ပဋိပကၡၾကားက ျမန္မာႏိုင္ငံ - အာရွရဲ႕ ေဘာ့စနီးယား ျဖစ္ႏိုင္သလား

Tuesday, 11 October 2011 08:55 လွေရႊ
၁၉၉၈ ခုႏွစ္က က်ေနာ္ ေခတ္ေဟာင္း ရခိုင္သမိုင္းကို ေလ့လာေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဗမာ့သမိုင္းပ ညာ ရွင္ႀကီး ေဒါက္တာသန္းထြန္းက ႏွစ္ေပါင္း ၃၀၀ ေက်ာ္ တည္တံ့ခဲ့တဲ့ ေျမာက္ဦးေခတ္ ဘာေၾကာင့္ ရုတ္တ ရက္ ပ်က္သုဥ္းသြားသလဲလို႔ ေမးပါတယ္။

အေျဖကို တစ္ခြန္းတည္းႏွင့္ ေပးပါတဲ့။ က်ေနာ္ရဲ႕ အေျဖက စည္းလုံးမႈ မရွိတဲ့အတြက္ ေျမာက္ဦးေခတ္ နိဂုံးခ်ဳပ္ရတဲ့ အေၾကာင္း ျပန္လည္ေျဖခဲ့ပါတယ္။ ရခိုင္ရဲ႕ ေျမာက္ဦးေခတ္ဆိုတာ ေအဒီ ၁၄၃၀ ကေန ၁၇၈၄ ခုႏွစ္အထိ ႏွစ္ေပါင္း ၃၅၄ ႏွစ္ ၾကာခဲ့ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀၀ ေက်ာ္ အတြင္းမွာ တည္ ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ကာကြယ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး စနစ္ေတြဟာ မုဆိုးဖို ရြာသူႀကီး စတင္ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ကုန္းေဘာင္ မင္းဆက္ ၁၇၅၂ က ႏွစ္ေပါင္း ၃၂ ႏွစ္ အၾကာမွာ သိမ္းပိုက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လက္ရွိအေနအထားကို ၾကည့္ရင္ စည္းလုံးမႈ ပ်က္ျပားေနတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရ အဆက္အဆက္ကို လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေနတဲ့ ရခိုင္၊ ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ ကရင္နီ၊ ကရင္၊ မြန္ စတဲ့ တိုင္းရင္းသားမ်ား အပါအ၀င္ အဖြဲ႔ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ ရွိပါတယ္။ အခ်ဳိ႕ေသာ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ေတြဟာ စစ္အစိုးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လုပ္ထားၾကသလို၊ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး မလုပ္တဲ့ အဖြဲ႔ေတြလည္း ရွိေနပါေသးတယ္။ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ အဖြဲ႔ေတြထဲမွာ UWSA၊ SSA-North၊ KIO တို႔က အင္အားအႀကီးဆုံးေသာ အဖြဲ႔ေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း စစ္အစိုးရရဲ႕ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ ႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရး မဟာဗ်ဴဟာေတြေၾကာင့္ အခ်ဳိ႕ေသာ လူမ်ိဳးစု လက္နက္ကိုင္ တပ္ေတြဟာ အယင္ကထက္ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရးမွာ အင္အား ေတာင့္တင္းလာ ခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီ အထဲကမွ “၀” လူမ်ိဳးစု လက္နက္ကိုင္တပ္ UWSA ဆုိတာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ တပ္ေတြထဲမွာ အင္အားအႀကီးဆုံး ျဖစ္ပါတယ္။ လက္နက္ကိုင္ အင္အား (၂၅၀၀၀) ႏွစ္ေသာင္းခြဲႏွင့္ လက္နက္ အပိုအလွ်ံ အေရအတြက္က (၃၀၀၀၀) သုံးေသာင္းေလာက္ ရွိပါတယ္။ စစ္အစိုးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လုပ္ၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း မ်ားစြာမွာ ေဒၚလာ ဘီီလီယံႏွင့္ ခ်ီၿပီး ရင္းႏွီး ျမဳပ္ႏွံထားတဲ့ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ စက္တင္ဘာလမွာ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ၀ီကီလိ သတင္းဖြင့္ထုတ္ခ်က္ အရ ဆိုရင္ UWSA က ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈေငြ ေဒၚလာ ၂ ဘီလီယံ ရွိပါတယ္။

