အမွတ္ကေတာ့ မရွိၾကပါဘူး။

          ဒီတစ္ခါေတာ့ ေနာက္တန္းမွာ ရွိေနတဲ့ ရဲေမအားလုံးတစ္ေယါက္မက်န္ အရိုက္ခံရတဲ့ျပစ္မွဳတစ္ခုကုိ စုစည္းျပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး က်ဴးလြန္ၾကပါတယ္၊ အျဖစ္ကဒီလိုပါ ။

          ေနာက္တန္္းမွာရွိေနတဲ့ ရဲေမေတြ မငယ္၊ မေလး၊ နန္းေစာ၊ ခင္ခ်ိဳဦး၊ ေဒၚေသာင္းလွ၊ ET၊ လုမုိင္၊ (သင္းသင္းပါလားမပါလား သတိမရေတာ့ဘူး)။ တရုတ္ရြာ ရွားေဟာ့ပါ သြားဖို.စခန္းမွဴးဆီခြင့္ေတာင္းျပီး သြားၾကတာ၊  လိုင္စင္ကေန ရွာေဟာ့ပါဆိုရင္ ေတာင္အဆင္းၾကီးပဲ ေျပးဆင္းသြားၾကတာ၊ ရြာေရာက္ေတာ့ KIA ဒူး၀ါးတစ္ေယါက္္အိမ္မွာ ဟိုစားဒီစားနဲ. ေနာက္ေတာ့ ဆပ္ဖီေသာက္ၾကေရာ ။ ဆပ္ဖီဆိုတာ ေကာက္ညွင္းနဲ.လုပ္တဲ့  ကေဇာ္ရည္တစ္မ်ိဳးပါ၊ ေသာက္လို.အရမ္းေကါင္းတယ္၊ ခ်ိဳခ်ဥ္စူးေလး၊ မ်ားမ်ားေသာက္မိရင္ မူးတတ္ပါတယ္။

          ဟုတ္ပါတယ္၊ အလကားရတိုင္း နင္းကန္ပိတ္္ေသာက္ပါတယ္၊ သူကေလတိုက္ရင္ ပိုမူးလာတယ္ေလ၊ ေသာက္တုန္းေတာ့ ဘယ္သူမွ ဘာမွ မျဖစ္ၾကဘူး။ အခ်ိန္တန္လို. စခန္းကို ျပန္ၾကေတာ့ လမ္းမွာ ရီေ၀ေ၀ေလး စျဖစ္လာၾကျပီ၊ ေတာက္ေလွ်ာက္ လိုင္စင္စခန္းက ေတာင္တက္လမ္း၊ ေဆးရုံကုန္းကလမ္းက ျဖတ္လမ္းသုံးျပီး ေတာင္တက္ၾကတယ္၊ မူးလာၾကပါျပီ၊ ခင္ခ်ိဳဦး အန္ျပီ၊ က်မ မငယ္မူးျပီ၊ အားလုံးလဲ မူးလာၾကျပီ၊ ရီတီတီေလး ျဖစ္လာၾကျပီ၊ ေပ်ာ္လိုက္ၾကတာေလ၊ မငယ္က မူးေလ သီခ်င္းေအာ္ဆိုေလေပ့ါ၊ ေအာ္ကိုဆိုတာ၊ ေက်ာင္းသားရဲေမတစ္စု သံျပိဳင္သီခ်င္းဆိုျပီး အခ်ိန္တန္္ေတာ့ ေက်ာင္းသားတပ္ျပန္ေရာက္၊ ေပ်ာ္ၾကတယ္ကြာ၊ ရဲေမေဆာင္ေရာက္။ ေနာက္တစ္ေန. မနက္ေတာ့ လူစစ္တန္းစီမွာ ထံုးစံအတိုင္းေပါ့ ေက်ာင္းသားရဲေမမ်ား ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္မွ ခ်မွတ္ထားေသာ စည္းကမ္းေဖါက္ဖ်က္မွဳ၊ အျပစ္ရွိေသာ ရဲေမမ်ားထြက္လဲဆိုေရာ မငယ္တို.ေက်ာင္းသားရဲေမေတြ တစ္ေယါက္ျပီး တစ္ေယါက္ထြက္ျပီး အီၾကာေကြးအစားခံလိုက္ၾကရတာ တေဆာင္လုံး ရဲေမကုန္ေရာ။ လူစစ္တန္းစီအျပီး ရဲေမေတြ တစ္ေယါက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယါက္ၾကည့္ျပီး မ်က္ႏွာပိုး သိပ္မေသဘူး။ တင္ပါးနဲ.လက္နဲ. ပြတ္ေနၾကတယ္ အနာေျပေအာင္ လုပ္ေနၾကတာေလ။