၀ၿမိဳ႔ေတာ္ ပန္ဆိုင္းဆိုဟာ ကာစီႏို ေလာင္းကစားရုံေတြ၊ ကမာၻ႔အဆင့္မီ ေဆာက္လုပ္ ထားတဲ့ ဟုိတယ္ေတြႏွင့္ စည္ကားေနတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ လက္ေအာက္မွ ခြဲထြက္တုန္းက လက္နက္ကိုင္ အေရအတြက္ ေထာင္ဂဏန္းသာ ရွိခဲ့ေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ တပ္မဟာ (၈) ခု ရွိတဲ့ အင္အားႀကီး တပ္မေတာ္တရပ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။

က်ေနာ္တို႔ သိခဲ့တဲ့ “၀” လူမ်ဳိးဆိုတာ စာမတတ္၊ ေပမတတ္ ေတာင္ေပၚသားေတြ အျဖစ္သာ သိခဲ့ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ လက္နက္ငယ္ ထုတ္လုပ္တဲ့စက္ရုံေတြ၊ ေျမျပင္မွ ေ၀ဟင္ပစ္ ဒုံးလက္နက္ေတြ ပိုင္ဆိုင္ ထားတဲ့ “၀” တပ္မေတာ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။

ကခ်င္ဖက္ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဌာနခ်ဳပ္ “လိုင္ဇာ” ဆိုတာကလည္း ၿမိဳ႔ျပႏိုင္ငံအျဖစ္ တင္စား လို႔ရတဲ့ အေနအထားကို ေရာက္ေနပါၿပီ။ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ တပ္သားအေရ အတြက္က (၁၀၀၀၀) တစ္ေသာင္းႏွင့္ အရန္တပ္သားက (၁၀၀၀၀) တစ္ေသာင္းရွိေၾကာင္း KIA တာ၀န္ရွိသူတဦးမွ ေျပာဆို ခဲ့ဖူးပါတယ္။ လက္နက္ငယ္ ထုတ္လုပ္တဲ့ စက္ရုံေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ အဖြဲ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ကရင္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ကလည္း တပ္မဟာ (၇) ခု၊ တပ္သား အေရအတြက္ (၃၀၀၀) သံုးေထာင္ေလာက္ လႈပ္ရွားေနၿပီး၊ လက္နက္ကိုင္ အေရအတြက္ (၇၀၀၀) ေလာက္ရွိတဲ့ သက္တမ္း အရင့္ဆုံး တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ရွမ္းျပည္နယ္ဘက္ကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ (SSA-South) တခုတည္းမွာတင္ တပ္သား အေရအ တြက္က (၂၀၀၀၀) ႏွစ္ေသာင္း ၀န္းက်င္ရွိေနပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္မႈ သမုိင္းမွာ အင္အား အေရအတြက္အရ အမ်ားျပားဆံုး အခ်ိန္လို႔ေတာင္ ေျပာႏိုင္ပါ တယ္္။ လူမ်ဳိးႏြယ္စု မ်ားျပားလွတဲ့ နိုင္ငံတခုရဲ႕ စည္းလုံးမႈ ၿပိဳကြဲေနတဲ့ လကၡဏာ အျပည့္ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံတခု ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ ျငင္းလို႔ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ပုဂံေခတ္ကေန ကုန္းေဘာင္ မင္းဆက္အထိ ျမန္မာ့သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္ရင္ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ နယ္ေျမ ေအးခ်မ္း တည္ၿငိမ္မႈ မရွိဘူးဆိုရင္ ဗမာပေဒသရာဇ္ ဘုရင္ေတြရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဟာလည္း ဘယ္ေတာ့မွ တည္ၿငိမ္ေလ့ မရွိပါဘူး။ ထီးနန္းစြန္႔ရတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးကိုေတာင္ ေရာက္တတ္တာကို ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။