          ကဲ ဝက္သတ္တဲ့ ရဲေမေတြထြက္၊ ေဆးလိပ္ေသာက္တဲ့ ရဲေမ ထြက္၊ ဆပ္ပီေသာက္တဲ့ရဲေမေတြထြက္၊ ျပဳံးမိတယ္ ျပန္စဥ္းစားမိတယ္၊ အရိုက္ခံရလဲ ေပ်ာ္ေနတာပဲ၊ ကို္ယ္လဲလုပ္ခ်င္တာလုပ္ သူတို.လဲ ရိုက္ခ်င္္သလိုရိုက္၊ မငယ္ဆို စစ္သင္တန္းမွာ ဒုတ္ခ်က္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္နီးပါး အစားခံခဲ့ရတာ။ လြမ္းစရာေပါ့၊ ၾကြားစရာမရွိ ၾကံဖန္ျပီး မင္းသင္တန္းမွာ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ အရိုက္ခံရလဲဆိုတာ ျပိဳင္ၾကေသးတယ္။ အံ့ပါရဲ. တို.မ်ားရဲ. ေက်ာင္းသားစိတ္ဓါတ္၊ ခပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပဲ၊ ျဖစ္ေလရာဘ၀မွာေနာ္။

          ေအာ္ ၾကံဳတုန္း ဂုဏ္ယူစြာ ေျပာလိုက္ပါရေစ၊ ABSDF ေျမာက္ပိုင္းေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္မွာ သင္တန္းဆင္း ေသနတ္ပစ္ၿပိဳင္ပြဲမွာ ဆုရတဲ့ ရဲေမ  ႏွစ္ဦးပဲ ရွိတယ္ေလ၊ အဲဒါ နန္းေစာနဲ. မငယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ပဲထင္ပါတယ္ ဒို.ေတြကို ေထာက္လွမ္းေရးဆိုျပီး စြပ္စဲြတာ၊ ေသနတ္နဲ. ရင္းႏွီးမွဳရွိတယ္ ဆိုျပီးေတာ့ေလ။ ရဲေဘာ္ေတြနဲ. တေျပးထဲ ပစ္မွတ္ခ်ိန္ပစ္ရတာေနာ္၊ အရည္အခ်င္းေခသူေတြ မဟုတ္၊

          ေနာက္ပိုင္းအခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ ေရွ.တန္းထြက္တဲ့ ရဲေမေတြ ျပန္္ေရာက္လာ၊ ေနာက္တန္းမွာ ရွိေနတဲ့ ရဲေမေတြနဲ. ေျပာၾက ဆိုၾက ေပ်ာ္စရာၾကီးေပ့ါ၊ ရဲေမေတြပါတဲ့ စစ္ေၾကာင္းဗ်ဴဟာ (၂)  ဗန္းေမာ္စစ္ေၾကာင္းေနာ္၊ CS စစ္ေရးတာ၀န္ခံ သံေခ်ာင္း ညာဖက္လက္ ဆုံးရွံဴးရတဲ့ တုိက္ပဲြ၊ အေတႊ.အၾကံဳေတြ အမ်ားၾကီးပဲ။ ေျပာေန ေရးေနရင္ ၀တၳဳ အရွည္ၾကိး ျဖစ္သြားမွာ ေသခ်ာတယ္။

          မွတ္မွတ္ရရေတြထဲက မငယ္၊ မေလး၊ ET၊ နန္းေစာ၊ သင္းသင္းညီ၊ မိဘို (ခ) ဘိုဘို၊ ေက်ာ္ခိုင္၀င္း၊ ေစာျမေအာင္၊ လွထြန္း၊ စိန္သန္း၊ ရာကြတ္ ေနာင္ပါရာ စခန္းဗ်ဴဟာ ၃ ေပ့ါ။ အဲဒီတုန္းက ET က မငယ္ရဲ. ယူနီေဖါင္းအက်ီၤ အိတ္ကပ္ထဲကို ပင့္ကူတစ္ေကါင္ဖမ္းျပီး ထည့္လိုက္တာ၊ ဘာေျပာေကါင္းမလဲ ေအာ္ဟစ္ခုန္ေပါက္ျပီး ထမင္းေတာင္ မစားႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ တျခားဘာမွ မေၾကာက္ဘူး ပင့္ကူနဲ.ပတ္သက္ရင္ လုံး၀မရဘူး၊ ၾကီးၾကီးေသးေသး၊ အဆိပ္ရွိရွိ မရွိရွိ၊ ET ရဲ. ထိထိမိမိ စလိုက္တာ မငယ္ထမင္းငတ္သြားခဲ့တယ္။

          ET ရယ္ေလ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ.မမၾကီးကို ဒီလိုမစေတာ့ဘူးေနာ္လို. ေတာင္းပန္တယ္၊ မငယ္ကို ET က တစ္ခါတေလ မၾကီးလို.ေခၚတယ္၊ သူမ်ားေတြ ေခၚသလိုမ်ိဳး မေခၚခ်င္လို.တဲ့၊ အားလုံးက မငယ္လို.ေခၚေတာ့ နန္းေစာက မမငယ္လို.ေခၚတယ္၊ သူမ်ားေတြေခၚခ်င္သလိုမ်ိဳး မေခၚခ်င္လို.တဲ့၊ ဘယ္လိုပဲေခၚေခၚ မငယ္ဟာ မငယ္ပါပဲေနာ္၊ လူအနည္းစုက ဘယ္လိုပဲ စြပ္စဲြ စြပ္စဲြ မငယ္ဟာ မငယ္ပါပဲေနာ္။

          ABSDF ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ေျမာက္ပုိငး္က ကခ်င္နယ္ေျမမွာ တည္ေထာင္ခဲ့ေတာ့ ေက်ာင္းသားရဲေမ ရဲေဘာ္တိုင္း ကခ်င္တိုင္းရင္းသားေတြလုပ္တဲ့ ေခါင္ရည္ကို အလကားရရင္ ေသာက္ၾကတာပါပဲ။ တစ္ရက္မွာ ET တစ္ေယါက္ ဘယ္ကရတဲ့ ေခါင္ရည္ေသာက္လာလဲမသိဘူး၊ ေနာင္ရာပါမွာ ေသာက္ျပီးမူးျပီး ဂ်ီက်ေနေတာ့ မငယ္က သူ.ကို ေရေခ်ာင္းထဲဆဲြႏွစ္ထားတာ အမူးေျပေအာင္လုိ.ေပ့ါ၊ ဒီလိုပဲေလ သူတို.မူးေတာ့ မငယ္ကျပန္္ထိမ္းရတယ္၊ အျပန္အလွန္ေပ့ါ။ မငယ္က အၾကီးျဖစ္ျပီး တစ္ရက္မွာ ဆပ္ဖီေသာက္ျပီး မူးေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ ညဖက္နဲနဲ အခ်ိန္ေရာက္ေနျပီ။ အဲဒီေန.က ပဲြရွိတယ္၊ အလကားရရင္ အကုန္စား၊ အကုန္ေသာက္ေလ ထုံးစံလိုျဖစ္ေနျပီ။