အခုလက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ စစ္အစိုးရဲ႕ တုိင္းရင္းသား ျပည္သူေတြအေပၚ ဖိ္ႏွိပ္မႈက အျမင့္ဆုံးကို ေရာက္ေနပါတယ္။ ျပည္တြင္း စစ္မီးလွ်ံ ေတာက္ေလာင္ေနဆဲ။ တိုင္းရင္းသားအေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဗမာအပါအ၀င္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေတြ အတြင္းမွာလည္း အျမင္မတူမႈေတြ၊ စိတ္၀မ္းကြဲမႈေတြ ရွိေနပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြအေပၚ ရာသက္ပန္ ဖိႏွိပ္ထားလိုတဲ့ စစ္အုပ္စုေတြႏွင့္ တိုင္းရင္းသားေတြ အေပၚ နားလည္ႏိုင္မယ္လို႔ ယူဆရတဲ့ လစ္ဘရယ္ ဒီမိုကရက္ အင္အားစုေတြရဲ႕ စိတ္၀မ္းကြဲမႈ ကလည္း ညွိႏႈိင္းလို႔ ရႏိုင္မယ့္ အေနအထား မရွိဘူးဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ ျမင္ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္း နိုင္ငံမ်ားကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ အေနအထားဟာ စစ္အစိုးရ အေပၚမွာ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးအရ လိုက္ေလ်ာၿပီး အျမတ္ထုတ္၀ါဒႏွင့္ ေပါင္းေနေပမဲ့ တဖက္မွာ “UWSA” ကို အင္အား ေတာင့္တင္းတဲ့ လက္နက္ကိုင္ တပ္မေတာ္ တရပ္ ေပၚေပါက္ လာေအာင္ ကူညီခဲ့တယ္။ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ တူညီတဲ့ အမ်ဳိးသားေရးနဲ႔ အမွတ္အသားသရုပ္ လကၡဏာဟာ ေပါင္းစည္းမႈ သေဘာကုိ ေဆာင္တယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်ႏုိင္ပါတယ္။ “၀” ေတြဟာ တရုတ္ စကားေျပာတဲ့လူမ်ဳိး ျဖစ္ေနၿပီး၊ တရုတ္ထုံးတမ္း အစဥ္အလာကို ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးတဲ့ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစု ျဖစ္ေလေတာ့ တရုတ္ရဲ႕ ၾသဇာကို တည္ေထာင္လို႔ ေကာင္းတဲ့ လူမ်ဳိးစု အျဖစ္ တည္ရွိေနပါတယ္။ “၀” လက္နက္ကိုင္တပ္ဟာ သေဘာအရ ေျပာရရင္ နဂါးႀကီးရဲ့ “ကုတ္တံ” ျဖစ္ေနပါတယ္။

ေဘာ့စနီးယားစစ္ပြဲဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ေနထိုင္ေနတဲ့ တိုင္းရင္းသား ေပါင္းစုံ ေလ့လာသင့္တဲ့ စစ္ပြဲတခု ျဖစ္တယ္။ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး မုန္းတီးမႈ၊ ရုရွားအႏြယ္၀င္ “ဆာ့ဗ္” လူမ်ိဳးစု အေပၚမွာ ရုရွားရဲ႕ ေျမွာက္ထိုး ပင့္ေကာ္ေပးမႈေၾကာင့္ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ စစ္အနိဌာရုံ အျပည့္နဲ႔ မ်ဳိးျဖဳတ္ သန္႔စင္ေရး စစ္ပြဲျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

က်ေနာ့္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးဖူးတဲ့ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ “၀” ရဲ႕ အင္အား ႀကီးထြားမႈကို အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ အင္အားတစ္ရပ္ အျဖစ္ ျမင္ေလ့ရွိပါတယ္။ “၀” နယ္ေျမဆိုတာ ျမန္မာႏွင့္ တရုတ္ၾကားမွာ ရွိတဲ့ ျပႆနာေတြ ေပၚေပါက္ႏိုင္တဲ့ အထိမခံတဲ့ နယ္ေျမေကာ မျဖစ္ႏိုင္ေပဘူးလား။ ကမၻာေပၚမွာ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ စစ္ပြဲေပါင္း (၁၇၀၀) ေက်ာ္ ရွိတယ္လို႔ ဟန္တင္တန္ရဲ႕ “ယဥ္ေက်းမႈမ်ား တိုးတိုက္မိျခင္း” စာအုပ္မွာ ေလ့လာခဲ့ဖူးပါတယ္။ အမ်ားဆုံးကေတာ့ မတူညီတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြ အၾကားမွာ ေပၚေပါက္ခဲ့တာလို႔ ဆိုပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ “Fault Line” လို႔ေခၚတဲ့ ေနရာေတြကေန စတင္ ေပၚေပါက္ခဲ့ေၾကာင္း တင္ျပထားပါတယ္။

“၀” ေဒသဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အက္ေၾကာင္းတခု မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။