          ဆပ္ဖီေသာက္ရင္ မူးတယ္ဆိုတာသိလဲ ေသာက္လို. အရမ္းအရသာရွိေတာ့ ေသာက္မိၾကတာပါပဲ။ ေဖ်ာ္ရည္ေလးလိုပဲေလ။ အဲဒီညက မငယ္မူးေတာ့ လုမုိင္ခမ်ာ သနားပါတယ္၊ မငယ္ ယူနီေဖါင္းခါးပါတ္ကို သူ.ခါးပတ္နဲ. ဆဲြခ်ိတ္ထားျပီး မငယ္ေရေခ်ာင္းထဲ မက်သြားေအာင္ သူဆဲြထိမ္းေပးေနရတယ္။

          သူ.အေျပာအရဆိုရင္ မငယ္ကမေန.ည က အဲဒီေရေခ်ာင္းတံတားေပၚမွာ လမင္းၾကိးကိုၾကည့္ျပီး စကားေတြစုံေနေအာင္ေျပာျပီး ငိုသတဲ့။ ျပန္မယ္ဆိုတာလဲ မျပန္ဘူးျငင္းလို. ခါးပတ္အပိုတစ္ေခ်ာင္းနဲ. သူ.ခါးပတ္နဲ. ခ်ိတ္ထားျပီး ေခ်ာင္းထဲခုန္္ခ်မွာေၾကာက္လို. တညလုံး မငယ္နားေစာင့္ေနရတာတဲ့ ကိုယ္ဖါသာေတာင္ ရွက္သြားမိတယ္။

          ငါဘာေျပာလဲ လုမိုင္ဆိုေတာ့ က်မလဲ မမွတ္မိေတာ့ဘူး၊ နာမည္ေတြ ေျပာေျပာျပီး ငိုသတဲ့၊ ေတာ္ပါေသးရဲ.လို. ဆိုရမယ္။ ေကါင္းေကါင္းသတိမရတာကိုပဲ။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လဲ ဘာေတြမ်ား ေျပာမိလို. ဘယ္သူ.နာမည္ေတြ ေရရြတ္ျပီး လြမ္းမိသလဲ၊ လမင္းကို ၾကည့္ျပီး ဘာေတြစိတ္မေကါင္းျဖစ္လို. ငိုခဲ့သလဲ မသိ၊ မူးေနသကိုး။

          ခရီးေတြထြက္ရေတာ့ ခရီးစဥ္ထဲက တစ္ခုေပါ့ေလ၊ ဗ်ဴဟာ ၂ ဗန္းေမာ္ခရိုင္ဖက္္ဆင္းေတာ့ ေဆးဆရာမ အားယမ္တီးလဲ ပါတယ္ေလ၊ စစ္ေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ စကားေျပာလုိက္ ေနာက္လိုက္ေျပာင္လိုက္နဲ. ခရီးဆက္ၾကတယ္။ မငယ္က ေရခ်ိဳးတာၾကိဳက္တယ္၊ဘယ္္ေနရာမွာ စခန္းခ်ခ် ေရခ်ိဳးဖို. ေနရာလိုက္ရွာရတာ အေမာ၊ အဲဒီတုန္္းက ညေတာ္ေတာ္နက္မွ ေရခ်ိဳးဖို. အခ်ိန္ရေတာ့ အားယမ္တီးနဲ. ေရေခ်ာင္းသြားဖို. တုိင္ပင္ျပီး သြားၾကတာေပ့ါ။ ေရေခ်ာင္းေရာက္ေတာ့ တစ္ေယါက္မ်က္ႏွာတစ္ေယါက္ၾကည့္ျပီး အရမ္းညနက္ေနျပီ ဘယ္သူမွ ေရေခ်ာင္းမွာ မရွိဘူး။

          ကဲ လုပ္လိုက္ေလ ၾကာသလားလို. လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရခ်ိဳးၾကရေအာင္ေပါ့ေလ။ ေျပာလို.ဆုံးေရာ အားယမ္တီးက ျမန္တယ္ ယူနီေဖါင္းခၽြတ္ျပီး ေရထဲဆင္းခ်သြားျပီ။ သိတယ္ဟုတ္၊ သေဘာေပါက္၊ မငယ္ေတာင္ ယူနီေဖါင္းအက်ီခၽြတ္မလို. ျပင္ေနတုန္း ကံေကါင္းခ်င္ေတာ့ အခ်ိန္မွီပဲ ေရေခ်ာင္းဟိုဖက္ တရုတ္ကမ္းဖက္က တရုတ္ေတြ ငါးဖမ္းဖို. မီးအိမ္ေလးေတြနဲ. ဆင္းလာၾကတာေတြ.ေတာ့ မငယ္လဲ ေရခ်ိဳးမလို.ျပင္ေနတာကို ရပ္ျပီး အားယမ္တီးကုိ သတိလွမ္းေပးလိုက္တယ္ ေရထဲမွာ ငုံ.ေနဖို.။

          အားယမ္တီးခမ်ာမွာေတာ့ တစ္ေယါက္္ထဲ ေရေခ်ာင္းတိ္မ္တိမ္ေလးထဲမွာ လေရာင္ကလဲ လင္းထိန္လို. သူ.မွာလဲ အ၀တ္အစားမရွိ ဗလာ၊ တရုတ္ေတြကလဲ ေရေခ်ာင္းထဲဆင္းလာ၊ မငယ္က သူ.ကိုျပန္ေခၚ သူကလဲ ေရေခ်ာင္းထဲက ထလာလို.မရ၊ လာႏိုင္သေလာက္ ေရနဲ.ဖုံးကြယ္ျပီး လာရွာပါတယ္။ ေရကလဲ ေျခသလံုးေတာင္မွ မျမဳပ္ေတာ့ အားယမ္တီးခမ်ာ လုံမလားထင္ျပီး ေမွာက္လို. . မငယ္ကလဲ သူ.ကုိေအာ္ျပီး ေမွာက္လိုက္ ေမွာက္လိုက္လို. ေျပာပါတယ္။ မေျပာလို.မွ မျဖစ္ေတာ့တာ လေရာင္ေအာက္မွာ အကုန္ထင္ထင္ရွားရွားၾကီးျဖစ္ေနတာ၊ အားယမ္တီးလဲ မငယ္ က်မကို အက်ီေတြယူေပးအုံးလုိ. ေအာ္ဟစ္ေတာင္း၊ မငယ္ကလဲ ရယ္ေကါင္းေကါင္းနဲ. ရယ္ေနေတာ့ မယူေပးႏိုင္ဘူး သူ.ကိုပဲၾကည့္ျပီး တဟားဟားနဲ. ေအာ္ရယ္၊ အားယမ္တီးက ေရတိမ္တိမ္ေလးထဲမွာ အားယားေမွာက္ျပီး ေပၚေနတဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြကို ေရနဲ.ပက္ျပီး လုံေလမလားလို. ဖုံးအုပ္၊ မငယ္ကေတာ့ ဘာမွ မကူညီႏုိင္ပဲ ေခ်ာင္းစပ္ကေန ခြက္ထိုးခြက္လန္ ေအာ္ရယ္ေနေတာ့တယ္။ အားယမ္တီးေရစိတ္မဆိုးနဲ.ေနာ္ မင္းကိုၾကည့္ရတာ ေခ်ာင္းထဲမွာ ေရေဆးငါးၾကီးလိုပဲေလ၊ လေရာင္ေအာက္မွာ ဆင္းဆင္းၾကီး လဲေနတာ ရယ္ရတယ္ေလ၊ အခုထိပဲ ေတြးလိုက္ရင္။ အမွတ္တရေလးေတြပါ၊ လြမ္းပါတယ္ အမွတ္တ၇ေလးေတြ ေရးျဖစ္တာပါ။