“၀” ရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာပိုင္မႈကို ၾကည့္ရင္ လက္ရွိ အေျခအေနမွာ စစ္အစိုးရရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ ေအာက္က လုံး၀ လြတ္ကင္းေနတာကို ေတြ႔ရပါမယ္။ ဗဟို အစိုးရကို အဓိကစိန္ေခၚမႈလုပ္တဲ့ ထင္ရွားတဲ့ ျဖစ္ရပ္ကေတာ့ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖြဲ႔စည္းေရးကို လံုး၀ လက္မခံျခင္းႏွင့္ (၂၀၁၀) ေရြးေကာက္ပြဲ ကို “၀” ေဒသမွာ လုံး၀ လုပ္ခြင့္ မေပးျခင္းတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿခဳံၾကည့္လိုက္ရင္ “၀” ေဒသဟာ သီးျခားလြတ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံံတခုလို ျဖစ္ေနပါတယ္။

အခု ရက္ပိုင္း တက္လာတဲ့ သတင္းေတြ အရဆိုရင္ ျမန္မာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ (UWSA) ကို ဖိအားေပးေနခဲ့တဲ့ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖြဲ႔စည္းေရးကို စြန္႔လြတ္ခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႔ရတယ္။ ဒီသတင္းကို ၾကည့္ရင္ စစ္အစိုးရက (UWSA) ကို သြယ္၀ိုက္ေသာနည္းျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက သီးျခားႏိုင္ငံတခုအျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳေပးလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာ စစ္အာဏာပိုင္ေတြဟာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ သီရိလကၤာတပ္ေတြက တမီးလ္ လူမ်ိဳးစုအေပၚ အျပတ္အသတ္၊ အျမစ္ျပတ္ ေခ်မႈန္းလိုက္တာကို အေလးအနက္ထား ေလ့လာခဲ့ၾကတယ္လို႔ အခ်ဳိ႕ေသာ မွတ္တမ္းေတြမွာ ဖတ္ရပါတယ္။ သိရိလကၤာ သင္ခန္းစာ အရဆိုရင္ လက္ရွိ ျမန္မာ့တပ္္မေတာ္ရဲ႕ အင္အားဟာ UWSA လို လက္နက္ကိုင္ တပ္ေတြကို အျပတ္ ေခ်မႈန္းႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ “၀” ကို မတို႔မထိရဲ ျဖစ္ေနတာကို ၾကည့္ရင္ သူရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္သူေတြ ရွိေနလဲဆိုတာ ခန္႔မွန္းႏိုင္ ပါတယ္။

ျပည္ပႏိုင္ငံႀကီး တခုက ျမန္မာျပည္တြင္းေရးကို ကစားလိုတဲ့အခ်ိန္ ဘယ္အခ်ိန္မဆို ကစားလို႔ရတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးကို ေရာက္ေနပါၿပီ။ စစ္အစိုးရကို တိုက္ခိုက္ေနတဲ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္တပ္ စုစုေပါင္း အေရအတြက္ဟာ (၈၀၀၀၀) ရွစ္ေသာင္းႏွင့္ တသိန္း အၾကား ရွိေနပါတယ္။ ျပည္ပႏိုင္ငံႀကီး တခုက အစိတ္အပိုင္း အနည္းငယ္ေလာက္ ၀င္ေရာက္ စြက္ဖက္လိုက္ရုံႏွင့္ လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အေနအထားဟာ အာရွရဲ႕ ေဘာ့စနီးယားလို ျဖစ္လာႏိုင္ေၾကာင္း။ ။

လွေရႊ

စာေရးသူ လွေရႊသည္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တြင္ ေခတ္ေဟာင္းသမိုင္းကို ေလ့လာခဲ့သည္။ နယ္စပ္ေဒသတြင္ ရခိုင္ သတင္းစဥ္ အယ္ဒီတာ၊ ရခိုင္ျပည္ အမ်ိဳးသားေကာင္စီ ႏိုင္ငံျခားေရး ေကာ္မတီအဖြဲ႔၀င္၊ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသား ေကာင္စီရုံးတြင္ လက္ေထာက္ ဒါရိုက္တာအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္း ေဆာင္ခဲဲ့သည္။ သမိုင္းႏွင့္ႏိုင္ငံေရး သိပၸံဘာသာရပ္ကို CDC တြင္ တာ၀န္ယူ သင္ၾကားလ်က္ရွိသည္။