          ပဒူတစ္ေကါင္အေၾကာင္း အမွတ္တရေလး ေျပာပါရေစေနာ္၊ အဲဒီဗ်ဴဟာ ၂ ဗန္္းေမာ္ခရိုင္ ခရီးစဥ္ပဲထင္ပါတယ္၊ တရုတ္ရြာဖက္မွာ စခန္းခ်တယ္ေလ၊ ညဖက္ေပ့ါ၊ မငယ္တုိ. ရဲေမေတြလဲ အားလုံးစုျပီး အေပ့ါအပါးသြားဖို. ေနရာရွာၾကတာေပ့ါ၊ အဲဒိေဒသက ရြာေတြမွာက အိမ္သာမထားၾကဘူးေလ ထားစရာလဲ မလိုေလာက္ေအာင္ ျမဴနီစပယ္ ၀က္ေတြ ရွိေနတာကိုး။

          ဂဃနဏ မရွင္းျပပါရေစနဲ.ေနာ္၊ အဲဒီရြြာတစ္ရြာရဲ. ညတစ္ညေပ့ါ၊ မငယ္တို.ေက်ာင္းသားရဲေမတစ္စု အတူတူ ေတာထိုင္ဖို.ေနရာေကါင္းရွာေတာ့ ဟုတ္ျပီ ေတြ.ျပီ အားလုံးစုထုိင္ေတာ့ မေရႊပဒူတစ္ေယါက္ ရွည္လ်ားျပီး မငယ္တို.နဲ. မလွမ္းမကမ္း သြားထုိင္တယ္။ မသြားနဲ.လို. ေျပာလဲမရဘူး၊ အဲဒီ ပဒူ ငါးေကါင္ဟာတစ္ခါတေလ သူတို.လုပ္ခ်င္တာ လုပ္တယ္၊ ေျပာလို. ရခ်င္မွရတာ၊ အဲဒီေတာ့ အဲဒီ ဟာသဇတ္လမ္းေလး ေပၚလာတာေပ့ါ။

          အဲဒီ ပဒူေလးဟာ သူ.ေနရာသူသြားထိုင္တာ ယူနီေဖါင္းခၽြတ္ သူကိစၥသူရွင္းေပ့ါ၊ ထုိင္ေနရင္း အေမွာင္ထဲမွာ မ်က္လုံးက က်င့္သားလဲရေရာ အဲဒီပဒူေလး မဟာ့ မဟာ အမွားၾကီးကို ျမင္လိုက္ပါျပီ ။ သူ.ေရွ.မွာ သူမသြားခင္ထဲက ရဲေဘာ္တစ္ေယါက္က ထုိင္ေနတာ။ သူသြားေတာ့ ဟိုရဲေဘာ္ေလးကရွက္ၿပီး ျငိမ္ေနတာ။ သေဘာေပါက္ေနာ္ မေရႊပဒူ ဘယ္လိုထိသြားလဲဆိုတာ။ ဟာသေပါ့ ။ မေမ့ဘူး။

          အဲ့ဒီအခ်ိန္ေလးေတြျပန္ရယူၾကည္႕ျခင္ပါတယ္။ ေတာထဲမွာ အေနဆင္းရဲခဲ့ၾကပါတယ္။ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီအေတြ႕အၾကံဳေတြဟာ ေငြေပးဝယ္လို႕ မရတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳေတြေလ။တေယာက္နဲ႕တေယာက္ အနစ္နာခံတယ္။ကူညီတယ္။ေနာက္ၾက ေျပာင္ၾကနဲ႕ ဘာနဲ႕မွမတူဘူး ၊ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္စိတ္ဆိုတာေလ။ျဖတ္ သန္းခဲ့တဲ့ ကာလေတြမွာ လြမ္းစရာေတြ ေျပာလို႕မွ ကုန္မွာမဟုတ္ေတာ့ အီးတီ ေရ ဒီေလာက္နဲ႕ေက်နပ္ပါကြာ။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ၁၂ရက္ေန႕ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ ( ျပည္ေထာင္စု ေန႕ ) ရဲ႕ ခံစားမႈ ေတြ ေရးသားတင္ ျပပါ့မယ္ ။

နန္းေအာင္ေထြးၾကည္ ။
Nang Aung Htwe Kyi facebook